Malum olduğu uzere; rabıta-ı şerife, velilik gucuyle tasarruf yetkisine sahip olan kamil bir insana yapıldığı takdirde muteber olur ki, bunda uc şart vardır. 1- Murşidin, vaki hasebiyle (gercekte) bu mertebede olması,
2- İtikad hasebince (muridin inancında) da murşidin boyle olmasıdır.
Bunlardan sadece birinin bulunması kafi değildir. Zira birincisi yeterli olacak olsaydı (murşidin mertebesi olup muridin itikadı olmasaydı) Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ve velilerin varlıkları yeterli olurdu.
Halbuki Ebu Cehil ve Ebu Leheb’in durumu, bunun boyle olmadığına şahittir. Ebul Hasen el-Harkani (Kuddise Sirrahu) “Ebu Cehil, Resulullah’ı gormedi, o ancak Abdullah oğlu Muhammed’i gordu.”(Sallallahu aleyhi ve Sellem) Eğer Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)i gorecek olsaydı, elbete şekavetten kurtulup, saadete ererdi.” Buyurdu. Ve buna delil olarak: “Ve onların sana baktıklarını gorursun, oysa onlar gormezler.”(A’raf suresi 198’den) mealindeki ayeti celileyi okudu.
Kafa gozu ile gormek, bu saadeti kazandırmaz. Bilakis kalp gozuyle ve tam bir ittiba ile gormek bu saadeti kazandırır. (İsmail Hakkı Bursevi Ruhul Beyan 2/24)
İkinci durum yani kişinin inancı yeterli olsaydı, puta tapanların, yaptıklarını bir şey sanmalarından dolayı istifade etmeleri gerekirdi. Cunku tapanın her ne kadar inancı sağlam olsa da tapılan boş olduğundan bir fayda sağlaması beklemez. Dolayısıyla bu iki unsuz birbirini destekler ve biri olmadan diğeri bir işe yaramaz.
3- Malum ola ki; rabıtanın muride faydası ancak muhabbete mukarin (şeyhine karşı olan sevgisiyle birlikte) olması halinde tahakkuk eder. Zira sevgisiz olan rabıta fayda vermez, aksine zarar verir.
Muhabbet ise mevhibe-i Haktır (sevgi, Allah’u Teala vergisidir). İktisabi değildir (calışmakla kazanılmaz)
Bu yuzden sevgide tekelluf (zoraki ve yapmacık bir tavra sahip olmak) zındıklık olup, bu’d iras eder (manevi uzaklaşmaya sebebiyet verir)
Et rabıta şeyhe mudam
Ol taatında subh-u şam
Şeyhe hemen kıl iktida
Şeyhi tasavvur eyle dur
Daim anınla kıl huzur
Hubbinde şeyhin fani ol
İlm-i Ledunnin Kani ol
Hubbine eyle i’tisam
İhsanına ol mustehak
Ol vasıl-ı dergah-ı Hakkalbinde ani etme dur
Sırrından al şeyhin sebak
Aşkında sergerdanı ol
Dersin oku ondan verak
Yani: “Ey murid! Şeyhine devamlı rabıta yap ve onun sevgisine sarıl. Sabah akşam ona itaat et ki, lutfuna mazhar olasın.
Şeyhine hakkıyla uy, sozunu tutup verdiği vazifelere devam et ki Allah’u Teala yolunda yukselerek Hakk’ın dergahına eresin.
Şeyhinin suretini devamlı duşun, onu kalbinden uzatma ki onunla huzura kavuşarak ic Âleminden istifade edesin.
Şeyhin sevgisinde eriyip git, onun aşkına başını koy ki manevi ilmin madeni olasın ve ledun ilminin dersini yaprak, yaprak ondan okuyasın.”(Ali Kadri, Risale-i Behaiyye sh:35-36)
www.ismailaga.info
__________________