Beyyine sûresi Medîne'de nÂzil olmuştur (inmiştir). Sekiz Âyettir. Birinci Âyet-i kerîmede acık delîl mÂnÂsına olan el-Beyyine kelimesi sûreye ad olmuştur. Bahsedilen beyyine, Peygamber efendimizdir. Sûrede; inanmayanların îmÂn etmeleri icin istedikl eri en acık delil olan Peygamber efendimiz gozleri onunde olduğu hÂlde, yine inancsızlıklarında devÂm ettikleri bildirilmektedir. (SenÂullah Dehlevî, VÂiz-i KÂşifî
Beyyine sûresinde buyruldu ki:
Muhakkak ki, îmÂn edib de sÂlih ameller işliyenler işte bunlar yaratılanların en hayırlılarıdırlar. Onların mukÂfÂtı, Rableri katında (ağacları altından) ırmaklar akan Adn Cennetleridir; iclerinde ebedî olarak kalacaklardır. Allahu teÂl onlardan rÂzı, onlar da Allah'tan rÂzı olmuştur. (Ayet: 7,8)
Kim, "Lem yekunillezîne Keferû" (Beyyine) sûresini okursa, kıyÂmet gunu, hayrın (iyiliğin) kaynağı ile berÂber olur. (Hadîs-i şerîf-EnvÂr-ut-Tenzîl ve EsrÂr-ut-Te'vîl)
__________________