GENCLERİN, BUNALIMLARINA SEBEP YANLIŞ İNANCLARDAN KURTULMALARI ANCAK SUNNETE SARILMAKLADIR



İnsan oğlunun ruhunda merkezlenmiş Allah Teala'nın varlığına inanmak, tabiî ve zarurîdir. Hicbir insan Allah Teala'nın varlığını ruhen inkar edemez... ve etmez. Ne var ki inandıktan sonra insan doğru yoldan sapar ve bunalıma girer.

Temel olarak sapma yolları ikidir:

1. Allah Teala'nın varlığına inandıktan sonra, Allah Teala'yı mahluka, mahluku Allah Teala'ya kıyas ve benzetmektir. Mese*la ilmin zirvesine cıkan Hegel gibi filozoflar, kendi nefslerindeki enaniyeti yani benliklerini, ilah zannettiler... yahud uluhiyeti kendilerinde kıyas ettiler. Nitekim Marks, uluhiyeti sanata, sanatı da uluhiyete kıyas ederek maddeyi ilahlaştırdı.

2. Beşerî gayelere ve nefsin hevasına uymaktan dolayı yoldan sapılır. Mesela yahudi ve hristiyanlar, Allah Teala'nın varlığına inandıkları halde nefslerine uyarak: yahudiler, Uluhiyetin kaya parcasıyla; hristiyanlar, İsa'nın beşeriyetiyle birleşebileceğini zan*nettiler... ve bu zandan dolayı saptılar.

İşte bu zandan dolayı, kimisi cahil olan babalanna, kimisi riyaset ve servetce guclu olanlara uymakla yoldan sapar. Artık yoldan saptıktan sonra insan, neden korkarsa onu; yahud neyi severse onu kendine hedef eder. Boylece binnetice aklını ve şuurunu heder eder. Kimisi ırkcı olur; kimisi intikam peşine duşer; kimisi av peşine duşer, yani rızk... Bu hedeflerin peşine duşmekle hak ve doğru yoldan uzaklaşmaya başlar. On yediyle - on beşle yirmi beş yaş arasında, hak ve gercek itikaddan uzaklaşmanın neticesinde, insan cırpınır... ve bedeninin şehrinde sık sık inkılablar yapar.

Bu inkılablar icerisine giren; Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'e tam manasıyla uyan ve islam dîninden gercek olarak anla*yanlardan birine rastlarsa, bunalımdan kur*tulur, değilse yuvarlanır.. Bak gayrı muslim bilginlerin coğu, ya tımarhanede ya dağ ba*şındadır... veya kurtuluş caresini, eline aldığı ipte bulur.. intihar veya cıldırmanın sebebi, inkardır, kufur ve yoldan sapmadır.

Mustafa sallallahu aleyhi ve sellem'in zamanından itibaren şu ana kadar, hamdolsun hicbir musluman alim intihar etmemiştir.

Hasılı, bunalım, inkarın semeresi; inkarsa intiharın sebebidir. Bu iki ağır zarardan kur*tulmanın caresi, "La ilahe illallah Muhammed Rasulullah"ın manasını bilmek; bilgi uzere inanmak ve inancı tatbikata gecir*mektir. İşte insanın İslama gonul bağlaması; inanması demektir. Oyleyse,

Birinci kelimenin manası: "Allah'tan baş*ka hicbir ilah yoktur."

Kendisinden korkulan yahud cok sevilen şeye, ilah denilir. Korkulacak veya hakîkî ve ciddî olarak sevilecek, Allah Teala'dan başkası olamaz. Fakat Allah Teala'nın Zat'ı gorulmez. Ya cok gizli olduğundan veya cok acık olduğundan, Sıfatı ve Fiiliyle bilinir. El*bette O'nun sıfatlarını bilmek, O'nu tanımak demektir. Tanımak icin rehbere ihtiyac var. Allah Teala bu ihtiyacı gidermek icin zaman zaman elcileri gondermiştir. Son elci Hazreti Mustafa'dır.

İkinci kelimenin manası: "Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem, Allah Teala' nın Rasulu yani elcisidir."

Binaenaleyh İslamın temeli, bu iki kelimenin manasını bilmektir. Hazreti Mustafa'yı tanımayan Allah Teala'yı tanıyamaz. Cunku halihazırda ve kıyamete kadar, Allah Teala' nin dînine bağlı olan hristiyan ve yahudilerin bile, yine Allah Teala'ya inanclarını en doğru olarak bilip ortaya koyan, Hazreti Mustafa' dır. Onun sozune yani hadislerine inanma*yan, Allah Teala'ya doğru olarak inanmaz, inanamaz. Bu doğru yolu, hak ve gerceği bulmanın birinci kapışı, Hazreti Mustafa'nın sozleridir. Sonra, değiştirmeksizin sağlam kaynaklarla bu asra kadar, Allah Teala'nın Rasulu'nun sozlerini nakleden, ashab ve tabi'leridir. Demek ashab ve tabi'lerini tanı*mayan, Hazreti Mustafa'yı tanıyamaz.

Genclerin bunalım ve sapmalardan kurtuluşlarının yegane caresi, Hazreti Mustafa sallallahu aleyhi ve sellem'in azametine, Onun ashabının şerefine inanmak; inancta, ahlakta ve ibadette, ashabın ardınca giden alimleri rehber tanımaktır.

Yol İslam... Bu yolu tarif edenler, senedle ilimlerini alan gercek alimlerdir. Bu hususta bircok ayet ve hadisler vardır; bu yol akıl ile bilinmez.

Mesela, Allah Teala'dan korkmanın, O'nu sevmenin, O'na saygı gostermenin ne de*mek olduğunu tarif edenler; Allah Teala'nın Rasulu'nun ashabı ve ashabdan doğru senedlerle bugune kadar İslam dînini nakleden alimlerdir.. Elbette bu alimlerin reisleri, yani mezhebleri devam edegelen alimler, başta Ebu Hanîfe İmam-ı A'zam, İmam Malik, İmam Şafiî ve İmam Ahmed'dir. Ayet ve hadisleri onların anlayışıyla anlamayıp, kendi aklıyla anlamaya kalkışanlar, yoldan saparlar. De*mek sapmanın bir sebebi de mezhebsizliktir. Oyleyse Kur'an ve hadisleri, onların anlayı*ıyla anlamak gerekir.

Aşağıda sıralayacağımız hakîkatlere inan*mak ve bu hakikatleri yol haritası gibi yanımıza almak da, doğru yoldan gitmeye vesile olabilir

1. Nefsi arzularından kesmenin ve ruha sukunet vermenin caresi, Allah Teala'nın sıfatlarına inanmak ve bilmektir. Hicbir ka*vim, hicbir reis, hani kanun cıkaran hicbir servet, nefsi arzusundan ayıramaz. Ancak nefsi arzularından ayıran ve ruha sukunet veren. Allah Teala' nin isim ve sıfatlarını bil*mek. Sonra yuce ismini soylemektir. Buna zikir denir. Allah Teala: "Oyleyse Ben'i anın. Ben de sizi anayım..." ve: "...Dikkat edin!. Ruhlar Allah'ın zikriyle sukunet bu*lur." (Er-Ra'd 28) buyurmuştur.

2. Arzulanan bir işin, akıbetini duşunmek gerekir. "Şunu yapsam yahud yesem, so*nucta ne olur?.." Akıbetinin felaketini, mesela icki icmenin lezzetinden sonraki sarhoşluk rezaletini nazarı itibara alıp, lezzeti sarfı na*zarla akıbetinden tiksinmek, insanı olgunlaştırır.

3. İşin akıbetini anlayabilmek icin de, sa*dece akıl, muşahade ve tecrube değil, şeriatle olcmek gerekir. Şeriat bir şeyi tenkid et*tiyse, yani haram kıldıysa, insan oğlu o işin akibetini gursun gormesin, felakettir. Oyleyse dînî bilgileri coğaltmaya calışmayı, adet haline getirmek gerekir.

4. Mubah olan şeylerde insan, arzulamış olduğu maksadına ya ulaşır ya ulaşmaz. Ulaştığı takdirde aşırı keyfe ve sevgiye... ula*şamadığı takdirde uzuntuye girmekten sakın*mayı, adet edinmek gerekir. Zira ikisi de in*sanın duşmanıdır. Fakat bu ikisini, yani aşırı sevgi ve uzuntuyu bertaraf edecek tek husus, Allah Teala'nın takdîrine inanmaktır. Bi*rinci surette "Bunu Allah Teala bana verdi." diyerek sevgiyi Allah Teala'ya yoneltmek; ikinci surette "Allah Teala bana vermedi; de*mek nasib değilmiş." diyerek tekrar Allah Te*ala'ya yonelmekle, sevginin belası olan cıl*dırmaktan ve uzuntunun belası olan intihar*dan insan kurtulur. Nitekim bir hadîs-i şerifte:

"Kadere inanan, kederden emin olur." buyrulmuştur. Demek ki tedbir, olayı engellemek icin değil mesuliyetten kurtulmak icindir.

5. Aleyhte gelen sebebleri bertaraf etmek gerekir, ki buna sabır denilir. Lehte gelen sebebleri hayrlı olan yerlerde değerlendirmeye calışmak gerekir, ki buna şukur denilir. Manası şudur: insana faydalı olan her şey, Allah Teala'dan gelir. Birinci surette gelen faydalar, menfeatler, Allah Teala'nın merhametinin; ikinci surette gelen ise, kahrının eseridir. İşte burada kulun vazifesi, kahrından merhametine sığınmaktır. Sığınışın uc şekli vardır:

a. "Allah Teala'dan başka faydayı veren, zararı kaldıran yoktur." diye inanmak..

b. Faydalanmak ve zarardan kurtulmak icin, kalben ve dille de Allah Teala'ya yal*varmak.. Buna dua denilir.

c. Fiilen zararların sebeblerini bertaraf etmeye calışmak.. Buna taat denilir.

Mesela: Hasta olduğu vakit, hastalığın... ve kurtuluş icin kullanılan ilaclar vesilesiyle şifanın da Allah Teala'dan geldiğine inan*mak... dil ile "Ya ŞÃ‚fî!" diye yalvarmak... fiilen doktorunun tavsiyesiyle ilacları kullanmak.

Boylece hisleri tahrik edip Allah Teala'nın yasaklarına yonelten ruhî her arzu, bir hasta*lığın başlangıcıdır. O arzu geldi mi, tedbir al*mak gerekir. Bu bir hakikattir. Mesela, şoyle kıyas edilir: Filozof ve beşerin ortaya koymuş oldukları vehmî ve hayalî olan hikmet, iffet ve şecaatle, bir insan zinadan korunamaz.. il*miyle, iffetiyle ve cesaretiyle beraber mağlub olur. Denilir ki: "Şu manzaradaki gule bak; yanaş; kokla; okşa; koparma!.." Buna imkan var mı?!.

Allah Teala zinanın yapılmaması icin beş mesaj verir: "İsmimi an; nefsinde kotuluğu duşunme." ... "Gozunu haramdan sakındır, bakma." ... "Zina cirkin bir hayasızlıktır; yanaşma."... "Yapma."... "Yaptığın takdirde seni cezalandırırım."

Şimdi; ilk dort derecede donene, Allah Teala mukafat vereceğini ifade eder.. Bak beşerin ıslahı burada.. "Arzundan donersen mukafat veririm. Arzunu fiile gecirirsen ceza veririm." buyurur..

Beşer ise; cezayı vermeyi bilir, mukafatı yoktur.. Sucu bilir, terk ettirme yollarım bil*mez..

6. Allah Teala'nın gormeyeceği bir yer yoktur. Bilmediği bir şey yoktur.. Menfî arzu*ların ilk gelişi anında, şu kelimeleri dille soy*lemek ve ruhen dinlemekle nefs korkar; kirpi cekildiği gibi kılıfına cekilir; okunu da atsa zarar veremez:

Allahu nÂzırî (Allah beni kontrol eder); Allahu hÂdırî (Allah hazırdır); Allahu maî (Allah benimle beraberdir).

Her bir zikir veya dua, insanın ağzından cıkmasıyla kalıplaşır; nur kıvılcımları gibi cinnî şeytanı yakar; nefsin arzularını sondurur.. Onun icin bu kelimeleri, manasını bilerek, diğer dua ve zikirler gibi Arabî lafızla soylemek şarttır. Aksi takdirde tesir etmez.

7. Allah Teala'nın dîninden uzaklaştırıcı telkinleri, kimden gelirse gelsin, dinlememeyi adet edinmektir. Aksi takdirde, dinlenilen yaldızlı birtakım sozler, akla, kalbe ve ruha buyu olur; sihir gibi.. Dinledikten sonra artık insanın gozu gormez, kulağı işitmez olur.. Bir hadîs-i şerifte şoyle buyruluyor:

"Gercekte beyanın bazısı sihirdir; ilmin bazısı cehildir; şiirin bazısı hikmettir; sozun bazısı iyaldir."

İşte bu sihirden bir genc korundu mu, nefsinin arzularını kırmış, sondurmuş ve buna*lımdan kurtulmuş demektir.

Ey genc kardeş!.. Nefs cocuk gibidir. Vaktinde onu sutten ayırsan; alışır, uslulaşır, olgunlaşır.. Alabildiğine emdirsen; o gencleşir, gurbuzleşir; sen ihtiyarlar, zayıflarsın.. Sen yaşlandıkca, o daha rahatca seni kar*puz gibi yere vurur; parcalar..

Evet... Zikir... tevbe... dua... ta'dîl’i erkanla namaz... ve dîni oğrenmeyi adet et.. Emellerini ahiretteki sevaba bağla. Kurtulmuş olursun.

KAYNAK: İNANCLI GENCLİK ŞUURU DİLARA YAYINLARI
__________________