Dort buyuk mukaddes kitaptan biri olan ve kelime olarak “parca, yazılı şey ve kitap” anlamlarına gelen Zebur, Yuce Allah tarafından Hz. DÂvud (a.s.)’a indirilmiştir. Allah TeÂl şoyle buyurmaktadır: “Rabbin goklerde ve yerde olanları en iyi bilendir. And olsun ki; biz Peygamberlerin kimini kiminden ustun kılmışızdır. Davûd’a da Zebur verdik.” (İsra, 17/55) Bu Âyetten Zebur’un Hz. DÂvud (a.s.)’a indirildiği acıkca anlaşılmaktadır. Ayrıca Hz. Peygamber (s.a.s.) de bir hadis-i şerifte, Zebur’un ehl-i kitap tarafından okunduğunu haber vermiştir (BuhÂrî, Teyemmum, 6).

İsrailoğulların’a doğru yolu gostermek icin nÂzil olan Zebur’un aslı İbranîcedir. Kaynaklarda belirtildiğine gore Zebur’un metni manzumdur. Zebur’da genellikle Hz. DÂvud’un Allah’a yakarışları ve ilÂhîleri yer almaktadır. Yahudilerin, ‘Tevrat’tan sonra kitap gelmeyecektir. ‘ yolundaki iddiaları Zebur’un Hz. DÂvûd’a verilmesiyle nakzedilmiş bulunmaktadır (Elmalılı, Hak Dini Kur’an Dili, İstanbul 1938, IV, 3081).

Şuphesiz Zebur Yuce Allah tarafından indirilmiştir. Bu bakımdan, Allah’tan Hz. DÂvûd’a indirildiği şekliyle ona inanmak, imanın gereklerindendir. Fakat gunumuzde Zebur’un bu orijinal metni mevcut değildir. Bu gun Kitab-ı Mukaddes icerisinde, Ahd-i Atik bolumunde Mezmurlar adı altında mevcut olan kitap, insanlar tarafından mudahaleye mÂruz kalmış ve bozulmuştur. Zebur Hıristiyanlığın yayılmasından sonra LÂtinceye cevrilmiştir. Bugun Yahudiler ve Hıristiyanlar ayinlerinde Zebur’u okumaktadırlar. Ozellikle Hıristiyanlar ayinlerinde Zebur’dan secilmiş parcalar okumayı ihmal etmemektedirler.

Gunumuzde Zebur’da yer alan bilgiler hakkında bir Musluman’ın takınması gereken tavır şu şekilde ifade edilebilir: Eğer bu bilgiler, Kur’an ve sahih hadislerdeki bilgilere uygunsa kabul; değilse reddedilir. Ayet ve hadislerde bu bilgilerden hic bahsedilmiyor ve İslÂm’ın temel prensiplerine de zıt duşmuyorsa Hz. Peygamber (s.a.s.)’in şu tavsiyesi doğrultusunda hareket edilir: “Ehl-i Kitabı tasdik de etmeyin, tekzip de (yalanlamayın). ‘Biz Allah’a ve bize indirilenlere iman ettik’ deyin.” (BuhÂrî, Tefsîr, 13)
__________________