Sigara konusunda tikel ve oznel yaklaşımlardan, tumel doğrulara ulaşmak icin; biraz tefekkur edelim...


Sigara paketine 10 lira verip, yoksulluk var, para yetişmiyor diyen bir halk duşunun. Ya da tersinden duşunelim. Sigaraya gunluk en az 10 lira verdiği icin, toplumu israf ve bereketsizliklere iten ve ihtiyac sahiplerinin sıkıntılarını goremez hale gelirken, kendi zevkleri icin, savurganlık yapan musrif insanlar duşunun! Hem kendisini, hem de diğer insanları yoksulluğa mahkum eden kafa yapısının nasıl işlediğini duşunun! İnfÂk'a gelince, 1 lira vermeyen, israf'a ve kendi zevklerine gelince, 1000 lirayı esirgemeyen Musluman profilleri duşunun! En yaygın, en salgın ve en buyuk israfın sigara olması icin paralarıyla fedakÂrlıklar yapan insanların psikolojilerini anlamaya ve onları bu salgın ve bulaşıcı duşunce ve eylemden nasıl kurtarmak gerektiği hususunu, siz duşunun! Onlar duşunmezlerse bile... Sigara illetine ve sigaracı kimselere, akrabalık, arkadaşlık, dostluk vb yakınlıklarınızı kullanarak kısıtlamalar getirin. Yaşadıkları her yeri, kendi sigara icme sahaları sanmasınlar! Dumansız, issiz, passız, oksijenli, havadar ve temiz hava sahalarını ozlediğinizi onlara bir şekilde duyurmaya calışın! "Acık alanlarda sigara icilebilir" şeklindeki tutarsız ve bÂtıl cumlenin, zararlarını anlatın! Her bÂtıl tavizin, yeni tavizlere gebe olduğunu; her yanlışın dokuz yanlış doğuracağını unutmayın! Bugun acık havada sigara icenler, acık hava denen yerlerde, sigara icmeyen insanların, cocukların ve muhterem insanların yanında da, -gururlanacak bir iş yapıyorlarmışcasına- bu gunahlarını sergileyeceklerdir! Bugun orada burada derken, yarın kapalı alanların en mahremi olan evlerde iceceklerdir. Nitekim iciyorlar da... Duşunsenize, sigara kolik bir Musluman duşunun, sigara icmeyen bir kimsenin evine misafirliğe gidince, sigara icmeden duramıyor. Ev sahibi de asla sigaraya izin vermiyor. Nitekim Allah izin vermemiş! Sigara icen o arkadaş boylesi muhterem, salih ve sadık kimselerle goruşmek istemeyecektir. Neden? Ya sigara, ya sadıklarla birliktelik? Sigara tiryakisi insanların coğu icin hangi arkadaş ağır basar dersiniz? Maalesef ki vakıaya bakarsak, sigara ağır basmaktadır. Mallarıyla Allah yolunda cihad etmesi gereken Muslumanlar, sanki mallarıyla israf eden kimseler haline donuşmuşlerdir! Bu sozumuzde anlatılan duruma uyan kimseyi istisna etmiyoruz. Yani sozumuz meclisten dışarı değil, iceridir! Sigara icmek zengine de, fakire de haramdır. Sigaraya para vermek; zengin icin de, fakir icin de israftır! Haramlık ve israf konusunda zengin-fakir ayırımı olmaz! Trilyonu olan bir kimsenin, zararlı bir şeye 1 lira vermesi israftır ve haramdır! Halk uydurması olan "ailesinin gecimini sağlayana sigara icmesi mekruhtur, durumu iyi olmayan kimseye haramdır" demek, İslamı bilmemektir! Malı mulku veren de, alan da, azaltan da, coğaltan da Allah'tır. Servet, kimsenin tapulu malı değildir. Elimizdeki her şey, Allah'ın imtihan etmek icin verdiği emanet nimetlerdir. O emaneti Allah'ın istediği şekilde kullanmayan icin o varlıklar nimet değil, kulfete donuşur. Zira ahirette, o nimetlerin hesabını veremez! Allah, kuluna para verir ve onu dener; bakalım, israf mı edecek infak mı? Bakalım, hayırlı işlerde mi kullanacak, zararlı işlerde mi? Mesele, budur! "Parası cok olana sigara mubahtır; en fazla mekruhtur" derseniz, paralı agalar, beyler, patronlar sigara icerler. Bakınız etrafınıza -genelde- bu sozun doğruluğunu goreceksiniz! Sigara icenler, malla cihad, infak, sadaka, karz-ı hasen, sadaka-i cÂriye, borc verme, hediyeleşme vb ibadetleri de terk ediyorlar; hem de başta kendileri olmak uzere cevrelerindekilere zulmediyorlar, onları hastalandırıyorlar... "Parası olan icebilir" diyenler bilsinler ki, zenginler hastalanınca ozel hastanelere giderlerken, hasta ettikleri fakirler, umumi hastanelerde karınca yuvası gibi kaynıyorlar ve dertlerine -parasız halleriyle- şifa bulma umidiyle perişan oluyorlar. Zenginler de bedenlerini hasta ve gucsuz duşurerek, Allah yolunca mucadeleden nasipsiz kalıyorlar. İslam'a hizmet denince, konforlu, klimalı, meyveli, ballı, borekli, corekli, baklavalı, ciğ kofteli, bıldırcınlı toplantılarında, şişkinlikleri uzerine once birkac tane soda icerek, sıcak-soğuk meşrubatlar eşliğinde, gobeğini kaşıyarak İslam'dan dem vurmak sanıyorlar! Bir fakirin ve ihtiyac sahibinin evine gitmeyi, onun yaşadığı yaşam şartlarına şahit olup ibret almayı, -ona sorup da onu utandırmadan, onurunu kırmadan- gorduğu sıkıntılarını karşılamayı, ayrılırken de o garibanın goreceği şekilde bir meblağı o kişiye hediye olarak bırakmayı hizmetten saymıyorlar! Oyle ya, o da gitsin calışsın! Asalaklığa alışmasın; bak kendisi nasıl calışıp kazanmış!! Kendi calışması, cabası ve ilmi olmasaydı, Allah bu malı kendisine verir miydi sanki!! Sonra bu fakir Muslumanlara sinirleniyor, bir sigara yakıyor! "Calışmak zengin olmak lazım" diye duşunuyor icinden... Tabii ya, zengin Musluman, fakir Muslumandan daha hayırlıdır diye fetva veriyor! Bunu kim demişse? Hadisteki "guclu Musluman" ile "zayıf Muslumanı" boyle tefsir etmeyi uygun goruyor zengin arkadaşımız. Neredeyse, az daha bu konuları duşunse, fakir Muslumanları etrafından uzaklaştıracak. Rasulullahın etrafından kovmadığı fakirleri, şimdilik onun da kovmadığına şukrediyoruz tabii ki. Ama fakirlerle oturup kalkmayınca, kovmamakla, ilgilenmemek arasında fark kalır mı acaba? Zengin arkadaş bir sigara daha yakıyor... Dert babası gibi hissediyor bir an kendini! Sıkıntı basınca da yakın arkadaşı sigaraya yoneliyor!! Duşunceler, hayaller, konuşmalar... Sigara ortamına melekler dahi gelmezken, bereket gelir mi, hayırlı duşuncelerle karşılaşabilir miyiz, onu Allah'a havale ederken, Muslumanı tefekkure davet ediyoruz. Bir sigara bizi nerelere goturuyor, duşunmek ve duşundurtmek istedik... Bu, zenginlerin durumu... Ya fakirlerin hali nedir? Sigaraya para bulmak icin, coluk cocuğunun rızkından kesip, israf icin para biriktirmek, para ayırmak! Bir-iki paket sigara dumanı icin, elindeki parayı sigara bayiine bırakıp, evine gitmek! Sonuc olarak; cok şeyler duşunduk ama bir kez de şunu duşunelim. İsrafı hayatın vazgecilmez bir parcası haline getiren kimselerin ihtiyacları biter mi? İsrafın sınırı yoktur ki... Kişi ne kadar zengin olursa olsun, israf ile baş edemez, yarışamaz! Şuphe yoktur ki Allah israf edenleri sevmez. Fakirlik ve zenginlik meselesinde de bir cumle soyleyelim. Şukreden zengin mi, sabreden fakir mi daha hayırlıdır, diye bir soruyla karşılaşsak ne derdik? İlk etapta insanın "şukreden zengin" diyesi geliyor değil mi? Oysa, gerek zengin ve gerekse fakir elindeki nimetlerle deneniyorlar... Zenginin gorevi şukretmek, fakirin gorevi halinden şikayet etmeden sabretmek... Her ikisi, yapması gerekeni yapıyorlarsa, birini diğerinden daha ustun kabul etmek munasip olur mu? Allah ve Rasûlu bize, zenginlikte mallarımızı Allah yolunda kullanarak şukretmemizi; fakirlikte ise isyan etmeden, elimizdekilerle yetinerek, kanaat ederek, sabretmemizi emretmiştir. Bir toplumda zenginler uzerine duşeni yaparsa, fakirlerin sıkıntıları kalır mı? Fakirler de onurlu davranıp kimseye el acmazlarsa o toplumda ahlakî erdemler revac bulmaz mı? Allah bizlere her şeyin en hayırlısını versin. Fakirliğin de, zenginliğin de... Rabbimiz, israfın, şukursuzluğun ve sabırsızlığın butun ceşitlerinden ve felaketlerinden bizleri korusun! Hayırlara vesile olması duasıyla...
__________________