1.Allahu teÂlÂnın EsmÂ-i husnÂsından (guzel isimlerinden). Kudretli, kÂmil (kusursuz, noksansız) olan, hicbir sûrette za'fiyet, Âcizlik, gucsuzluk meydana gelmeyen.
Kur'Ân-ı kerîmde meÂlen buyruldu ki:
MahlûkÂtına (yarattıklarına) rızık verici yalnız Allahu teÂlÂdır. (O), kuvvet sÂhibidir, metîndir. (ZÂriyÂt sûresi: 58)
2. Hadîs-i şerîfi rivÂyet eden (nakleden) rÂvîlerin (zÂtların) sıra ile isimleri demek olan sened kısmından sonra gelen hadîs-i şerîfin bizzat kendisi, lafızları, sozleri.
Hadîs-i şerîfin sÂdece metin kısmı, hadîs Âlimlerinin incelemesine pek nÂdir hÂllerde mevzû (konu) olur. Hadîs-i şerîflerin sahîh, zayıf veya ikisi arasında bir derece ile vasıflandırılması, senette yer alan rÂvîlerinin, gerekli şartları taşıyıp taşı mamaları, rÂvi sayısının cokluğu veya azlığı veya senedin muttasıl (kesintisiz) ve munkatı (kesintili) olması v.s. gibi durumlardan dolayı olmaktadır. İşte hadîs-i şerîf seneddeki bu durumlara gore; sahîh, hasen, zayıf, mutevÂtir, meşhûr ve Âhad vb. ceşitlerine ayrılır. (Seyyid Şerîf CurcÂnî
__________________