HÂricîler, muteşÃ‚bihÂtı (birkac mÂn cıkarılabilen delilleri) te'vil ediyorlar. YÂni bÂzı Âyet-i kerîmelere ve mutevÂtir olan (yalan uzerinde birleşmesi mumkun olmayan topluluklar tarafından bildirilen) hadîs-i şerîflere acık ve meşhûr olmayan mÂnÂlar veriyorlar. HÂricîler gibi şupheli delilleri yanlış te'vil edenlere, muctehîd olan fıkıh Âlimleri kÂfir demediler. Fakat Âsî (gunahkÂr), bid'at ehli ve sapık olduklarını soylediler. (İbn-i Âbidîn)
HÂricîlerin temel goruş ve duşunceleri şoyle ozetlenebilir: Hazret-i Osman, hazret-i Ali, Amr bin Âs, Ebû Mûs el-Eş'arî, hazret-i Âişe, TalhÂ, Zubeyr (r.anhum) ile Sıffîn muhÂrebesinde hakemlerin hukmune rÂzı olanları kÂfir bilirler. Buyuk gunÂh işleyen kÂfirdir diyerek boylelerinin ebedî cehennemlik olduğunu soylerler. ZÂlim imÂma (devlet başkanına) karşı cıkmayı vÂcib sayarlar. (AbdulkÂhir BağdÂdî
__________________
