ALLAH, UMMETİMİN İCERİSİNDE HER YUZ SENEDE BİR, DİNİ YENİLEMEKLE BİR KİŞİYİ VAZİFELİ KILAR

Yuce Rabbimiz Tevbe Suresinin 33. Âyet-i kerimesinde şoyle buyuruyor:

TEVBE SURESININ 33 ;“Huvelleziy ersele resûlehu bilhud ve diynilhakkı liyuzhirehu aleyddiyni kullihî ve lev kerihelmuşrikûn.”
Muşrikler istemese de hak dini (İslÂm’ı) butun dinlere ustun kılmak icin resûlunu hidayetle ve hak dinle gonderen O’dur.

Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V) Efendimiz ise “Allah ummetimin icerisinde, her yuz senede bir dini yenilemekle bir kişiyi vazifeli kılar” buyurmuştur.

Hem Kur’Ân-ı Kerim Âyet-i kerimesi, hem de Resûlullah’ın hadis-i şerifi birbirini destekler mahiyette bir gerceği ifade ediyorlar.
O Yuce Allah’tır ki, Resûlu’nu hidayetle vazifeli kılıyor. Hidayet, 3 Âyet-i kerimede, insan ruhunun Allah’a ulaşması olarak ifade edilmektedir. O halde, her yuz senede bir, dini yenilemekle vazifeli olan kişi, hidayetcidir ve Allah’ın Resûlu’dur. Aynı zamanda O, Allah’ın dinini diğer butun dinlerin uzerine galip kılmak icindir. Zaten hangi din olursa olsun Allah’ın indinde dinden murad “Teslim” İslÂm’dan gayrı bir din soz konusu değildir.

3/ALi-iMRAN-85: Ve men yebtegı gayrel’islÂmi, dînen felen yukbele minh ve huve fiyl’Âhirati minelhÂsırîn
Kim İslÂmdan baºka bir din ararsa, (bilsin ki o din) kendisinden asla kabul edilmeyecek ve o, ahiret’te HASİRİN’lerden (HUSRAN’da olanlardan) olacaktır. İslÂm ise TESLİM demektir.

Butun Allah’ın kitaplarının hepsi insanların Allah’a teslimini anlatmaktadır. Hepsi birdir.

Ahirette husranda olan kişinin cehennemlik olduğunu Allahû Teal ayetlerle acıkca ifade etmiştir.

Allah’ın Resûlu, gelecek midir? Ne yazık ki insanlar tarafından yanlış yorumlanan Kur’Ân ayetlerine dayanılarak, Resûlullah’tan sonra asla bir resûlun gelmeyeceği zannedilmektedir.
Halbuki Al-i İmran suresinin 81. Âyet-i kerimesinde Yuce Rabbimiz, Resûlullah’tan sonra da resûlun geleceğini bizlere bildirmiştir.

3/ ÂL-İ İMRAN-81 : ve iz ehazallahu mîsÂkan nebiyyîne lem Âteytukum min kitÂbin ve hikmetin summe cÂ’ekum rasûlun musaddikun lim me'akum letu'minunne bihî ve letensurunneh. KÂle eakrartum ve ehaztum al zÂlikum isrî. KÂlû ekrarnÂ. KÂle feşhedû ve ena me'akum mineşşahidîne.
Hani o zaman ki, Allah Nebîlerin (Peygamberlerin) MİSAK’ını (yeminini) almıştı: “ Andolsun ki size Kitab ve Hikmet verdim, sizlerden sonra sizinle beraber bulunanı (Allah’ın sizlere verdiği kitapları) tasdik eden Resûl gelince, ona mutlaka imÂn edecek ve ona mutlaka yardım edeceksiniz. Bunu ikrar ettiniz mi, bu ağır ahdimi uzerinize aldınız mı…” “ikrar ettik…” dediler. “Oyle ise şahid olun, ben de sizinle beraber şahidlerdenim..” buyurdu.

O halde bu Âyet-i kerime net olarak Resûlullah’tan sonra da Resûl’un geleceğini ifade ediyor.

33/ AHZAB-7: ve iz ehazn minennebiyyiyne miysÂkahum ve minke ve min nûhın ve ibrÂhiyme ve mûs ve iysebni meryeme ve ehazn minhum miysÂkan galiyzÂ.
O zaman ki biz Nebilerden onların misaklerini almıştık ve senden ve Hz. Nuh’tan ve Hz. İbrahimden ve Hz. Musa’dan ve Meryemoğlu Hz. İsa’dan ve onlardan ağır bir Misak aldık.

Misakın alındığı 5 tane nebîden bir tanesi de hatemu’l nebî, nebiler sultanı Peygamber Efendimiz’dir. O halde Resûlûllah hatemu’l nebîdir. Ama hatemu’l resûl değildir. Kendisinden sonra da resûl geleceğini Allahû Teal acıkca ifade buyuruyor. Bu resûl bir nebî midir? Bunu bir misalle ifade edebiliriz: Nasıl ki zahirî alemde yuksek lisansı biteren kişi doktora yapabilir, docent olabilir, profesor olabilir. Eğer irşad kademesini de bu misalle acıklamak gerekirse, Allah’ın velî murşidi doktor olabilir, ama Allah’ın resûlu docent olandır, Allahû TealÂ’nın nebîsi ise profesordur. Hiyerarşik sistemde en alt seviyede doktorluk geliyor. Daha sonra docentlik, daha sonra profesorluk. Nitekim Kur’Ân-ı Kerim’de de hiyerarşik sistemin hakim olduğunu Allahû Teal Meryem Suresinin 51. Âyet-i kerimesinde dile getiriyor:

19- MERYEM-51; “Vezkur fiylkitÂbi mûsÂ, innehu kÂne muhlesan ve kÂne resûlen nebiyyÂ.”
Kitapta Musa’yı da zikret. Cunku o ihlasa erdirilmiş (muhlis) bir resûl nebîdir.

Hz. Musa A.S’ın velî olduğu ifade ediliyor, resûl olduğu ifade ediliyor ve nebî olduğu ifade ediliyor. Sıra bu şekilde. Evvel veli, daha sonra resûl ve daha sonra nebî.

Kur’Ân-ı Kerim’i incelediğiniz zaman nebî kelimesi, istisnasız sadece peygamberler icin kullanılıyor. Başka bir varlık icin nebî kelimesinin kullanıldığını gormeniz mumkun değil. Nerede nebî geciyorsa biliniz ki o peygamberdir. Nebînin ozelliği, Allahû TealÂ’nın gonderdiği şeriatle kaim olmasıdır. Şeriat sahibi, nebî olabilir veya kendisinden sonra o şeriati dirilten, ihya eden, aynen vucuda getiren nebî olabilir. Ama nebî, şeriatla vazifelidir. Onların olmadığı donemde hidayetci resûller vardır. Bunlar şeriat sahibi değildir. Bunlar kendilerinden evvel şeriat sahibi kıldığı nebînin veya o şeriati deruhte eden bir başka nebînin şeriatini hayata geciren, ikame eden, insanlar arasında yaşatan kişidir.
Her yuz senede bir, gonderilen din yenileyici, Âyet-i kerimelerde ifade edildiği uzere Allah’ın resûludur.

16/NAHL-36: ve lekad be’asn fiy kulli ummetin resûlen eni’budullahe vectenibûttÂguût, feminhum men hedallahu ve minhum men hakkat aleyhiddalÂleh, fesiyrû fiyl’ardı fanzurû keyfe kÂne Âkıbetulmukezzibiyn
Ve andolsun ki biz butun ummetlerin (milletlerin, kavimlerin) icinde resûller be’asettik, (hayata getirdik, vazifeli kıldık) taguttan kurtulsunlar ve Allah’a kul olsunlar diye. Onlardan bir kısmı hidayete erdi ve bir kısmının uzerine dalÂlet hak oldu. (Resûllere tÂbî olanlar hidayete erdi, tÂbî olmayanların ise uzerine dalÂlet hak oldu). Yeryuzunde gezin yalanlayanların akıbetinin nasıl olduğunu gorun.

6/ EN’AM-48 : ve m nursilulmurseliyne ill mubeşşiriyne ve munziriyn, femen Âmene ve asleha fel havfun aleyhim ve l hum yahzenûn
Biz resûlleri başka bir şey icin değil ancak mujdeleyici ve uyarıcı olarak gondeririz. O zaman kim ona iman eder ve islÂh olursa onun uzerine bir korku yoktur, mahzun da olmayacaklardır.

Yani kim bu dizayn icerisinde O’na iman eder, salih amel işlerse o, Allah’ın velîsi olacaktır.Allah’ın velîsi denildiği zaman şunu unutmamalıyız. Veli, “fel havfun aleyhim ve l hum yahzenûn” ile tarif ediliyor. Kendisi icin korku olmayan ve asla mahzun olmayan kişi. Bir insan icin korkunun olmadığı nokta, nefsini Allah’a teslim ettiği noktadır. Nefs var olduğu sure icerisinde istisnasız onun bir korkusu vardır. Ama kim icin korku yoktur? Ne zaman o nefsini tezkiye eder ve nefsini Allah’a teslim eder, işte nefsini tezkiye eden ve Allah’a teslim eden kişi icin korku yoktur. Cunku korku yani havf dediğimiz olay nefsten kaynaklanıyor. Nerede Âyet-i kerimede havf gorduyseniz, bilin ki o, nefsten kaynaklanmaktadır. Ve l hum yahzenûn yani o mahzun olmaz. Nefs olmadığı sure icerisinde uzuntu olabilir mi? Mahzun olmak soz konusu mudur? Değildir. İşte her halukÂrda, bu dizayn icerisinde mutlaka kişinin Allahû TealÂ’nın Resûlu’ne tÂbî olması gerekir.

Saidî Nursî Hazretleri de, her yuz yılda gelen din yenileyici icin şunları soylemiştir. Kendisi 13. asrın muceddidir. Kendisinden sonra gelecek olan 14uncu asrın muceddidi ile, İkisini mukayese ettiği zaman, Saidî Nursî Hazretleri, “O’nun gorevi bizim cok fevkimizdedir” buyurmaktadır. Nitekim bugun kendisinden oğreniyoruz ki, insanlar Kur’Ân-ı Kerim’in yerine zanları, el yazması kitapları ikame etmişler, one gecirmişlerdir. Bugun el yazması kitaplarda O’nun bize soylediği Kur’Ân-ı Kerim’e aykırı 19 tane zan var. Bunun gibi belki yuzlerce zan var ama şu anda belli başlı 19 tane zannı tespit etmiştir.
1- Birinci zan: Her resûl nebîdir, ama her nebî resûl değildir. Ve bu akaidin temel kaidesi olarak kitaplara gecmiştir ve “buna inanmayan kişi kÂfir olur” diyorlar. Aslında buna inanan kişi kÂfir olur. Kur’Ân-ı Kerim ile mukayese edelim. Karşılaştıralım. Eğer bu soz Kur’Ân-ı Kerim’e aykırı ise, o zaman bizim kabul etmemiz soz konusu değildir.
Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V) Efendimiz hem resûldur, hem nebîdir. Hz. İbrahim (A.S) hem resûldur, hem nebîdir. Hz. Musa A.S. hem resûldur, hem nebîdir. Hz. Yusuf A.S. hem resûldur, hem nebîdir. Allah’ın Kur’Ân-ı Kerim’de ayetlerle hem kendisine resûl hem de nebî dediği 18 tane peygamberi var. Ama eğer resûl kelimesini Kur’Ân-ı Kerim’de araştırırsanız, tebliğle vazifeli olan resûller ve tebliğle vazifeli olmayan resûller diye ikiye ayrılır.

Tebliğle vazifeli olmayan resûller de ikiye ayrılır. Tebliğle vazifeli olmayan insanlar tarafından vazifeli kılınan resûller, ki Yusuf Suresinin 50. Âyet-i kerimesi ve Neml Suresinin 35. Âyet-i kerimesi bunu acıklıyor. Tebliğle vazifeli olmayan, Allah tarafından vazifeli kılınan resûlleri ise En’am-61 ve Zuhruf-80 acıklıyor.

Tebliğle vazifeli olan resûller de ikiye ayrılır: Tebliğle vazifeli olan nebî resûller ve tebliğle vazifeli olan velî resûller.
İşte şeriat sahibi kişi, tebliğle vazifeli olan nebî resûldur. Veya şeriat sahibi kişinin şeriatini ikame edendir. Tebliğle vazifeli olan resûl, şeriatin sahibi değildir. Onun şeriata asla bir ilavesi yoktur. O, sadece onu yaşatır. İşte Tevbe Suresinin 33. Âyet-i kerimesinde ifade edilen Allah’ın hidayetci resûludur.
İşte 13. asrın muceddidi Saidî Nursî Hazretleri, 14. asrın muceddidi Mehdi A.S. Hazretleri’ni mujdeliyor.

9-TEVBE-32; “Yuriydûne en yutfiû mûrallahi biefvÂhihim, ve ye’ballahu ill en yutimme nûrehu ve lev kerihelkÂfirûn.”
Onlar ağızlarıyla Allah’ın nurunu sondurmeye calışırlar. kÂfirler istemese de Allah nurunu tamamlayacaktır.

Demek ki istisnasız Allahû TealÂ, o nuru tamamlayacaktır. Bu nur nasıl gercekleşecek. Bu nur, Resûlullah’ın hadis-i şerifinde ifade edildiği gibi, insanlar tarafından ifsad edilen sunneti ıslah etmek, insanlar tarafından ortadan kaldırılan sunneti ihya etmek suretiyle gelecek. Bu gun dunya uzerinde Allah’ın nurunun tamamlanacağı gunler yakındır. Bunun en acık ifadesi butun dinlerin birleşmesidir.

2- İkinci zan: Her resul kendisine kitap verilen peygamberdir. Her nebî kendisine kitap verilmeyen peygamberdir. Al-i İmran Suresinin 81. Âyet-i kerimesine baktığımız zaman Allah’ın, nebîlere kitap verdiğini goruyoruz.

3- Ucuncu zan: Kesinlikle dunya hayatında hic kimse Allah’ın zatını goremez. Allahû Teal Kur’Ân-ı Kerim’de bunu da yalanlıyor. Allahû TealÂ, Meryem Suresinin 87. Âyet-i kerimesinde ve Zuhruf Suresinin 86. Âyet-i kerimesinde bunu acıklıyor. Demek ki dunya hayatında Allahû Teal dilerse Hakka’l Yakîyne o kişiyi ulaştırabilir. Her salÂha ulaşan kişi Rabb’ine arif olur ve kalp gozuyle Allah, zatını da ona gosterir. Yani bu acıdan da Kur’Ân-ı Kerim’e ters duşulmuştur.

4- Dorduncu zan: Allah peygamberlerden başkasına ayet vermez. Allahû TealÂ, Araf Suresinin 175. Âyet-i kerimesinde bunun aksini soyluyor.

7/ARAF-175: vetlu aleyhim nebe’elleziy ÂteynÂhu ÂyÂtin fenseleha minh fe’etbe’ahuşşeytÂnu fekÂne minelgaÂviyn.
Onlara o kimsenin haberini oku ki, kendisine ayetlerimizi vermiştik te o bunlardan sıyrılmıştı. Boylece şeytan onu arkasına takmıştıda azgınlardan olmuştu.

5- Beşinci zan: Peygamberden başkasına vahiy gelmez. Allahû Teal bunu yuzlerce Âyet-i kerimede reddediyor.

5/ MAİDE -111: ve iz evhaytu ilelhavÂriyyiyne en Âminû biy ve biresûliy, kaÂlû Âmenn veşhed biennen muslimûn
Ve o zaman havarilere Allah vahyetmişti, Bana ve Resûlume iman edin diye. Dediler ki, iman ettik ve şahid olun ki biz (Allah’a) teslim olanlarız.

Demek ki burada peygamberlerin dışında da vahiy alanlar var.

6- zan: “Kul ile Allah arasına kimse giremez.”
7- zan “Allah’ın zatına ulaştırmakla vazifeli murşid yoktur.”
8- zan“Murşide tÂbî olmadan da insanlar cennete gidebilir.”
9- zan“Allah’ın zatına dunya hayatında ulaşmak soz konusu değil.”
10- zan“Irciiy emri, bir olum emridir.”
11- zan“Ruh vucuttan cıkınca kişi olur.”
12-zan “Kur’Ân-ı Kerim kıraatı, tecvitiyle birlikte okunmadığı takdirde gecerli değil.”
13- zan“Namazlar erkÂnına uygun kılınmadığı takdirde gecerli değil.”
14-zan “Dinde zorlama kesinlikle vardır. Din seciminde zorlama yoktur, dinde zorlama vardır.”
15-zan “Dunyada rahatlık yoktur.”
16-zan “Allah’ın zatına ulaşmak istikametinde fazl ve rahmetin insanın kalbine ulaşması konusunda bir nefs tezkiyesi soz konusu değildir”

17-zan “Kim l ilÂhe illallah derse cennete girer.”
18- zan“Hidayet de Sırat-ı Mustakîm de doğru yoldur.”
19- zan…….?

Goruyorsunuz ki butun bu zanları zaman icerisinde uretmişler ve hepsi Kur’Ân-ı Kerim’e aykırı.
O halde Kur’Ân-ı Kerim’e aykırı olan bu zanların Kur’Ân-ı Kerim’e uygun tarzda tekrar duzeltilmesi lÂzım. Tekrar yenilenmesi lÂzım. Neye gore yenilenmesi? Kur’Ân-ı Kerim’e gore yenilenmesi.
İşte her yuzyılda dini yenilemekle gorevli Allah’ın vazifeli kıldığı kişi bugun bunu gercekleştiriyor.
Bu gun “ruhun dunya hayatında Allah’a ulaşması yoktur” diyorlar. Kur’Ân-ı Kerim 95 tane Âyet-i kerimede ispat ediyor ki, ruh dunya hayatını yaşarken mutlaka Rabb’ine kavuşmalıdır.

Bugun diyorlar ki “murşid farz değildir.” Bazıları olursa fena değil diyor. Bazıları hic yoktur diyor. Allahû Teal da Kur’Ân-ı Kerim’de 10 tane Âyet-i kerime gereğince, murşidine tÂbî olmayan dalalettedir diyor.
Bugun diyorlar ki, Kalû Bel Gunu’nde biz sadece “Allah’a inandık” dedik. “Bu iş burada bitti, başka bir şey yok.” Ama Rabb’imiz Kur’Ân-ı Kerim’de hayır, diyor. O gun Allahû Teal ruhunuzdan misak, nefsinizden yemin, fizik bedeninizden ahd aldı. Her kim dunya hayatında misak, ahd ve yeminini yerine getirirse o kişi cennete gider.
İşte bugun el yazması kitaplara gore dinlerini yaşamakta olan insanların, Allah’ın, Kalû Bel Gunu’nde kendilerinden almış olduğu misaktan haberleri yok. Fizik bedenden almış olduğu ahdlerinden de haberleri yok. Nefslerinden almış olduğu yeminden de haberleri yok.

Ve “evliya mı?” diyorsunuz. “Evliya eskidendi, artık nesli tukendi” diyorlar.
Halbuki Allahû Teal da butun kutsal kitaplarında ve son kitabı olan Kur’Ân-ı Kerim’in butun mezunları velî murşidtir diyor, istisnasız velîdir diyor.
Allahû Teal En’am Suresinde ne diyordu?

6/ EN’AM-48 : ve m nursilulmurseliyne ill mubeşşiriyne ve munziriyn, femen Âmene ve asleha fel havfun aleyhim ve l hum yahzenûn
Biz Resûl’leri başka bir şey icin değil ancak mujdeleyici ve uyarıcı olarak gondeririz. O zaman kim ona iman eder ve islÂh olursa onun uzerine bir korku yoktur, mahzun da olmayacaklardır.

Yani ne zaman hidayetci resûlumu gonderdiysem, kim ona iman eder, ıslÂh hal eylerse “fel havfun aleyhim ve l hum yahzenûn” Ne demektir bu? “Onlara korku yoktur. Onlar mahzun olmayacaklardır.” demek. Yani o kişi Allah’ın velîsi olur. Allahû Teal bizzat mujdeliyor.
O halde bir insan “velîler eskidendi, nesli tukendi” diyorsa, aslında bir şeyi de itiraf ediyor: Artık Allah’ın dini yaşanmıyor, rafa kaldırıldı. Cunku Allah^ın insanlar icin sectiği din yaşansa, bu okul mezun verirdi. Bu okulun verdiği diploma nedir? Velîlik diplomasıdır. Eğer velîlik yoksa, o zaman bu okul mezun vermiyor demektir. Bir ağac duşunun ki, hic meyva vermiyor demektir.
Ote yandan “İslÂmiyet, diğer butun dinler gibi teslimiyet dinidir” denmesine rağmen, bugun Allah’a 3 vucudumuzla teslim olmamız gerektiğini bilmiyoruz.

3/ ÂL-İ İMRAN- 20: Fe in hÂccûke fe kul eslemtu vechiye lillÂhi ve menittebe’an. Ve kul lillezine utul kitÂbe velummiyyîne e’eslemtum. Fe in eslemû fe kad ihtedev, ve in tevellev fe innem aleykel belag. Vallahu basirun bil’ıbÂd.
Eğer, seninle tartışmaya kalkarlarsa, o zaman de ki: “Ben ve bana tÂbî olanlar vechi’mizi (fizik vucudumuzu) Allah’a teslim ettik…” O kitab verilenlere ve ummîlere de ki: “Siz de (fizik vucudunuzu Allah’a ) teslim ettiniz mi?” Eğer teslim ettilerse; o zaman (onlar) andolsun ki hidayete ermişlerdir. Eğer yuz cevirirlerse, o zaman sana duşen (gorev) ancak tebliğdir. Allah kullarını Basir’dir (gorendir).

O zaman dikkat edin resûlun gorevlerine. Resûlun birinci gorevi ne? Hidayeti gercekleştirmek. Hidayet gercekleşmeden teslimiyet olmaz. Ruhumuz Allah’ın zatına ulaşacak ve daha sonra ruhumuz Allah’a teslim olacak. Fizik bedenimiz Allah’a teslim olacak ve nefsimiz Allah’a teslim olacak.

İşte Al-i İmran Suresinin 20. Âyet-i kerimesinde, “Ben vechimi Allah’a teslim ettim. Bana tÂbî olanlar da” deniyor. Onlar da teslim olmuşlar mı? Evet.
Bugun elyazması kitaplardan dinini oğrenen kişiler, şu soruyu kendilerine sormalılar“biz Allah’a teslim olduk mu?” Ruhun Allah’a teslimi, fizik bedenin Allah’a teslimi ve nefsin Emr-i bil maruf, nehyi anul munkerle vazifeli olan Allah’ın her yuz senede bir vazifeli kıldığı bir kişi vardır. Bu vazifenin sahibi olmak icin basiretle Allah’ın zatına cağırmak lÂzım. Basiretle Allah’ın zatına cağırabilecek kişi kimdir? Nefsini Allah’a teslim eden insandır.
Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V) Efendimiz ne buyuruyor? “Ben nasıl mujdeliyorsam, siz de oyle mujdeleyiniz. Mujdeleyiniz ki, Allah’ın zatına şahit olanlar cennette birbirleriyle komşu olacaklardır.”
Demek ki Resûlullah’tan sonra mujdelemek vardır. Bu mujdelemek gorevi ise nebî olmayan resûle verilmiş.

2/ BAKARA-257 : AllÂhu veliyyullezine Âmenû, yuhricuhum minezzulumÂti ilennûr. Vellezine keferû evliyÂuhumuttağutu, yuhricunehum minennûri ilazzulumÂt. UlÂike eshÂbunnÂrı, hum fih hÂlidun
Allah, îmÂn eden o kimselerin dostu (ve yardımcısı) dur. Onları (onların nefslerinin kalplerini) zulmet'ten, nur'a cıkarır. O kÂfir kimseler ki; onlar da Tagut'un (şeytan'ın) dostlarıdır. Onlar (onların nefslerinin kalpleri) nur'dan zulmet'e cıkarılırlar. İşte onlar, ateş halkıdır. Onlar orada ebedi kalıcıdırlar

Ebced hesabıyla hesaplanan bu değerde 1417 hicrî tarihi elde ediliyor. Bunun miladî karşılığı, 1996. Mehdî Resûlun kendi kimliği ile ortaya cıkışını ifade ediyor.

9/TEVBE-32 “Yuriydûne en yutfiû mûrallahi biefvÂhihim, ve ye’ballahu ill en yutimme nûrehu ve levkerihelkÂfirûn.”
Ağızlarıyla Allah’ın nurunu sondurmek istiyorlar. Oysa kÂfirler istemese de Allah, kendi nurunu tamamlayacaktır.

Tevbe Suresinin 32. Âyet-i kerimesinin ebced hesabıyla hesaplanmasıyla, 1424 hicrî tarihi elde ediliyor. Bunun miladî karşılığı 2004 yılı. O zaman demek ki Allahû TealÂ, Kur’Ân-ı Kerim’e ve diğer butun Allah’ın kitaplarına dayalı olarak nurunu mutlaka tamamlayacaktır.

Bu gun farklı dinlerin sahibi bircok insan ayrılıkların icine duşmektedir. Oysaki Kur’an bu din sahiplerinin coğunun aynı istikamet uzere olduğunu soylemektedir.

3/ ÂL-İ İMRAN-113; “Leysû sevÂ, min ehlilkitÂbi ummetun kaÂimetun yetlûne ÂyÂtillÂhi enÂelleyli ve hum yescudûn.”
Ama (onların) hepsi bir değildir. Kitap Ehli’nden, gece saatlerinde kıyamda durup, Allah’ın Âyetlerini tilavet eden ve secdeye kapanan bir ummet vardır.

3/ ÂL-İ İMRAN- 114: Yu’minune billahi velyevmilahıri ve ye’murune bilma’rufi ve yenhevne anilmukeri ve yusari’une filhayrat. Ve ulaike minessalihin.
(Onlar) Allah’a ve YEVM-İL AHIR’a iman ederler, ma’ruf (irfan) ile emreder ve kotulukten alıkoyarlar, (nefslerindeki kotu afetlerden insanların kurtulmasına yardım ederler,) hayırlara (iyiliklere) koşuşurlar, işte onlar SALİH’lerdendir.

Allah insanların kalbine bakıyor. Allah zahire bakmıyor.
O halde insanların kendi kendilerine urettikleri Ayrılıklar, zanlar Allah’ın dininde yok oluyor. Hepsinin hedefi aynı oluyor. “Teslimiyet” İşte zaman icerisinde ortadan kaldırılan bu gercekler, Allah’ın Resûlu ihya ediyor ve ifsad edilen sunneti Allah’ın Resûlu ıslah ediyor. Bu gorevle vazifeli. İnsanlar icerisinde O’na buğzedenler, O’nu sevenlerden coktur. Ve bugun bircok din adamı var ki Allah’ın tayin etmiş olduğu dini yenilemekle vazifeli kişiye karşı konuşuyor. Ama bu butun zaman parcalarında boyle olmuştur.Bu din asla sahipsiz değildir. Dinin sahibi Allah’tır ve insandan istediği bir tek şey vardır: İnsanın saadeti, insanın huzuru. Her insanın ahiret saadetini ve dunya saadetini yaşamasını istiyor.Yuce Rabbimiz buyuzden butun insanları teslime cağırmaktadır.

Şu anda yeryuzunde nefsine tÂbî olup şikayet etmekte olan ne kadar kul varsa, Allah’ın kendilerine verdiklerini Allah gibi değerlendirebilselerdi bu dunya kendilerine cennet olurdu. İhlas nedir? Halis olmaktır. Allah da butun insanlara ihlas hedefini onermiş:

98/BEYYİNE-5: ve m umirû ill liya’budullahe muhlisıyne lehuddiyne hunefÂe ve yukıymussalÂte ve yu’tuzzekÂte ve zÂlike diynulkayyime.
Onlar emrolunmadılar. Sadece hanifler olarak Allah icin dinde halis (nefslerini halis kılmış) kullar olmakla emrolundular. Ve namaz kılmakla ve zekÂt vermekle emrolundular. İşte kayyum olan din budur.

Demek ki, Allah’ın eğitiminden gectiğimiz zaman oyle bir noktaya geliyoruz ki nefs ruhun halleriyle halleniyor insan uzerindeki negatif unsurların değerini sıfırlıyor. O negatif unsurların tesirini ortadan kaldırmaktır ihlas. Neyle gercekleşir? Nefs tezkiyesi ve tasfiyesiyle. Allah’ın her yuz senede bir tayin ettiği kişiye tÂbî olmakla, Allah’ın Resûlu ile. Bu kişi kullenen, insanlar tarafından unutturulan, ortadan kaldırılan, ifsad edilen Allah’ın dinini tekrar insanlar tarafından yaşanmasını gercekleştirmek icin gelir.
Butun insanların bu dizayn icerisinde hem ahiret saadetine hem de dunya saadetine ulaşmasını Rabb’imizden diliyoruz.
__________________