Bu dervişlik yoluna
Sıdk ile gelen gelsin
Hak’tan ozge ne ki var
Gonlunden silen gelsin.

Dervişlik dedikleri
NihÂyetsiz denizdir
Bu pÂyÂnsız denizin
Mevcini duyan gelsin.

Derviş dili nûr doğar
Her lahza goğe ağar
Ben diyem doğru haber
Canına kıyan gelsin.

Dervişin gozu acuk
Dun u guni uyanuk
Bu soze Rabbim tanuk
Bakmadan goren gelsin.

Dervişin kulağı sak
Hak’tan alır ol sebak
Deprenmeden dil dudak
Sozu işiden gelsin.

Dervişler Hakk’ın dostu
Canları ezel mesti
Aşk şem’ini yaktılar
PervÂne olan gelsin.

Bu Eşrefoğlu Rûmî
Dervişliğe geleli
Nefsindendir cektiği
Nefsin olduren gelsin.
—

TOVBEYE GEL TOVBEYE

Ey hevÂsına tapan,
Tovbeye gel, tovbeye,
Hakka tap, Haktan utan,
Tovbeye gel, tovbeye.

Nice nefse uyasın,
Nice duny kovasın,
Vakt ola usanasın,
Tovbeye gel, tovbeye.

Nice beslersin teni,
Yılan cıyan yer anı,
Ko teni, besle cÂnı,
Tovbeye gel, tovbeye.

Sen dunyÂ-perest oldun,
Nefsin ile dost oldun,
Sanma dirisin, oldun,
Tovbeye gel, tovbeye.

Sen teni, sandın seni,
Bilmedin senden teni,
Odlara yaktın cÂnı,
Tovbeye gel, tovbeye.

Gor bu muvekkelleri,
Yazarlar hayrı, şerri,
GunÂhtan gel sen beri,
Tovbeye gel, tovbeye.

Ey miskin Âdemoğlu,
Usan tutma Âlemi,
Esmeden olum yeli,
Tovbeye gel, tovbeye

Olum gelecek nÂcar,
Dilin tadını şeşer,
Erken işini başar,
Tovbeye gel, tovbeye.

Gocer bu duny kalmaz.
Omur pÂyidÂr olmaz,
Son pişman, assı kılmaz
Tovbeye gel, tovbeye.

Tovbe suyuyla arın,
Deme gel bugun yÂrın,
Goresin Hak dîdÂrın,
Tovbeye gel, tovbeye.

Eşrefoğlu Rûmî sen,
Tovbe kıl erken uyan,
Olma yolunda yayan,
Tovbeye gel, tovbeye.

EŞRFOĞLU RUMİ
__________________