1. DunyÂya duşkun olmayan kimse.
Allahu teÂl bir kulunu severse, onu dunyÂda zÂhid, Âhirete rÂgıb (isteyen) yapar. Ayıblarını ona bildirir. (Hadîs-i şerîf-Berîka)
DunyÂda zÂhid olanı, Allah sever. İnsanlarda bulunanlarda zÂhid olanı insanlar sever. (Hadîs-i şerîf-Berîka)
DunyÂyı sevmek, butun hatÂların başlangıc noktasıdır. DunyÂdan kendini sakınan kimseler, zÂhid olanlardır. (Hadîs-i şerîf-Berîka)
Âlimler buyuruyor ki: "Bir kimse olurken, malının, zamÂnın en akıllısına verilmesini vasiyyet etse, zÂhide vermek lÂzımdır." Cunku zÂhid, dunyÂya rağbet etmez, ozenmez, uzerine duşmez.DunyÂya duşkun olmaması aklının cok olduğunu gosterir. (İmÂm-ı RabbÂnî

ZÂhid, dunyÂya gonul bağlamadığı icin insanların en akıllısıdır. (İmÂm-ı RabbÂnî

2. Şupheli olur korkusu ile mubÂhların (dînen izin verilenlerin) coğunu terk eden.
ZÂhid Âlimin iki rek'at namazı, zÂhid olmayanın omru boyunca kıldığı namazdan hayırlıdır. (Muhammed HÂdimî

Ey oğlum! Yakîn ve sabrı san'at edin. Allahu teÂlÂnın haram kıldığı şeylerden uzak olursan, dunyÂda zÂhid ve mucÂhid olursun. (Lokman Hakîm)
__________________