İsmailağa cemaati, adını aldığı Carşamba İsmailağa’da bir zamanlar imamlık yapan ve emekli olduktan sonrada orada ikametini surduren Mahmud Ustaosmanoğlu veya kamuoyunda bilinen adı ile Mahmud Efendi’nin etrafında toplanan talebeleri, dervişleri ve sevenleridir.
Cemaat diye adlandırmak yerine hicbir dunyevi cıkar olmaksızın gonul bağları ile birbirlerine bağlı olan ahiret yoldaşları, ahiret kardeşleri demek daha doğru olur herhalde. Bu sebepledir ki muritlere ‘İhvan’ yani ‘kardeş’ denilir.

Cemaatten olmak veya olmamak diye bir şey yoktur aslında. Mahmud Efendi Hazretleri’ne bağlanmak veya bağlanmamak vardır. Bu bağlılık yukarıda belirttiğimiz gibi gonul bağıdır.

BAĞLANMAK NE DEMEK?

Bağlanmanın esası şudur; Tasavvufta bir muridin yapması gereken zikir ve fikir dersleri vardır. Ehli tarafından talim edilen bu dersler, genellikle sayıları belirlenmiş ‘‘Allah” ve ”La ilahe illallah” lafızlarının kalpten ve dilden tekrarlanması ile başlar, kalbe yerleştirilmesini hedefler. Bununla beraber zihni de Allah ile meşgul edebilmek icin ‘rabıta’ ve ‘murakabe’ adı verilen ruhsal iletişim dersleri vardır.

Hedef Allah’ın rızasını kazanmak ve cemali ile muşerref olabilmektir. Cunku bu dersleri bıkmadan usanmadan hakkıyla yapanlar dunyada oyle tecellilere mazhar olurlar ki, bu husus tarif edilmez.

Ben bu dersleri yapmak istiyorum diyerek ders talimi alanlar boylece bağlanmış olurlar. Yani bağlılığın manası budur. Ders alamadığı halde Efendi Hazretleri’ni ve ihvanlarını gonulden sevenlerde mahrum olmuyorlar ancak bağlanmak yani şeyhin elinden tutmak ile sadece sevmek arasında cok fark vardır.

BAĞLANMAKTA HEDEF NEDİR?

Oncelikli hedef Allah’ın rızasını kazanmaktır. Tasavvuf bunun icin duzenli bir hayat kurmanızı ve yaşamınızı sağlamak icindir.

Allah’ın rızasını kazanmak cemal perdesini aralamak, ona dost olabilmek icin sunnete bağlılık ve Zikrullah gibi insanın yaratılış gayesini hatırlaması sağlanır.

Bağlı olduğunuz murşid, size, yapmanız gereken zikir miktarını soyler. Farz ve sunnetlere uygun yaşamınızı tembihler.
Mesela tarikatın başında verilen ilk ders kalpten soylenen 5 bin Allah lafzı ile başlamaktadır. Bunun yanında rabıta ‘ruhsal iletişim’ derslerinin yapılması da istenir. Sonraki derslerde ‘La ilahe illallah’ lafzı her ders sayısı artacak şekilde uygulanır. -Bir ders demek bir yıl demektir-

Yapılan zikirler, rabıtalar, murakabeler sizin ruhsal olgunluğa ulaşmanızı sağlarken bir taraftan da Allah ile irtibatınızı kuvvetlendirir.

Yani bağlanmak sadece Allah icin, Allah yolunda ve Allah ile beraber olabilmek adına yapılır. Murşid sizden dunyalık bir menfaat beklemez. Allah’a iyi kul olabilmeniz onları sizin adınıza sizden cok memnun edecektir.

Şimdi bir duşunun;

Sadece namazlarda elinize aldığınız tesbih ile 33 Subhanallah, 33 elhamdulillah, 33 Allahuekber diyorsunuz, bunun dışında hic elinize tesbih alıp yada almadan Allah’ı zikredebiliyor musunuz? Zikredenler bile alelade bir şekilde akıl başka şeyler ile meşgul, kalp başka başka şeylerle meşgul. Yani dil Allah derken kalp yallah der.

Seven sevdiğini ne kadar hatırlar? Âşık maşukunun adını acaba kac kere diline alır? Veya dilinden hic duşurur mu?

Hic Allah’ı zikretmez ve hatırlamazken tasavvufa girince ilk ders ile birlikte gunde beş bin 5000 defa Allah’ı zikretmeye başlarsınız. Tasavvuf sadece bu yonu ile bile yeter.

Bağlanmanın amacı işte budur.

Allah’ın razı olduğu iyi bir ‘kul’ olabilmek adına yardımlaşma, dayanışma…


www.ismailaga.info
__________________