Allahu teÂlÂya yemin ederim mÂnÂsına, bir sozun, niyyetin, bir işi yapmak veya yapmamak arzûsunun kuvvetli olduğunu gosteren, soylendiği şeye aykırı hareket edildiğinde, yemin keffÂreti lÂzım gelen sozlerden birisi.
Yemin yalnız Allahu teÂlÂnın isimleri ile olur. Başka şeylerle, musluman yemîni olmaz. Allahu teÂlÂnın isimleri ile yemîn ya harf ile veya kelime ile olur. İsmin başında be, te, ve harflerinden biri soylenip, ismin sonu esre okunursa, yemin olur. Mes el billahî, tallahî, vallÂhî demek gibi. Birisi hakkında "VallÂhî dovmeyeceğim" diye yemîn eden kimse, bir kerre doğerse yemîni bozulur, keffÂret denen cezÂyı verir ve yemin biter. İkinci def doğerse bir daha keffÂret vermez. (AlÂuddîn Haskefî
__________________