DALÂLETTEN KURTULMAK

Sevgili okuyucular, murşidinize ulaştınız. Ulaştığınız anda dalÂletten kurtuldunuz. İşte 10 tane Âyet-i kerime murşidine ulaşamayan kişinin dalÂlette olduğunu soyluyor.

1- Kasas-50. Allahû Teal buyuruyor;
“Fein lem yesteciybû leke fa’lem ennem yettebi’ûne ehvÂehum, ve men edallu mimmenittebe'a hevÂhu bigayri huden minallah, innallahe l yehdiylkavmezzÂlimiyn.”

Eğer sana (senin hidayete erdirme davetine) icabet etmezlerse (uymazlarsa), o zaman bil ki onlar hevalarına (nefislerine) tÂbî olmuşlardır. Allah'tan (Allah’ın tayin ettiği) hidayetciye değil de hevasına (nefsine) tÂbî olan kişiden daha cok dalÂlette olan kim vardır? Muhakkak ki Allah zalim kavimleri hidayete erdirmez.

Demek ki, davetciye (Allah’ın davetcisine, Allah’ın hidayetcisine) tÂbî olmayan herkes dalÂlette. Kur’Ân-ı Kerim’in pek cok Âyetinde bu konu geciyor. Hidayetciler diyor ki; Bana tÂbî ol ki, seni hidayet yoluna ulaştırayım. Butun hidayetciler aynı şeyi soyluyorlar: “Bana tÂbî olun ki, sizi Sırat-ı Mustakiym’e ulaştırayım.” Peygamber Efendimiz (S.A.V) de herkese aynı şeyi soyluyor. “Bana tÂbî olun ki, sizi hidayete erdireyim.” Erdirmiş mi? Butun sahÂbeyi erdirmiş. Zumer Suresinin 18. Âyet-i kerimesinde butun sahÂbenin hidayete erdiği (ruhlarını Allah’a ulaştırdıkları) kesin. Oyleyse sevgili okuyucular, şimdi olayın bu noktasında birinci Âyet-i kerime, Kasas-50
Kim murşidine değil de kendi nefsine tÂbî olmaya devam ederse, kendi nefsine tÂbî olursa (hevasına tÂbî olursa) onların hepsi dalÂlettedir. Murşidine tÂbî olmayan dalÂlette.

2- Taha-123
“KaÂlehbit minh cemiy’an ba’dukum liba’dın aduvv, feimm ye’tiyennekum minniy huden femennittebe’a hudÂye fel yadıllu ve l yeşkaÂ.”

Birbirinize duşman olarak oradan hepiniz aşağı inin. Bizden size yaşadığınız devrede hidayetimiz geldiği zaman, kim hidayetcimize tÂbî olursa o dalÂlette kalmaz ve şÃ‚kî de olmaz.

Sadece hidayetciye tÂbî olanlar hidayete ererler, diyor.

3- Kehf-17
“Men yehdillÂhu fehuvelmuhted, ve men yudlil felen tecide lehu veliyyen murşidÂ.”

Allah kimi kendisine hidayet etmişse (kimin ruhunu kendisine ulaştırmışsa) o muhakkak ki hidayete ermiştir. Kim de dalÂlete duşmuşse onun icin bir velî murşid bulunmaz.

Allah’a ulaşmayı dilemeyen bir kişiye hicbir zaman hidayetci gelmez. O kişi hidayete hicbir zaman eremez, ebediyyen dalÂlette kalır. Bunun icin burada kimler dalÂletteyse onlar icin bir velî murşid olmadığından hidayete ermemişlerdir. Neden? Aramamışlardır. Bakınız Cin Suresinin 14. Âyet-i kerimesi ne soyluyor: “Ve enn minnelmuslimûne ve minnelkaÂsitûn, femen esleme feulÂike teharrev reşedÂ.”

Muhakkak ki bizlerden Allah'a teslim olanlar da var (kalpleri) kasiyet (bağlamış) olanlar da var. Kim (Allah'a) teslim olmayı dilerse murşidini arar.

Aramazsanız o zaman hidayete eremezsiniz. Kehf Suresinin 17. Âyet-i kerimesinde soylendiği gibi dalÂlette kalırsınız sevgili okuyucular, murşidinize ulaşmayı dilemedikce.

4- Casiye-23
“Efere’eyte menittehaze ilÂhehu hevÂhu ve edallehullahu al ilmin ve hateme al sem’ıhî ve kalbihî ve ce’ale al basarihî gışÃ‚veh, femen yehdiyhi min ba’dillÂh, efel tezekkerûn.”

Hevalarını (nefslerini) kendilerine ilÂh edinenleri gormedin mi (habibim), Allah onları bir ilim uzere dalÂlette bırakır, onların kalplerindeki sem'i (işitme) hassasını ve kalplerini (kalpteki idrak hassasını) muhurler ve onların kalplerindeki basar (gorme) hassasının uzerine gışavet (isimli bir perde) ceker. Oyleyse (artık) Allah’tan sonra kim bu kişiyi hidayete erdirebilir? HÂla duşunmez misiniz?

Onlar kendilerine nefslerinin hevasını ilÂh edinenlerdir, diyor. Ve adlarını veriyor: DalÂlette olanlar...
Sevgili okuyucular, sadece murşidlerine tÂbî olmayanlar dalÂlettedirler. Allahû Teal zaten acık hukmunu de veriyor onların kÂfir olduklarına dair. “Onların kalpleri muhurludur” diyor. Kalpleri muhurlu olan butun insanlar, kalplerinin muhru acıldığı gune kadar kalbin icindeki kufur kelimesiyle yaşarlar. Kimin kalbinde kufur yazılıysa Kur’Ân-ı Kerim onlara “kÂfirler” diyor.

5- Cuma-2
“Huvelleziy be’ase fiyl’ummiyyiyne resûlen minhum yetlû aleyhim ÂyÂtihî ve yuzekkiyhim ve yu’allimuhumulkitÂbe velhikmete ve in kÂnû min kablu lefiy dalÂlin mubiyn.”

Onlara onların icinde Allah'ın Âyetlerini okusun, onları tezkiye etsin ve onlara kitap ve hikmeti oğretsin diye, ummîler icin onların aralarından Resûl’ be’as eden (vazifeli kılan, hayata getiren) O Allah'tır. Ondan evvel (bu Resûl’e tÂbî olmadan evvel) onlar acık bir dalÂlet icinde idiler.

TÂbiiyet dalÂletten kurtulmanın temel şartı.

6- Al-i İmran-164
“Lekad mennallahu alel mu'minîne iz be’ase fîhim resûlen min enfusihim yetlûaleyhim ÂyÂtihi ve yuzekkihim ve yu’allimuhumulkitÂbe velhikmeh, ve in kÂnû min kablu lefî dalÂlin mubîn.”

Andolsun ki mu'minlerin (başlarının) uzerine (resûl’lerin ruhları) bir ni’met olmak uzere kendi zamanlarında kendi iclerinden bir Resûl be'as ederiz, onların aralarında (her kavmin icinde) onlara Allahın Âyetlerini tilÂvet eder, onları tezkiye eder ve onlara kitap ve hikmeti oğretir. Ondan evvel (bu murşid Resûl’lere tÂbî olmadan evvel) onlar acık bir dalÂlet icinde idiler.

Sevgili okuyucular, “Bu Resûl’e tÂbî olmadan evvel onlar apacık bir dalÂlet icindeydiler” diyor Allahû TealÂ. TÂbî olmamak Allahû TealÂ’nın dalÂlette olma işareti. Daha evvel de soylediğimiz gibi her kavimde şu anda resûller yaşıyor. O resûle veya onların yetiştirmiş olduğu cevredeki butun murşidlerden Allah’ın gosterdiği herhangi birine, tÂbî olmak meseleyi cozuyor.

7- AhkÂf-32
“Ve men l yucib dÂ'ıyallahi feleyse bimu'cizin fiyl'ardı ve leyse lehu min dûnihîevliyÂ', ulÂike fiy dalÂlin mubiyn.”

Allah’a davet edene icabet etmeyen (tÂbî olmayan) kişi dunya uzerinde Allah’ı aciz bırakacak değildir. Ve onun Allah’tan başka dostu da yoktur. Onlar (Allah’ın davetcisine tÂbî olmayanlar) acık bir dalÂlet icindedirler.

8- Nahl-36
“Ve lekad be’asn fiy kulli ummetin resûlen eni’budullahe vectenibûttÂguût, feminhum men hedallahu ve minhum men hakkat aleyhiddalÂleh, fesiyrû fiyl’ardı fanzurû keyfe kÂne Âkıbetulmukezzibiyn.”

Ve andolsun ki biz butun ummetlerin (milletlerin, kavimlerin) icinde Resûl’ler be’as ettik, (hayata getirdik, vazifeli kıldık) taguttan kurtulsunlar ve Allah’a kul olsunlar diye. Onlardan bir kısmı hidayete erdi ve bir kısmının uzerine dalÂlet hak oldu (resûllere tÂbî olanlar hidayete erdi, tÂbî olmayanların ise uzerine dalÂlet hak oldu). Yeryuzunde gezin, yalanlayanların akıbetinin nasıl olduğunu gorun.

Yani tÂbî olanlar olmuşlar, hidayete ermişler. TÂbî olmayanlar mı? Onlar da tÂbî olmadıkları icin uzerlerine dalÂlet hak olmuş.

9- Zumer-23
“Allahu nezzele ahsenelhadîys, kitÂben muteşÃ‚bihen mesÂniy, takşa’ırru minhu culûdulleziyne yahşevne rabbehum, summe teliynu culûduhum ve kulûbuhum il zikrillÂh, zÂlike hudallahi yehdiy bihi men yeşÃ‚, ve men yudlilillÂhu fem lehu min hÂd.”

Allah ihdas ettiği (nurların) ahsen olanlarını ikişer ikişer (rahmet-fazl ve rahmet-salÂvÂt) kitaba muteşabih (benzer) olarak indirir. Bu (nurlar)dan insanların derileri (tuyleri) urperir ve Rab’lerine karşı huşû sahibi olurlar, sonra Allah'ın zikri ile (bu nurlar) kişinin derilerini (vucudunu) ve (nefsinin) kalbini yumuşatır (titretir, aydınlatır, tezkiye eder ve boylece kişinin ruhunu Allah'a ulaştırır ve onu hidayete erdirir). İşte bu Allah'ın hidayetidir ki, Allah dilediği kişiyi (nefsini Allah’ın nurlarıyla tezkiye ederek ve boylece Zat’ına ulaştırarak) hidayete erdirir. Kimi de dalÂlette bırakırsa onun icin bir hidayetci yoktur. (Allah’a ulaşmayı dilemedikleri icin, hidayetci dilemedikleri icin Allahû Teal onlara hidayetciyi ulaştırmıyor.)

10-Araf-186
“Men yudlilillÂhu fel hÂdiye leh, ve yezeruhum fiy tuğyÂnihim ya'mehûn.”

Allah kimi dalÂlette bırakırsa onun icin hidayetci yoktur. Allah onları isyanları (azgınlıkları) icinde şaşkın bir halde bırakır.

Bakınız bir tarafta Allahû Teal dilediğini hidayette bırakır diyor, bir tarafta da dalÂlette bıraktıklarının Allah’ın Zat’ına davetine isyan edenlerin olduğunu soyluyor. Murşidin davetine isyan edenlerin, murşide ulaşmayanlar, ulaşmayı talep etmeyenler olduğunu soyluyor. Oyleyse kimler murşidlerine ulaşmaz bir uslûp icerisindeyse onlar Allah’a asi olmuşlardır, isyan etmişlerdir ve ruhlarını Allahû TealÂ’ya doğru yola cıkartabilmeleri icin onların mutlaka murşidlerine tÂbî olmaları gerekiyor. Cunku gorduk ki, murşidin ruhu başının uzerine gelmedikce kişinin ruhu vucudundan ayrılmıyor. Oyleyse kişinin ruhunun Allah’a doğru yola cıkabilmesi, kişinin murşidine tÂbî olmasına bağlıdır. Kim tÂbî olmazsa onun ruhu Allah’a doğru yola cıkamaz. Kişinin kurtuluşu da hicbir şekilde mumkun değildir. Ve o kişi ebediyyen dalÂlette kalır. Şimdi Allahû Teal diyor ki, Rad Suresinin 25. Âyet-i kerimesinde;
“Velleziyne yankudûne ahdallahi min ba’di miysÂkıhî ve yakta’ûne m emerallahu bihî en yûsale ve yufsidûne fiyl’ardı ulÂike lehumullağnetu ve lehum sûuddÂr.”

Onlar misaklerini yerine getirdikten sonra (ruhlarını Allah’a ulaştırdıktan sonra) Allah’ın ahdini (yemin, misak ve ahdlerini) bozarlar, ve Allah’ın O’na (Allah’a) ulaştırılmasını emrettiği şeyi (vuslattan sonra ruhlarının Allah ile bağlantılarını) keserler (fıska duşerler) ve (boylece) yeryuzunde fesat cıkarırlar. (Başka insanların Allah’a verdikleri 3 yeminlerini yerine getirmelerine mÂni olurlar ve boylece Allah’ın emirlerine karşı cıktıkları icin fesat cıkarırlar.) LÂnet onların uzerinedir. Onlar icin ne kotu bir yurt var (cehennem).

Kimler bunlar? Murşidlerine ulaşmadıkları icin ruhları vucutlarından ayrılmamış olanlar. Allah’ın emrine isyan etmiş olanlar. Yeryuzunde fesat cıkaranlar. Sevgili okuyucular, bunların hepsinin Allahû Teal cehenneme gideceğini soyluyor.
Şimdi buradan bir sonuca varıyoruz. 10 tane Âyet-i kerime, murşidine ulaşamayan kişinin dalÂlette olduğunu soyluyor. Ve Sırat-ı Mustakiym’in uzerinde bulunamayanların da dalÂlette olduğunu Fatiha Suresi kesin olarak ifade ediyor.
“Elhamdulillahi rabbil alemin errahmanirrahim maliki yevmiddin iyyake na’budu ve iyyake nestain ihdinassıratalmustakım sıratellezine en’amte aleyhim ğayril mağdubi aleyhim veleddÂllin.”

Hamd; Âlemlerin Rabbi olan Allah’adır. RahmÂn’dır, Rahîm’dir. Dîn gunu’nun MALİK’ idir. Allahım ! Yalnız Sana kulluk eder, ve yalnız Sen’den İSTİANE isteriz. (Bu istianen ile) bizi SIRAT-I MUSTAKİYM’e hidayet et (ulaştır). O (SIRAT-I MUSTAKİYM) ki; uzerlerine ni’met verdiklerinin yoludur. Uzerlerine gadap duyulmuşların ve dalÂlette kalmışların (murşidlerine ulaşamayanların) yolu değil.
__________________