Sûfî yÂni tasavvuf yolunda bulunan bir kimse, başlangıcta kendi makÂmından bahseder, hÂli ile ilgili şeyleri anlatır. Fakat kalb gozu acılınca, hayrette kalarak sukût eder, susar. (Ebû Abdullah NebÂc&#238

Şukrun sonu hayrettir. Cunku şukur de Allahu teÂlÂnın şukredilmesi icÂbeden bir nîmetidir. Bu ise, sonsuza kadar, boyle gider. (Yahy bin MuÂz)

Geldi hûrîler boluk boluk buğur

Yuzleri nûrundan evim doldu nur

Hem hav uzre doşendi bir doşek

Adı sundus doşeyen anı melek

Cun gorundu bana bu işler ayÂn

Hayret icre kalmış idim ben hemÂn

(SuleymÂn Celebi)
__________________