Bircoğumuz sohbetlere gidiyoruz, zikir ve ilim meclislerine dÂhil oluyoruz. Rabbimizi hep beraber zikrediyor, anlatılan ayet ve hadislere kulak veriyor, dinlediklerimizin tesiri ile bazen irkiliyor, titriyor ve kendimize geliyoruz.

Zikir ve ilim meclisleri bizim icin buyuk nimet. Meleklerin kuşattığı bir ortamda, Allah’ın rahmet ve feyizlerine gark olmak… Her ne maksatla olursa olsun boyle mekÂnlara gidenler, iclerinde Allah’a ve Resulune iman taşıdığı muddetce istifade ediyorlar.
Bu meclislere gelirken gaflet icerisinde turlu turlu işlediğimiz gunah izlerini uzerimizde taşıyoruz. Lakin sohbet, ilim veya Allah yolundaki bu toplantıların bitiminde uzerimizdeki gunah ağırlıklarını orada bırakıyor, hafifliyor ve temizleniyoruz Allah’ın izniyle.

Biz zikir veya ilim meclisinde iken bakın neler oluyor neler!

Ebû Hureyre radıyallahu anh’den rivayet edilen bir hdisi şerifte Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şoyle buyuruyor:

“Allah TeÂlÂ’nın yollarda dolaşıp zikredenleri tesbit eden melekleri vardır. Bunlar CenÂb-ı Hakk’ı zikreden bir topluluğa rastladıkları zaman birbirlerine “Gelin! Aradıklarınız burada!” diye seslenirler ve o zikredenleri dunya semÂsına varıncaya kadar kanatlarıyla cevirip kuşatırlar. Bunun uzerine Allah TeÂlÂ, meleklerden daha iyi bildiği halde yine de onlara:
- “Kullarım ne diyor?” diye sorar.

Melekler:
- SubhÂnallah diyerek seni ulûhiyyetine yakışmayan sıfatlardan tenzih ediyorlar, AllÂhu ekber diye tekbir getiriyorlar, sana hamdediyorlar ve senin yuceliğini dile getiriyorlar, derler. Konuşma şoyle devam eder:

- “Peki onlar beni gorduler mi ki?”
- Hayır, vallahi seni gormediler.

- “Beni gorselerdi ne yaparlardı?”
- Şayet seni gorselerdi sana daha cok ibadet ederler, şÃ‚nını daha fazla yuceltirler, ulûhiyyetine yakışmayan sıfatlardan seni daha cok tenzih ederlerdi.

- “Kullarım benden ne istiyorlar?”
- Cennet istiyorlar.

- “Cenneti gormuşler mi?”
- Hayır, y Rabbi! Vallahi onlar cenneti gormediler.

- “Ya cenneti gorseler ne yaparlardı?”
- Şayet cenneti gorselerdi onu buyuk bir iştiyakla isterlerdi, onu elde etmek icin buyuk gayret sarfederlerdi.

- Bunlar Allah’a neden sığınıyorlar?”
- Cehennemden sığınıyorlar.

- “Peki cehennemi gorduler mi?”
- Hayır, vallahi onlar cehennemi gormediler.

- “Ya gorseler ne yaparlardı?”
- Şayet cehennemi gorselerdi ondan daha cok kacarlar, ondan pek fazla korkarlardı.

Bunun uzerine Allah TeÂl meleklerine:
- “Sizi şahit tutarak soyluyorum ki, ben bu zikreden kullarımı bağışladım” buyurur.

Meleklerden biri:
– Onların arasında bulunan falan kimse esasen onlardan değildir. O buraya bir iş icin gelip oturmuştu, deyince Allah TeÂl şoyle buyurur:
- “Orada oturanlar oyle iyi kimselerdir ki, onların arasında bulunan kotu olmaz.”(BuhÂrî, DaavÂt 66. Ayrıca bk. Ahmed b. Hanbel, Musned, II, 251-252, 358-359)

Yine Ebû Hureyre ile Ebû Saîd el-Hudrî radıyallahu anhumÂ’dan rivayet edildiğine gore Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şoyle buyurdu:
“Bir topluluk Allah’ı zikretmek uzere bir araya gelirse melekler onların etrafını sarar; Allah’ın rahmeti onları kaplar; uzerlerine sekînet iner ve Allah TeÂl onları yanında bulunanlara over. ” (Muslim, Zikr 39, 38. Ayrıca bk. Ebû DÂvûd, Vitir 14; Tirmizî, DaavÂt 7; İbni MÂce, Mukaddime 17)

Allah’u Teala bu mujdelere nail olanlardan eylesin… Amin


www.ismailaga.info
__________________