Kabûl et mÂnÂsına, du sonunda soylenen soz.
Her kim namazdan sonra imÂm ile du edip, Âmin derse, Âmin kelimesinin harfleri dorttur, her harfine bin melek nÂzil olur (iner). Bunlar t kıyÂmet gunune kadar bu kimse icin du ederler. (Hadîs-i şerîf-MiftÂh-ul-Cenne)
Allah'ım! Bize, yeterli rızık, bedenimize sıhhat, olumden once tovbe etmek, olurken rahatlık, olumden sonra mağfiret (bağışlanmak) ve ateşten kurtuluş, Cennet'e girmek, duny ve Âhirette Âfiyet nasîb eyle! Âmin. (KitÂb-us-SalÂt)
Bir kimse elindeki kat'î (kesin) haram olan maldan sadaka verse ve sevÂb umsa, alan fakir de haram olduğunu bilerek verene Allah rÂzı olsun dese, veren veya başka bir kimse Âmin dese hepsi kufre girer. (Ahî Yûsuf Celebi)
CemÂatle namaz kılarken imÂm (Veled-dÂllîn) deyince, imÂm ve cemÂatin ve yalnız kılanın, kendisi FÂtiha-i şerîfeyi bitirdikte, yavaşca (Âmîn) demeleri sunnetdir. (Halebîy-i Sagîr)
__________________