ZÂhid
1. DunyÂya duşkun olmayan kimse.
Allahu teÂl bir kulunu severse, onu dunyÂda zÂhid, Âhirete rÂgıb (isteyen) yapar. Ayıblarını ona bildirir. (Hadîs-i şerîf-Berîka)
DunyÂda zÂhid olanı, Allah sever. İnsanlarda bulunanlarda zÂhid olanı insanlar sever. (Hadîs-i şerîf-Berîka)
DunyÂyı sevmek, butun hatÂların başlangıc noktasıdır. DunyÂdan kendini sakınan kimseler, zÂhid olanlardır. (Hadîs-i şerîf-Berîka)
Âlimler buyuruyor ki: "Bir kimse olurken, malının, zamÂnın en akıllısına verilmesini vasiyyet etse, zÂhide vermek lÂzımdır." Cunku zÂhid, dunyÂya rağbet etmez, ozenmez, uzerine duşmez.DunyÂya duşkun olmaması aklının cok olduğunu gosterir. (İmÂm-ı RabbÂn&#238
ZÂhid, dunyÂya gonul bağlamadığı icin insanların en akıllısıdır. (İmÂm-ı RabbÂn&#238
2. Şupheli olur korkusu ile mubÂhların (dînen izin verilenlerin) coğunu terk eden.
ZÂhid Âlimin iki rek'at namazı, zÂhid olmayanın omru boyunca kıldığı namazdan hayırlıdır. (Muhammed HÂdim&#238
Ey oğlum! Yakîn ve sabrı san'at edin. Allahu teÂlÂnın haram kıldığı şeylerden uzak olursan, dunyÂda zÂhid ve mucÂhid olursun. (Lokman Hakîm)
__________________