Kuran-ı Kerim Hz. Yusuf'un ruya yorumlarından, Hz. İbrahim'in gorduğu ruyadan, Hz. Peygamber'e (s.a.v) gosterilen ruyadan bahseder. Bu da ruyanın dini bir değerinin olduğunu gosterir.
Ehl-i Sunnet dediğimiz, Kuran ve sunnet olcusunde hareket eden alimler ruya hakkında ozetle şoyle derler:
Yuce Allah, uyanık haldeki insanın kalbinde birtakım işaretler (haller) yarattığı gibi, uyuyan insanın da kalbinde bazı haller yaratır. Bu haller bazen uyanık haldeki gerceğe aykırı olur, bazen tıpatıp aynısı olur.
Mesela; bulut yağmurun belirtisidir, ama her bulut yağmura sebep olmayabilir. Bunun gibi, ruyada gorulen şey gerceğe yansır diye beklense de gercekleşmeyebilir.
Allah, insanların levhi mahfuzdaki durumlarını bilen bir grup meleği ruya işi ile gorevlendirir. Melek, levhi mahfuzdan Allah izniyle aldığı bu bilgileri bazı hallerde insanın kalbine yerleştirir. Bu hayırlı ruyadır. Şeytan ise bu bilgileri karıştırmak ve huzursuzluk vermek isteyebilir. Bu da hayırsız ruya olarak yansır.
Genellikle ruyalar ikiye ayrılır. Birincisi, doğru cıkan ruyalardır. Peygamberlerin, salih kişilerin ruyalarıdır. Bazen salih -dindar- olmayan kişiler de bu tur ruyalar gorebilirler.
İkincisi ise, "Edgas" dediğimiz karışık, urkuten, korkutan ruyalardır. Bu tur ruyalara itibar etmemek lazım.
Gorulen iyi ruyadan mesaj cıkarmak lazım. Bu tur ruyalar iyi insanlara yorumlatılabilir.
Kotu ruyalardan da belki ders cıkarılmalı ama ciddiye de alınmamalıdır. İnsan nefsinin, şeytanın, uyanıklık halindeki kurguların bir oyunu olabilir. Kimseye bu ruyalar yorumlatılmamalıdır. Şerrinden Allah'a sığınmak yeterli olur.


__________________