Allah-u Zulcelal Cebrail'i, Mikail'i ve İsrafil'i diriltince onlar Hz. Peygamber (S.A.V)’in kabri başına varırlar. Yanlarında bir binek hayvanı ile birlikte cennet elbiseleri bulunur. Onlar yanına varınca Peygamber Efendimizi orten toprak yarılır. Peygamber Efendimiz, Cebrail'i gorunce: “Ya Cebrail, bu gun ne gundur?” diye sorar. Cebrail de Peygamber Efendimize; “Bugun kıyamet gunu, Hakke gunu ve Karıa gunudur.” diye cevap verir.

Peygamber Efendimiz Cebra'il'e: “Peki, Cenab-ı Allah, ummetime ne yaptı?” diye sorar. Cebrail de Hz. Peygamber Efendimize: “Sana mujde, cunku mezarı uzerindeki toprağı ilk yarılan kimse sensin.” diye cevap verir. Bir sure sonra, Allah İsrafil'e emir verir ve o da Sur'u ufler. O zaman bir de bakarsın ki, tum canlılar ayağa dikilmiş bekliyorlar.

Bu ayet ve hadislerden anlaşıldığı uzere kıyamet aniden kopacaktır. Hadislerde de gectiği gibi insan kumaş satınca kumaş topunu toplayamadan, havuzunu sıvadığında ondan su icemeden, hayvanından sağdığı sutu icemeden, ağzına goturduğu lokmayı yutamadan kıyamet kopmaktadır.

İşte kıyamet boyle hemen aniden koptuğundan insanın buna kendisini hazırlaması lazımdır. Her an ben oleceğim diyerek hazırlanması, kendi ile Allah arasındaki durumu duzeltmesi lazımdır. İnsan kendini Allah'ın affına layık yapmak icin, olmeden once daima Allah'ın istediği şekilde hareket etmelidir.

Allah-u Zulcelal’in emri ile İsrafil (Aleyhisselam) sûr’a ucuncu sefer uflediği zaman, insanlar dirilip kabirlerinden dışarıya cıkarlar. Bu esna da bazı insanlar şoyle derler:

“Vay halimize! Bu ceza gunudur. Bu inkar ettiğimiz hukum gunudur.” (Saffat; 20-21)

“Ah keşke olmuşken kokten yok olsaydık!” (Hakka; 27)

Bundan sonra tum canlılar mahşer yerine cağrılırlar. O dehşetli gunde herkes ameline gore mukafat veya ceza gorur.

Unutmayalım! insanın dunyada yaşadığı hayatın her anının hesabını vereceği o buyuk gun mutlaka gelecektir. Kıyamet gunu, dunya hayatının hatta tum kainatın son gunudur, ama aynı zamanda da ahiretteki sonsuz yaşamın başlangıcıdır.

O gun Allah'a ve karşılaşacakları bu gune inanmış olanlar cennette ağırlanırken, inkar edenler cehenneme sevkedileceklerdir. Ayet-i kerimede; “Beni zikredin, bende sizi zikredeyim.” (Bakara; 152) buyurulmuştur. Bizim O’nu zikretmemiz, dunyadayken O’nun emirlerine itaat edip, Salih amelleri işleyip gunahlardan kacınmamızdır. O’nun bizi zikretmesi ise, bu zor yerlerde imdadımıza gelmesi ve bizlere yardım etmesidir.

Her insan ahirette dunyada yapıp ettiklerinin karşılığını, haksızlığa uğratılmadan, tam olarak alacaktır. O halde Akıllı bir insan gibi ahiretin kesin bir gercek olduğunu duşunmeli, bu buyuk gun icin hazırlık yapmalıyız.

Anlatılanları sadece okumakla kalmamalı, kalp gozuyle gorerek yaşamalıyız. Cunku her şeyin uzerinde insanın en buyuk kazancı kuşkusuz Allah’ın rızasıdır.
__________________