Herhangi bir konuda verilen sozun yerine getirilmesi guzel bir huydur. Sozunde durmak, insanin serefini artiran iyi aliskanliklarin en basinda gelmektedir. Sozunde durmamak, cok cirkin bir harekettir. Muslumanlara yakismayan en kotu bir davranistir. Verilen sozde durulmamasi, Allahu teÂlÂnin ve kullarinin hakkini cignemek olur. Insanlar arasindaki davranislarda, alis-veris ve sozlesmelerde sozunde durmak, Allahu teÂlÂnin emridir.

Kur'Ân-i kerîmde (Verdiginiz sozleri yerine getiriniz! Cunku verdiginiz sozlerden sorumlusunuz!) buyuruldu. Nitekim Sevgili Peygamberimiz de (Soz vermek borc gibidir.) buyurdu.

Peygamberlerden Ismail aleyhisselÂm, birisine bir yerde bulusmak icin soz vermisti. Soz verdigi yere gidip uc gun bekledi. O sahis hic gelmedi. Buna ragmen yerinden ayrilmamisti. Allahu teÂlÂ, Kur'Ân-i kerîmde Meryem suresindeki bir Âyette O'nu overek: (O va'dinde, sozunde sÂdikti) buyurdu.

Sozunde durmak buyuk bir fazilettir. Insanin serefini, ustunlugunu arttirir. Verilen sozden donmek ise buyuk bir gunah ve munafiklik alametidir. Sevgili Peygamberimiz buyuruyor ki, (Munafiklik alameti uctur: Konustugu zaman yalan soyler, soz verdiginde sozunde durmaz. Kendisine bir sey emanet edildiginde hiyanet eder.)

Musluman verdigi sozleri, yaptigi anlasmalari yerine getirmelidir. Yapamayacagi seyleri soz vermemelidir. Bunun icin Peygamber efendimizin su tavsiyesini hic unutmamaliyiz.:
(Din kardesinle munakasa yapma. Ona soz verip de, sozunden donme!)
__________________