Resûlullah efendimiz, Medîne'de Mescid-i Nebevî'de, hutbeyi, HannÂne'ye dayanarak okurlardı. Minber yapılınca, HannÂne'nin yanına gitmedi. Ondan ağlama seslerini, butun cemÂat işitti. Bunun uzerine Resûlullah efendimiz minberden inip, HannÂne'ye sarılınca, sesi kesildi; "Eğer sarılmasaydım, benim ayrılığımdan kıyÂmete kadar ağlardı" buyurdu. (NişÃ‚ncızÂde)
__________________