Alak sûresi, Mekke-i mukerremede nÂzil olmuştur (inmiştir). On dokuz Âyet-i kerîmedir. "İnsanı kan pıhtısından yarattı" meÂlindeki ikinci Âyet-i kerîmede (kan pıhtısı) mÂnÂsına gelen "alak" kelimesi bu sûreye isim olmuştur. Sûre, ikra' (oku) diye baş ladığı icin İkra' sûresi de denir. İlk beş Âyet-i kerîmesi Kur'Ân-ı kerîmin ilk inen Âyetleridir. Sûrede ceşitli hususlar bildirilmekte ve bu arada Peygamber efendimize cephe alanlar, kavuştukları nîmete karşılık nankorlukte bulunanlar, gurûra kapılanlar tehdit edilmekte, Resûlullah efendimize, bu gibi kimselere iltifat etmemesi, secdeye (namaza) ve sÂlih (iyi) işlere devam ederek Allahu teÂlÂya mÂnevî yakınlığa kavuşmaya calışması emrolunmaktadır. (İbn-i AbbÂs, Kurtubî, Taberî
Alak sûresinde meÂlen buyruldu ki:
İnsan, ihtiyÂcsız olunca, elbette azar. (Âyet: 6)
__________________