Arkadaslik
Kotu karakterli bir genc varmis. Bir gun babasi ona civilerle dolu bir torba vermis. " arkadaslarin
ile tartisip kavga ettigin zaman her sefer bu tahtaperdeye bir civi cak" demis. Genc, birinci (ilk)
gunde tahtaperdeye 37 civi cakmis. Sonraki haftalarda kendi kendine kontrol etmeye calismis ve gecen
her gun daha az civi cakmis.
Nihayet bir gun gelmis ki hic civi cakmamis. Babasina gidip soylemis. Babasi onu yeniden tahtaperdenin
onune goturmus. Gence "bugunden baslayarak tartismayip kavga etmedigin her gun icin tahtaperdelerden
bir civi cikar sok" demis.
Gunler gecmis. Bir gun gelmis ki her civi cikarilmis. Babasi ona "aferin iyi davrandin ama bu
tahtaperdeye dikkatli bak. artik cok delik var. Artik gecmisteki gibi guzel olmayacak" demis.
Arkadaslarla tartisip kavga edildigi zaman kotu kelimeler soylenilir. Her kotu kelime bir yara (delik)
birakir. Arkadasina bin defa kendisini affettigini soyleyebilirsin ama bu delik aynen kalacak (kapanmayacak).
Bir arkadas ender bir mucehver gibidir. Seni guldurur, yureklendirir sen ihtiyac duydugunda yardimci
olur, seni dinler sana yuregini acar" demis..
__________________