Kitap okuma sohbeti
Sual: Herkes sohbet tertip edip, kitap okuyamaz mı? Buyuklerden duyduğunu anlatamaz mı? Kitap okuma sohbetine, bir mazeretle gelmeyene, ama doğru olan başka bir sohbete gidene, doğru yoldan cıkmış muamelesi yapmak uygun mudur?
CEVAP
Buyuklerden duyduğunu anlatmak da maharet ister. Hatırımızda yanlış kalabilir veya başka bir kelime kullanılır mÂnÂyı bozar. Zata mahsus [kişiye ozel] bir soz soylenmiştir, bunu genele yaymak yanlış olur. Orada bulunan bazıları icin ilm-i siyaset icabı, o zamana ve şartlara gore soylenmiştir. Bunu her zaman her yerde anlatmak uygun olmaz. Hatt suizanna, fitneye sebep olabilir.

İşittiğimiz soz, kitaplara aykırıysa, yanlış anladığımız meydandadır. (Ben boyle duydum) diye kitaplara aykırı bir şeyi anlatmak da yanlış olur. Hele, (Falanca duymuş) diyerek ikinci ağızdan anlatmak daha yanlış olabilir. Ne maksatla soylendiği bilinmeyen sozu nakletmek uygun olmaz.

Birkac kişi toplanıp muteber bir kitap okumak, buyuklerin arzu ettiği sohbet olur. Bunu herkes yapabilir. Boyle bir sohbete, mazeretle gelmeyene bir şey denmez. Mazeretsiz, sohbetlere gitmemek, elbette uygun değildir. Dînî bilgileri oğrenmekten mahrum kalmamalıdır.

Boyle sohbetlerden maksat, doğru olan kitapları okumak ve okutmaktır. Sohbetlerde sadece kitap okumalı, kendinden bir şey ilave etmemelidir. (Bizim sohbetimize gelen kurtulmuştur, gelmeyenin hÂli haraptır) demek yanlış olur. Buyuklerden biri, sohbetle gorevlendirdiği talebelerine, (Sohbetlerinizde ilahlık ve peygamberlik davasında bulunmayın!) der. Talebeleri şaşırınca, (Benim her dediğim olsun derseniz, ilahlık davasında bulunmuş olursunuz. Bana uymayan, sohbetimize gelmeyen Cehenneme gider derseniz, peygamberlik davasında bulunmuş olursunuz) buyurur.

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
Sevdiklerimizden birine, izin vermekten maksat, imanın gevşediği, cok kimselerin yoldan cıktığı, din bilgilerinin unutulduğu, bu fırtınalı zamanda, Musluman evlatlarına Allah yolunu gostermesi, kendisinin de, talebesiyle uğraşırken, onlarla birlikte, ilerlemesi icindir. Bu inceliği iyi anlamalı ve omurde geri kalan birkac gunluk fırsatta, calışarak, talebe ile birlikte, nimete kavuşmalıdır. Yoksa, bu izni, buyukluk ve olgunluk alameti sanıp, maksattan mahrum kalmamalıdır. (1/217)

Sohbette, ayrı bir grup gibi olmak, sanki ayrı bir yol tutmuş gibi davranmak, şeyh gibi olmaya calışmak, kendini on planda tutmak uygun olmaz. Aksi takdirde bu hÂl, buyuklerin karşısında varlık iddia etmek, haddini bilmemek, onlarla yarış etmek olur. Sohbeti duzenleyen kimse, hep kendi konuşmamalı, herkes rahatca konuşabilmelidir. Oradakileri talebe gibi değil, arkadaşı olarak gormelidir. Şeyh gibi davranmaktan cok sakınmalıdır.

http://www.dinimizislam.com/detay.asp?Aid=3987
__________________