İsmi, Muhammed bin İdrîs bin AbbÂs bin Osman bin ŞÃ‚fiî bin Saîb'dir. Soyca Kureyş kabîlesine dayanıp, anne ve baba tarafından Peygamber efendimiz sallallahu aleyhi ve sellemin mubÂrek soyu ile birleşmektedir. Kunyesi Ebû Abdullah'tır. EshÂb-ı kirÂmdan ve dorduncu gobekten dedesi olan ŞÃ‚fiî'nin ismine izÂfeten kendisine de ŞÃ‚fiî denildi ve bu isimle meşhûr oldu. 767 (H. 150)'de Gazze'de doğdu. 820 (H. 204)'de Mısır'da vefÂt etti. Omrunu ilim oğrenmek ve oğretmekle gecirdi. Cok talebe yetiştirdi.
İmÂm-ı ŞÃ‚fiî, İmÂm-ı a'zam'ın kabrini ziyÂret ettiği zaman ona hurmeten sabah namazında kunut okumayı terk ederdi. (İbn-i Hacer-i Mekkî
İmÂm-ı ŞÃ‚fiî'nin insanlar arasındaki yeri, gokteki guneş gibidir. O, rûhların şifÂsıdır. (Ahmed bin Hanbel)
Nice Âlim ve fazîletli kimselerle goruştum, İmÂm-ı ŞÃ‚fiî hazretleri gibi Âlim ve fÂdıl bir kimse gormedim. (Ebû Ubeyd KÂsım bin SelÂm)
__________________
