AHDALLAHİ



Ahdallahi; Allah’ın ahdi, Allah’ın bizimle yaptığı bir ahdleşmedir. Bu ahdleşme, ruhumuzun misakini, fizik vucudumuzun ahdini, nefsimizin yeminini ve irademizin de Allah’a teslimini icermektedir. Eğer bu muesseseye ahdallahi ve yeminlerimiz olarak bakıyorsak; o zaman Allah’ın ahdi, bizim yeminlerimizin otesinde, irademizin Allah’a teslimini ifade eder.

Ruhumuzun, vechimizin, nefsimizin ve irademizin Allah’a verdiği yemin, misak ve ahdin otesindeki kesin soz, gene “misak” adıyla anılır. Eğer yeminlerimizi devreye koyuyorsak, o zaman ahdallahi, bu yeminlerin otesinde İlÂhi İrade’nin, irademizden istediği bir sonucu icermektedir. Bakınız ne diyor, Allahû TealÂ:



3/ÂLİ İMRÂN-77: İnnellezîne yeşterûne bi ahdillÂhi ve eymÂnihim semenen kalîlen ulÂike l halaka lehum fîl Âhırati ve l yukellimuhumullÂhu ve l yenzuru ileyhim yevmel kıyÂmeti ve l yuzekkîhim ve lehum azÂbun elîm(elîmun).
Hic şuphesiz o kimseler ki; Allah'ın ahdini ve yeminlerini az bir değere satarlar. İşte onlar icin ahirette hicbir nasip yoktur. Allah onlar ile konuşmayacak ve kıyÂmet gunu (merhamet nazarıyla) onlara nazar etmeyecek (bakmayacak)tır. Ve onları tezkiye de etmeyecek (onlar, Allah’a verdikleri yemini yerine getiremeyecek yani nefsleri tezkiye olmayacak)tır. Onlar icin elîm bir azap vardır.




İştira etmek; hem satmak hem de satın almak istikametinde kullanılmaktadır. Buradan “Allah’ın ahdini ve yeminlerini yerine getirmeyerek az bir değere bir şeyler satın alırlar.” veya “Allah’ın ahdini ve yeminlerini az bir şey karşılığında satarlar.” anlamı cıkar.

Allahû Teal bu insanlar icin ahirette bir nasip olmadığını, onları tezkiye etmediğini, boylece onlara cennete girecek not vermediğini soylemektedir. Yani onların kazandıkları, kaybettiklerinden her zaman daha az olur.



AHDALLAHİNİN İKİ CEPHESİ



Burada dikkat edilmesi lÂzımgelen bir muessese; ahdallahinin iki cephesinin olduğudur. Ahdallahi, Allah’ın ahdidir. Allah’ın ahdi, bizi muhatap alan bir ahddir. Allahû TealÂ, bizden ruhumuzu da vechimizi de nefsimizi de irademizi de Allah’a teslim etmemizi ister.

Allah’ın ahdi, irademizin Allah’a teslimini emreder. Fakat ruhumuzu, vechimizi ve nefsimizi Allah’a teslim etmeden irademizi Allah’a teslim etmemiz mumkun değildir. Bu sebeple Al-i İmran-76’da gecen ahdallahi bunların hepsini birden iceren bir butundur.

Allah’ın cephesinde, Allah’ın ahdi bunların dordunu de ihtiva eder. Bizim ahdimiz ise ruhumuzun misakini, nefsimizin yeminini, fizik vucudumuzun ahdini ve irademizin Allah’a verdiği misaki icerir.

Yeminlerimiz ise ruhumuzun misaki, vechimizin ahdi ve nefsimizin yeminidir. Yani irademizin Allah’a verdiği misak yeminlerimize dahil değildir, bizim ahdimizi tamamlayan bir ilÂvedir. Cunku irademiz bir vucut değildir.



YEMİNLERİN VERİLMESİ



Allahû Teal buyuruyor ki:



7/A'RÂF-172: Ve iz ehaze rabbuke min benî Âdeme min zuhûrihim zurriyyetehum ve eşhedehum al enfusihim, e lestu birabbikum, kÂlû belÂ, şehidnÂ, en tekûlû yevmel kıyÂmeti inn kunn an hÂz gÂfilîn(gÂfilîne).
Ve kıyÂmet gunu, gercekten biz bundan gÂfildik (gÂfilleriz) dersiniz diye (dememeniz icin), senin Rabbin, Âdemoğullarının sırtlarından onların zurriyetlerini aldığı zaman onları, nefsleri uzerine şahit tuttu. (Allahû Teal şoyle buyurdu): “Ben, sizin Rabbiniz değil miyim?” Dediler ki: “Evet, (Sen, bizim Rabbimizsin), biz şahit olduk.”




Allahû TealÂ: “Biz ezelde Âdemoğullarının sırtlarından, onların evlÂtlarını; onların da sırtlarından, onların evlÂtlarını cıkardık.” diyor. Boylece zamandan once, Âdem (A.S)’dan başlayarak kıyÂmet gunu doğacak olan son insana kadar hepimizi, aynı yaşta olarak huzurunda toplamış. Hepimize birden diyor ki: “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?”

“Evet” diyoruz.

Acaba Allahû Teal “Onların nefslerine şahit tuttuk ki, kıyÂmet gunu, biz bundan haberdar değildik demesinler diye.” ifadesiyle ne demek istiyor? Acaba neden haberdar değildik demeyeceğiz?

“E lestu birabbikum” ifadesinde, bu sualin cevabı yoktur. Olay; Allah’ın, bizim Rabbimiz olmasından haberdar olmamamız değildir. Nefslerimizin kıyÂmet gunu: “Ben bundan haberdar değildim.” dememesi icin Allahû TealÂ, bizleri başka bir sebeple şahit tutuyor. Buyuruyor ki:



5/MÂİDE-7: Vezkurû ni’metellÂhi aleykum ve mîsÂkahullezî vÂsekakum bihî iz kultum semi’n ve ata’n vettekûllÂh(vettekûllÂhe) innallÂhe alîmun bizÂtis sudûr(sudûri).
Allah’ın, sizin uzerinizdeki ni’metini ve “işittik ve itaat ettik” dediğiniz zaman, onunla sizi bağladığı misakinizi hatırlayın. Allah’a karşı takva sahibi olun. Cunku; O, goğuslerde (sinelerde) olanı bilir.




Allahû Teal bizlere:

“Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” dedikten sonra hepimiz diyoruz ki:

“Evet, Rabbimizsin.”

Hem Rabbimizi karşımızda goruyoruz hem sesini kalbimizde işitiyoruz. Sonra Allahû TealÂ:

“Ey ruhlar! Dunya hayatını yaşarken Bana geri geleceğinize dair, rucû edeceğinize dair, boylece Bana teslim olacağınıza dair Bana misak verin. Ey fizik vucutlar! Siz de Bana teslim olacağınıza dair ahd verin. Ey nefsler! Siz de Bana teslim olacağınıza dair yemin verin. Sozlerimi işittiniz mi?” diye buyuruyor.

Bizler:

“İşittik.” diyoruz. “semi’n”

Allahû TealÂ:

“Oyleyse itaat edin!” diyor.

Ve boylece Allahû TealÂ’ya yemin veriyoruz, misak veriyoruz, ahd veriyoruz. Allahû Teal bunun uzerine soruyor:

“İtaat ettiniz mi, emrime?”

Biz: “Ata’n” yani itaat ettik” diyoruz.

Ruhlar, vechler, nefsler yani 3 vucudumuz sırasıyla Allahû TealÂ’ya misak, ahd ve yemin vermiş oluyorlar. Ama Allahû TealÂ: “Allah’a o gun verdiğiniz o kesin sozu hatırlayın.” diyor.

“İşittik ve itaat ettik.” ifadesinin muhtevasının otesinde, Allahû Teal bir “kesin soz”den, “misakten” bahsediyor.

Boylece anlıyoruz ki; bizim 3 vucudumuza ait yeminimiz, misakimiz ve ahdimizin (bunlar Al-i İmran-76’da EYMÂNİHİM yani yeminlerimiz olarak yer alıyor) otesinde irademizin Allah’ın İlÂhi İradesi’ne verdiği bir MİSAK var.



KESİN SOZ (MİSAK)



İlÂhi İrade; yarattığı cuz’i iradeye, cuz’i iradenin de Allah’a teslimini emreder. İki iradî yapıdan kÂinatın ve butun yaratılanların Tek Yaratıcısı olan El İlÂh’ın (Allah’ın) İlÂhî İradesi; yaratıklarından olan insana verdiği cuz’i iradeden, Kendisine teslim olmasını ister. Boylece Allah’ın iradesi ile insanın iradesi arasında bir ahdleşme soz konusu olur.

Allah’ın ahdi, ahdin bir tarafını oluşturur; adı, ahdallahidir. Ahdallahi irademizin misakini ihtiva eder. 3 vucudumuza ait yeminimizi, misakimizi, ahdimizi yerine getirmeden irademizi Allah’a teslim edemeyeceğimiz icin ahdallahi hepsini birden ihtiva eder. Kişinin ahdi yeminlerini (eymÂnihim) oluşturan yemin, misak ve ahdi ve iradesinin misakini ihtiva eder.

Burada dikkat edilmesi lÂzımgelen şey, iki tane misakin var olduğudur. Misaklerden birisi ruha aittir. Ruhumuz, olmeden evvel Allah’a ulaşacağına dair, ezelde Allah’a misak vermiştir. Bu acıdan olaylara baktığımızda, artık bir butunu gorebiliyoruz. Allah’ın ahdinin karşılığı olan irademizin misaki ve yeminlerimiz, bizim Al-i İmran-76’da gecen ahdimizidr. Allah’a verdiğimiz kesin soz; Allah’ın ahdi, bizim yeminlerimizin otesinde, bizi bağlayan bir muessesedir.

Allah ile olan ilişkimizde bizler tarafından ezelde, zamandan evvel, Allah’ın huzurunda varedildiğimizde, Allah’a verilen yeminler, misakler, ahdler, Allah’a verilen sozler vardır.

Yeminlerimiz ve Allah’ın ahdinin toplamı, dort tane faktor oluşturur: Ruhumuzun, vechimizin, nefsimizin ve irademizin Allah’a verdikleri yeminler.

İrademizin Allah’a verdiği kesin soz, Al-i İmran Suresinin 77. Âyet-i kerimesinde, yeminlerimizin arasında almamıştır. Ahdallahi kelimesi bu kesin sozu ifade etmektedir. Al-i İmran-76’da Allahû Teal şoyle buyuruyor:



3/ÂLİ İMRÂN-76: Bel men evf bi ahdihî vettek fe innallÂhe yuhibbul muttekîn(muttekîne).
Hayır, (oyle değil)! Kim (Allah ile olan) AHDini yerine getirir de takva’ya ulaşırsa (takva sahibi olursa), muhakkak ki; Allah, takva sahiplerini sever.




Oyleyse ahdallahi (Allah’ın ahdi) ve bizim ahdimiz soz konusudur. Allah’ın ahdi de dort tane yemin icerir: Yeminimiz, misakimiz, ahdimiz ve Allah’a irademizin verdiği kesin soz olan misakimiz. Bizim ahdimiz de dort tane unsur icerir: Yeminimiz, misakimiz, ahdimiz ve irademizin Allahû TealÂ’ya verdiği misak. Hepsinin toplamı, ahdimizi oluşturur.

Allahû TealÂ, Maide Suresinin 7. Âyet-i kerimesinde: “Allah’a verdiğiniz misakinizi hatırlayın.” diyor. İrademizin Allah’a verdiği soz icin “misak” diyor, Allahû TealÂ.

Al-i İmran-76’da ise Allahû TealÂ: “Kim ahdini gercekleştirirse.” diyor. Yemin, misak ve ahd ve ondan sonra da iradenin Allah’a verdiği misaki gercekleştirenlerden bahsediyor.

İşte bunların hepsinin toplam adı, biz insanlar acısından ahddir. İrademizin tek başına Allah’a verdiği yeminin adı ise misaktir. Allah’a ruhumuzun verdiği misak, fizik vucudumuzun verdiği ahd, nefsimizin verdiği yemin ve irademizin verdiği misak; bunların dordunun toplamı bizim ahdimiz olur. Al-i İmran Suresinin 76. Âyet-i kerimesi, bunu soyluyor.

Al-i İmran Suresinin 77. Âyet-i kerimesinde ise Allahû TealÂ, Allah’ın ahdi ile bizim yeminlerimizi, “ahdillÂhi ve eymÂnihim” olarak ifade ediyor. Yani “bizlerin yeminleri ve Allah’ın ahdi...”

Buradaki muhteva, acık ve kesin olarak karşımıza cıkıyor. Allah’a verdiğimiz tum yeminler, misakler, ahdler ve iradelerin misaklerinin hepsinin toplamı, ahdimizdir. Ahdallahinin yani Allah’ın ahdinin karşılığında, dort unsuru iceren bizim ahdimiz vardır.



Sonuc:

İrademizin misaki de Allah’ın ahdi de aynı şeydir: İrademizin Allah’a teslimi.

Ruhumuzu, vechimizi, nefsimizi Allah’a teslim etmeden irademizi Allah’a teslim edemeyeceğimiz icin irademizin teslimi aslında yemin, misak ve ahdimizi de yani yeminlerimizi de ihtiva eder, hepsinin teslimidir.



RUHUN MİSAKİ

ALLAH’IN ZAT’INA ULAŞMAYI DİLEMEK



Rad Suresinin 20, 21, 22. Âyetleri, bizim icin bir şeyler soyluyor:



13/RA'D-20: Ellezîne yûfûne bi ahdillÂhi ve l yenkudûnel misÂk(misÂka).
Onlar, Allah’ın ahdini ifa ederler (ruhlarını, vechlerini, nefslerini ve iradelerini Allah’a teslim ederler). Ve misaklerini (diğer teslimlerle birlikte iradelerini de Allah’a teslim edeceklerine dair misaklerini) bozmazlar.


13/RA'D-21: Vellezîne yasılûne m emerallÂhu bihî en yûsale ve yahşevne rabbehum ve yehÂfûne sûel hisÂb(hisÂbi).
Ve onlar Allah’ın (olumden evvel), Allah’a ulaştırılmasını emrettiği şeyi (ruhlarını), O’na (Allah’a) ulaştırırlar. Ve Rab’lerine karşı huşû duyarlar ve kotu hesaptan (cehenneme girmekten) korkarlar.


13/RA'D-22: Vellezîne saberûbtigÂe vechi rabbihim ve ekÂmûs salÂte ve enfekû mimm rezaknÂhum sirren ve alÂniyeten ve yedreûne bil hasenetis seyyiete ulÂike lehum ukbed dÂr(dÂri).
Onlar, sabırla Rab’lerinin vechini (Zat’ını, Zat’a ulaşmayı ve Allah’ın Zat’ını gormeyi) dileyenler ve namazı ikame edenler, onları rızıklandırdığımız şeylerden gizli ve acıkca infÂk edenlerdir. Ve seyyiati, hasenat ile (iyilikle) savan kimselerdir. İşte onlar icin, bu dunyanın (guzel bir) akıbeti (sonucu) vardır.




“Sabırla Allah’ın Zat’ını dilemek” ifadesi, iki anlam icerir. Rad-21’deki olay, Allah’ın Zat’ına ulaşmayı dilemektir. Allah’ın Zat’ına ulaşmayı dileyenler icin Allahû TealÂ:

“Onlar, Allah’ın Allah’a ulaştırılmasını emrettiği şeyi, Allah’a ulaştırırlar.” diyor ve ruhun misakini anlatıyor. Ama “Allah’ın Zat’ını dilemek” aynı zamanda Allah’ın Zat’ını gormeyi dilemek (ibtiga etmek) anlamına da gelir. O zaman ahdallahi devreye girer.

Nitekim Rad-22’nin muhtevasında farklı bir olay goruyoruz: Onlar, fizik standartlarda Allah’ın kendilerine verdiği rızkın (tarladaki buğdayı) bir kısmını başkasına vermek suretiyle başkalarına infÂk ederler. Bu, alenî bir infÂktır.

Bu insanlar bir de zikir yaparlar. Ve Allah’ın fizik vucutlarına gonderdiği, Allah’ın rahmetini, fazlını ve salÂvÂtını; nefslerinin kalbine ulaştırmasını sağlarlar. Fizik vucut, boylece nefsi infÂk etmiş olur. Bu, gizli bir infÂktır. Bu infÂkı goremeyiz.



ALLAH’IN ZAT’INI DİLEMEK

ALLAH’IN ZAT’INI GORMEK



Allahû Teal buyuruyor:



13/RA'D-23: CennÂtu adnin yedhulûneh ve men salaha min ÂbÂihim ve ezvÂcihim ve zurriyyÂtihim vel melÂiketu yedhulûne aleyhim min kulli bÂb(bÂbin).
Adn cennetleri (vardır). Onların babalarından ve eşlerinden ve zurriyyetlerinden salÂha ulaşan kimseler, ona (adn cennetlerine) girerler. Ve her kapıdan melekler, onların yanlarına girerler.




Rad Suresinin 22. Âyet-i kerimesinde; seyyiatin hasenata cevrilmesi soz konusudur. Bu ise salÂh makamının sonundaki olgudur. Seyyiatin hasenata tebdil edilmesi noktasından sonra da iradenin teslimi gelir. İradesini teslim eden kişilerin mukÂfatı, adn cennetleridir. İradenin teslimi ise kişiyi, Allah’ın Zat’ını gormeye ulaştırır.

Boyle bir dizaynda, Allah’ın vechini, Zat’ını murat eden, sabırla ibtiga eden, Allah’tan Allah’ın Zat’ını isteyen kişi; bunu, hem Allah’ın Zat’ına ruhunu ulaştırmak uzere hem de Allah’ın Zat’ını gormek uzere ister. O zaman 20. Âyetteki “Onlar Allah’ın ahdini ifa ederler.” sozu de gercekleşir.

Allah’ın Zat’ını talep edenler; once Rad Suresinin 21. Âyet-i kerimesinin başındaki Allah’ın Zat’ını, Allah’ın Zat’ına ruhlarını ulaştırmak icin talep ederler. Sonra adn cennetleri ile noktalanan bir başka talep devreye girer. Burası, iradenin Allah’a teslim edildiği noktadır.

Allahû Teal ozellikler veriyor: “Onlar seyyiati hasenata değiştirirler. Hasenat ile seyyiati onlerler.” Burada adn cennetleri ile noktalanan bir olayı; Allah’ın Zat’ının gorulmesini anlıyoruz.

21. basamak, ruhun Allah’a ulaşması;

28. basamağın 5. kademesi, iradenin Allah’a teslim oluşudur.

Oyleyse birinde Allah’ın Zat’ına ulaşmak (21. basamak), ikincisinde, Allah’ın Zat’ının kalp gozuyle gorulmesi soz konusudur (28/5).

Allah’ın Zat’ı, yolun sonudur. Allah’ın Zat’ı, niyet acısından da yolun sonudur. En son gorulen, Allah’ın Zat’ıdır.

Allah’ın Zat’ını dileyenler, hem Allah’ın Zat’ına ruhlarını ulaştırmak icin diliyorlar ki; Rad-21 bunu kesinleştiriyor hem de Rad Suresinin 22. Âyetindeki seyyiatin hasenatla değiştirilmesi keyfiyeti ve asıl Rad-23’teki kesin hukum, adn cennetleri; Allah’ın Zat’ına ulaştıktan sonra Allah’ın Zat’ını da mutlaka gormeyi ihata eder. Yani ancak ahdallahinin sonunda Allah’ı goruyoruz.

Allahû Teal En’am-152’de: “Allah’ın ahdini ifa edin.” diye emrediyor:



6/EN'ÂM-152: Ve l takrebû mÂlel yetîmi ill billetî hiye ahsenu hatt yebluga eşuddeh(eşuddehu), ve evfûl keyle vel mîzÂne bil kıst(kıstı), l nukellifu nefsen ill vus’ah ve iz kultum fa’dilû ve lev kÂne z kurbÂ, ve bi ahdillÂhi evfû, zÂlikum vassÂkum bihî leallekum tezekkerûn(tezekkerûne).
Yetimin malına, o en kuvvetli cağına gelinceye kadar, en guzel şekliyle olmadıkca yaklaşmayın. Olcu ve tartıyı adaletle yerine getirin. Kimseyi gucunun dışında (bir şey ile) sorumlu tutmayız. Soylediğiniz zaman, yakınınız olsa bile, artık adaletle soyleyin. Allah’ın ahdini yerine getirin (ifa edin). Boylece tezekkur edersiniz diye, (Allah) işte boyle, size onunla vasiyet (emir) etti.




Rad-20’ye bir kere daha bakıyoruz:

“ellezîne yûfûne bi ahdillÂhi: Onlar, Allah’ın ahdini ifa ederler.”

En’am-152:

“ve bi ahdillÂhi evfû: Allah’ın ahdini ifa edin.”

Allah’ın ahdini ifa etmek; ruhu, vechi, nefsi ve iradeyi Allah’a teslim etmektir.

En’am-152’deki emrin yerine getirilmesi, Rad-20’de ifade edilmiştir.





ALLAH’IN AHDİNİ YERİNE GETİRMEMEK



Bu emrin yerine getirilmemesi halinde ne olacağına beraberce bakalım:



13/RA'D-25: Vellezîne yankudûne ahdallÂhi min ba’di mîsÂkıhi ve yaktaûne m emerallÂhu bihi en yûsale ve yufsidûne fîl ardı ulÂike lehumul la’netu ve lehum sûud dÂr(dÂri).
Onlar, misaklerinden sonra (Allah’a ruhlarını teslim edeceklerine dair ezelde Allah’a misak verdikten sonra) Allah’ın ahdini bozarlar (ruhlarını Allah'a ulaştırmazlar). Ve Allah’ın, O’na (Allah’a) ulaştırılmasını emrettiği şeyi keserler. Ve yeryuzunde fesat cıkarırlar (başka insanların da Sıratı Mustakîm’e ulaşmalarına mani oldukları icin fesat cıkarırlar). LÂnet onlar icindir. Ve yurdun kotusu (cehennem) onlar icindir.




Burada Allahû TealÂ, Allah’ın ahdinin gercekleştirilmediği bir olaydan bahsediyor. Allah’ın ahdinin nakzedildiği, bozulduğu bir muessese soz konusu. Gercekleştirmeyenler, Allah’ın ahdini ve kendi ahdlerini de bozmuşlardır.

En’am-152’deki: “Allah’ın ahdini ifa edin, yerine getirin.” emrinden sonraki muhtevaya, gelin beraberce bakalım:



6/EN'ÂM-153: Ve enne hÂz sırÂtî mustekîmen fettebiûh(fettebiûhu), ve l tettebiûs subule fe teferreka bikum an sebîlih(sebîlihi), zÂlikum vassÂkum bihî leallekum tettekûn(tettekûne).
Ve muhakkak ki; bu, Benim mustakîm olan yolumdur. Oyleyse ona tÂbî olun. Ve (başka) yollara tÂbî olmayın ki; o taktirde sizi, onun yolundan ayırır. İşte boyle size onunla vasiyet etti(emretti). Boylece siz takva sahibi olursunuz.




Allah’ın ahdini yerine getirebilmenin başlangıc noktası, Allah’a ulaşmayı dilemektir. Allah’ın ahdinin yerine getirildiği nokta ise iradenin de Allah’a teslim edildiği noktadır. İradesini Allah’a teslim ederek Allahû TealÂ’nın “İrşada memur ve mezun kılındın.” cumlesi ile irşad makamına tayin ettiği kişiler, sadece onlar, Allah ile olan ahdlerini ifa edenlerdir, yerine getirenlerdir.

Kim ruhunu Allah’a ulaştırmışsa, ruhunun Allah’a verdiği misaki yerine getirmiştir (21. basamak).

Kim fizik vucudunu Allah’a teslim etmişse o, fizik vucudunun Allah’a verdiği ahdi gercekleştirmiştir (25. basamak).



FİZİK VUCUDUN AHDİ



Allahû Teal fizik vucudun ahdi konusunda şoyle buyuruyor:



36/YÂSÎN-60: E lem a’had ileykum y benî Âdeme en l ta’budûş şeytÂn(şeytÂne), innehu lekum aduvvun mubîn(mubinun).
Ey Âdemoğulları! Ben, sizlerden şeytana kul olmayacağınıza dair ahd almadım mı? Muhakkak ki o (şeytan), size apacık bir duşmandır.


36/YÂSÎN-61: Ve eni’budûnî, hÂz sırÂtun mustekîm(mustekîmun).
Ve Ben, sizden Bana kul olmanıza (dair ahd almadım mı?) Bu da Sıratı Mustakîm (uzerinde bulunmak)tır.




Nefsimiz Allah’a teslim olur. Nefsimizin Allah’a verdiği yemini yerine getiririz (27. basamak).

İrademizi de Allah’a teslim ederiz ve irademizin Allah’a teslim edildiği bir ortam soz konusu olur (28. basamak 5. kademe).

Maide Suresinin 7. Âyet-i kerimesindeki, irademizin Allah’a verdiği misaki yerine getirmemiz, Allah’ın ahdine karşılık bizim ahdimizdir.

Allah ile ahdleşme acısından bakıyorsak, ahdallahi; Allah’ın tarafındaki ahdleşmenin adıdır. Bizim ahdimiz, bizim tarafımızdaki ahdleşmenin adıdır. Ama Allah’a verdiğimiz sozun adı ahd değildir. Verdiğimiz kesin sozun adı misaktir.





4 TESLİM ve HİDAYET



Allah ile beraber olmak, teslimleri ihtiva eder. KÂinatın yegÂne dîni, dort tane teslim icerir: Ruhun, vechin, nefsin ve iradenin Allah’a teslimi. Bu teslimler yoksa, hidayet yoktur.

Hidayet, Allah’a ulaşmayı dilemekle başlar.

Hicbiriniz unutmamalısınız!

İcinde bulunduğumuz cağın adı “Hidayet Cağı”dır.

Oyleyse hayatınıza cekiduzen verin!

Hedefinizin, ahdinizi yerine getirmek olduğunu duşunun!

Allah’ın ahdine mukabil, sizin ahdiniz... Ruhunuzu, vechinizi, nefsinizi ve iradenizi Allah’a teslim etmeniz...

Mutluluk istiyorsanız, Allah’a ulaşmayı dileyin.

İlk adımı atın. Bundan sonra olaylar, sizin yuruyebileceğiniz kadarını mutlaka karşınıza getirecektir. Allahû TealÂ, size yardım edip mutlaka sizin O’na ulaşmanızı temin edecektir. O, bunu sağlayacaktır. Ve Allah’a karşı duyduğunuz sevgi, sizi daha sonraki evrelerde, fizik vucudunuzu da nefsinizi de ve iradenizi de Allah’a teslim etmeye doğru inşaallah goturecektir.



Allah’ın yoluna lÂyık olmaya calışın!

Allah ile aranızdaki ilişkinin, sadece teslimlerden ibaret olduğunu bilin.

Hayatınızı, bunu yerine getirmek uzere tanzim edin!

Allahû TealÂ’nın hepinizi, hem cennet saadetine hem dunya saadetine ulaştırmasını Yuce Rabbimizden diliyoruz.

Dualarımızla...







MURŞİDİNİ GORMEYİ DİLEYENLERİN HACET NAMAZINI KILMASI



* Gusûl abdesti almak.

* Namaz abdesti almak.

* Hacet namazı kılmak.



Allah'tan herhangibir haceti olan veya murşidine ulaşmak isteyen kimse hacet namazı kılar. Bu namaz, perşembeyi cumaya bağlayan gece ya da kandil gecelerinde kılınır. Bu mumkun olmazsa herhangibir gecede de kılınabilir. Oncelikle boy abdesti alınır. Hacet namazına niyet edildikten sonra aşağıdaki Âyetler okunur:



1. rekÂt: Subhaneke + Fatiha + 3 Âyete'l Kursî

2. rekÂt: Fatiha + İhlÂs + FelÂk + Nas

Oturuş: Et Tahiyyatu

3. rekÂt: Fatiha + İhlÂs + FelÂk + Nas

4. rekÂt: Fatiha + İhlÂs + FelÂk + Nas

Oturuş: Et Tahiyyatu + Allahumme Salli + Allahumme Barik + Rabbena

Namaz bittikten sonra kişi, Allah'tan haceti neyse onu veya murşidini diler. Konuşulmaz. Kıble, yatağın sağ tarafında kalmalı ve kişi vucudunun on cephesi kıbleye doğru olarak, yanustu donup yatmalıdır. Yattıktan sonra uc kere Âyete'l Kursî okunur. Allah'tan, zahirî veya batınî hacet ya da murşid dilenir. Ardından sessiz zikir (zikr-i hafi) yapılır. Yanustu yatıldığından sağ kulak yastığa gelecektir. Baş, hafifce sağa sola oynatılarak kalp atışlarının (kulaktaki basınc sebebiyle) rahatca duyulacağı pozisyona gelinir. Kalbin her cift atışında "Allah, Allah" diyerek, sessiz şekilde icinden Allah zikredilir.

Hacet namazının ilk kılındığı gece, hacete dair bir ruya gorulmezse, hedefe ulaşana kadar perşembeyi cumaya bağlayan geceler, kılmaya devam edilmelidir.

Her gece de kılınabilir.
__________________