Yaşım 18. Oncelerinde ara ara namaz kılar cumalarımı aksatmazdım. 16 yaşına gelince babamı kaybettim. Doğal olarak sarsıldım. Babamın vefatından 2,5 ay sonrada kardeşim dunyaya geldi. Babam onu goremedi bu beni daha da kahretti daha da uzdu. Şimdi 2,5 yaşında canımdan hatta abartmak istemem ama belki anneme değişirim annem icinde olurum ama kardeşim yetim olduğu icin ona ayrı bir aşkla bağlıyımdır. Ben yaşamıyım o yaşasın her neyse ben 17yaşıma kadar oyle boyle geldim. Sonra birden nolduysa koptum dinden. Ne namaz ne cuma ne bişe yaptım. Sadece oruc tuttum ramazan ayında. Şimdi diyorumki ulan omer yaklaşık 2 senedir bir odun gibi cansız varlık gibi yattın bişe yaptığın yok ders calışmıyon ibadet etmiyon niye yaşıyon diyorum kendi kendime. Tam elimi acıyorum ulan cumayamı gittin ulan namazmı kıldın gittin yattın şans oyunları oynadın gelipte dua mı edicen utanmadan diyorum. Ondan sonra eller kapanıyor gidiyor o gun. Yahu kadir gecesi olmuş ben o gun oyle utandım ki 1 sure okumadım. Ben dua ederken sanki başka aleme gidiyodum kendimi bomboş bir alanda birinin beni izlediğini hissedip sanki ruyaya dalar gibi zevkli boynu bukuk dua ederdim bunu yaşardım ben. Şimdi ne o kaldı ne bişe icimden her zaman hadi başla hadi başla zaman geciyo tevbe et gibi şeyler oluyo tamam yapcam diyorum takkk!! Utanmıyonmu diyo biri gene. Bende bıktım. Artık sohbetleri falan dinliyorum hergun youtubeden falan etkilendim bayağı gelip buraya yazdım size danışmak icin. Dinlemesem bunuda yazamicaktım heralde. Şimdi benim bu utangaclığımı nasıl gecirmem lazım?
__________________