Yirmibes kadını nikÂh etmek harÂmdır. Bunlara (Mahrem) kimseler denir. Bunlardan onsekizi ebedî mahremdir. Bunların yedisi (Zî-rahm-i mahrem)dir. Yanî kan ile olan, nesebden, soydan akrabÂdır:
Anası ile, ananın, babanın anaları ile, kızı ve oglunun ve kızının kızları ile, kız kardesi ile, kız kardesinin kızları ile, erkek kardesinin kızları ile, hala ve teyze ile evlenmek, ebediyyen, olunciye kadar harÂmdır. Demek ki, bir kadın, babası ile, oglu ile, kardesi ile, amcası ile, dayısı ile ve kardeslerinin ogulları ile hicbir zemÂn evlenemez. Bu yedi kisi, soydan olmayıp, sut ile vey zin ile olursa, evlenmeleri yine ebedî harÂm olur. Yalnız oglunun sut kardesi olan kız ile ve erkek kardesin sut annesi ile evlenebilir. Hanbelîde, her yasda icen, sut kardes olur. Diger uc mezheb imÂmı “rahmetullahi teÂl aleyhim ecma’în”, ikibucuk yasından yukarı iken icince, sut kardes olmazlar dedi.
NikÂh sebebi ile sonradan akrab olan dort kadınla da evlenmek ebedî, sonsuz harÂmdır. Bir adam, nikÂhlandıgı vey zin etdigi kızın anası ile ve anasının, babasının anaları ile hic evlenemez. NikÂhladıgı kadın ile vaty olunca, bunun baska erkekden olan kızı ile hic evlenemez. Babasının ve oz oglunun nikÂhladıgı kadın ile, ya’nî uvey anası ve gelini ile hic evlenemez. Cocuklarının gelinleri ile de evlenemez.
Bir kadın, uvey babası ile, uvey oglu ile, kayınpederi ve dÂmÂdı ile hic evlenemez.
(Âhıret kardesi) ve (Âhıret anası) ile ve (Tarîkat kardesi) ile evlenmek cÂizdir. Bunlar, kendi kardesi, kendi anası gibi degildir. Bunların baslarını, saclarını, gormesi, sohbet etmeleri, bir odada yalnız kalmaları, uzak yola gitmeleri, harÂmdır. Hicbir tarîkatde halÂl degildir. HalÂl diyen kÂfir olur, zındık olur.
Yedi kadın dah vardır ki, bunlarla muvakkat olarak evlenemez. Aradaki sebeb kalkınca, evlenmesi halÂl olur. Bunlardan besi, nikÂh sebebi ile harÂmdır. Bir adam, nikÂhladıgı kadının kız kardesleri ile gorusemez ve evlenemez. NikÂhladıgı kadın olurse vey bosarsa, bunun kız kardesi ile, sonra evlenebilir. Bu kızlara adamın baldızları denir. Bu adama kızların enistesi denir. Bu adamın erkek kardesleri, bu nikÂhlı kızın kayın birÂderleri olurlar. Bu kız da, bunların yengesi olur. Bir kadın, enistelerinden ve kayın birÂderlerinden herhangi birisi ile bir odada yalnız kalamaz, bunlarla sefere, mesel hacca gidemez. Yanî enistesi ve kayın birÂderleri bu kadının mahrem akrabaları degildir.
Bir kadın nikÂhında iken, bu kadının halası vey teyzesini vey kardeslerinin kızını da nikÂhlamak harÂmdır. Bunlar, sut ile olunca da harÂmdır. Hanefî, MÂlikî ve Hanbelî mezheblerinde, vaty sebebi ile nikÂh etmesi harÂm olanlar, zin sebebi ile de harÂm olurlar. SÂfi’î mezhebinde ise, zin sebebi ile harÂm olmazlar. Zin etdigi kadını, kendisi vey baskaları nikÂh ile alabilirler. Amca kızı, dayı kızı, hala kızı ve teyze kızı ve yenge, ya’nî kardes zevcesi (Zî-rahm-i mahrem) degildir. Yanî bu bes kadın, yabancı demekdir. Bunların acık yerlerine bakmak, bası kolu acık iken konusmak, halvet etmek harÂmdır. (Halvet), bir evde ikisi yalnız kalmak demekdir.
KÂfir kadınları ile ve baskasının cÂriyesi ile de halvet yapmak harÂmdır. Bu bes kadın yabancı oldugundan, bunlarla evlenmek cÂizdir. HarÂm degildir. Fekat, bunlardan ilk dordu ile evlenmek tenzîhen mekrûhdur.
(KimyÂ-i se’Âdet)de diyor ki, (NikÂh olunacak kadında bulunması sunnet olan sekiz sıfatdan sekizincisi, kadının yakın akrabÂdan olmamasıdır. Hadîs-i serîfde, (Bunların cocukları zaîf, hastalıklı olur) buyuruldu.) Turkce (Mursid-ul-muteehhilîn) kitÂbında da bunun gibi yazılıdır. Bu dort kadının kızları ile evlenmek, mekrûh degildir. Hazret-i Alî “radıyallahu anh”, amcasının kızını almadı. Amcasının oglunun kızını aldı. Mekrûh olmadı.
Evlenmesi muvakkat harÂm olan yedi kadından altıncısı, musrik kadındır. Musrik, kitÂbsız kÂfir demekdir. Hıristiyanlar, resmlere, heykellere tazîm ediyorlar, secde ediyorlar, yalvarıyorlar. Bunların bir kısmı, ellerindeki bozuk Incîllere, Tanrının ÎsÂya gonderdigi kitÂbdır diyorlar. ÎsÂ, Tanrının resûludur. Onu cok seviyor. Her istedigini yaratıyor. Babanın oglunu cok sevdigi icin, Tanrıya baba, ÎsÂya ogul diyorlar. Kendilerine sefÂ’at etmesi icin, ÎsÂya yalvarıyorlar. Bunlara (Ehl-i kitÂb) denir. Bunlar musrik degildir. Hıristiyanların ikinci kısmı, ÎsÂda ulûhiyyet sıfatları vardır. Babası gibi, her diledigini yaratır. Ebedî, ezelî olarak diridir diyorlar. Boyle inanarak yalvarmaga, ibÂdet etmek, tapınmak denir. Boyle inanmaga (Sirk) denir. Boyle inanana (Musrik) denir. Boyle ibÂdet olunan resmler, heykeller, haclar putdur.
Komunistler ve masonlar, murted, budist, berehmen ve mulhidler musrikdir. Musrik, muslimÂn vey kitÂblı kÂfir olursa, bununla evlenmek cÂiz olur. Bir muslimÂn erkek ve kız, evlenecegi kimsenin muslimÂn olup olmadıgını arasdırıp anlaması lÂzımdır.
MuslimÂn erkegin kitÂblı kÂfiri, yanî (musrik) olmıyan, hıristiyan ve yehûdî kadını ve bid’at ehli, mezhebsiz kadını, musrik olmamıs ise, nikÂhlaması cÂiz ise de, zimmî ile evlenmek tenzîhen, harbî ile tahrîmen mekrûhdur. MuslimÂn kadın ile evli olanın da, bunları nikÂhlaması cÂizdir. MuslimÂn kızın ise, muslimÂn olmıyan erkekle evlenmesi cÂiz degildir. Evlenmege karÂr verirken murted olur.
(Nimet-i islÂm) da diyor ki (Ehl-i kitÂbın nikÂhında sÂhidlerin muslimÂn olmaları sart degildir. Bir muslimÂn, kitÂbî olan zevcesini kiliseye gitmekden ve evde serÂb yapmakdan men edebilir. Hayz ve nifÂs sonunda, gusl abdesti almaga cebr edemez. Tesettur etmesi iyi olur. Muslime uzerine kitÂbiyye tezevvuc cÂizdir.)
Muvakkat harÂm olan kadınların yedincisi, hur kadın ile evli iken, cÂriye ile de nikÂhlanmakdır. CÂriye ile nikÂhlı iken, hur kadını da nikÂhlamak cÂizdir.
Bu yedi kadına selÂm vermek ve selÂmlarına cevÂb vermek cÂiz degildir.
Baskasının zevcesini nikÂh etmek cÂiz degildir. Kadın bosanmıs ise ve iddet denilen zemÂn gecinceye kadar beklemis ise, bunu nikÂh etmek cÂiz olur. Iddet bÂbının sonunda diyor ki, gÂib olan, [yanî uzak memleketde habs, esîr olan] zevcinin oldugu vey uc talÂk verdigi haberini Âdil birinden ogrenen kadın, baskası ile evlenebilir. HÂkimin, doksan yasını dolduran gÂibin oldugune hukm edecegi (Mecelle)nin onuncu maddesi serhinde yazılıdır. (Oldugunu isitip vey bosadıgını bildiren mektûbunu alıp, baskası ile evlendikden sonra, birinci zevci gelirse, ikinci nikÂhı bÂtıl olur [Nimet-i islÂm]). Hur erkegin dortden, kolenin ise ikiden cok kadın nikÂhı altında bulundurması harÂmdır. Ikinci kadınla evlenmek icin, birinci kadından izn almak lÂzım degildir. Birinci kadın rÂzı olmazsa, hatt kendimi oldururum dese de, erkek ikinci kadını nikÂhlıyabilir. Fekat, birincinin gonlunu hos etmesi, hatt hos etmek icin ikinci nikÂhdan vaz gecmesi iyi olur ve sevÂb kazanır. Aralarında adÂlet yapamazsa, zulm yaparsa, nafaka bulamazsa, bir evlenmek bile harÂm olur. Sî’îler, dokuz kadınla, vehhÂbîler on kadın ile evlenmek cÂiz diyorlar. Hamîdullah, (IslÂma giris) kitÂbında, burasını da, yanlıs yazmakdadır.
ZinÂdan hÂmile kadını vad-ı haml etmeden [dogurmadan] evvel nikÂh etmek sahîhdir. Fekat, vad-ı haml edinciye kadar vaty etmek cÂiz olmaz ve nafakası vÂcib olmaz.
NikÂhdan hÂmile olan kadını, vad-ı haml edinciye kadar, nikÂh etmek sahîh degildir.
Zin etdigi kadını, zÂnînin nikÂh ve vaty etmesi halÂldir ve nikÂhdan altı ay sonra olan cocuk onun cocugu olur. Altı aydan once olursa, bu cocuk bendendir derse, yine onun olur. Zin olunmus kadını baskasının, istibr etmeden nikÂh ve vaty etmesi cÂiz olur.
(Zin eden kadını, baska erkekler nikÂh edemezler) meÂlindeki Âyet-i kerîme, Nis sûresinin ucuncu Âyeti ile nesh edilmis ve hadîs-i serîf ile bildirilmisdir.
Zevcesi zin eden kimse, iddet beklemeden bunu vaty edebilir.
Kaynak : Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye : http://www.hakikatkitabevi.com/downl...00-ilmihal.pdf

__________________