Tarîkatler (tasavvuftaki yollar) başlıca ikidir. Zikr-i hafî yÂni sessiz zikir yapan ve zikr-i cehrî yÂni yuksek sesle zikir yapan tarîkatler. Birincisi hazret-i Ebû Bekr'den gelmiş olup, ceşitli isimler almışlardır. Zikr-i cehrî ise, hazret-i Ali'den on iki imÂm vÂsıtasıyla gelmiştir. Bunların sekizincisi olan İmÂm-ı Ali RızÂ'dan Ma'rûf-i Kerhî almış ve Cuneyd-i BağdÂdî'nin ceşitli halîfelerinin silsilelerinde bulunan meşhûr murşidlerin adı verilerek kollara ayrılmıştır. Boylece Ebû Bekr-i Şiblî yolundan KÂdiriyye, ŞÃ‚ziliyye, Sa'diyye ve RifÂiyye meydana gelmiştir. (Ahmed Hilmi, Huseyn VassÂf)

KÂdiriyye yolunda olanlar, Allahu teÂlÂnın ismini sesli zikrederek olgunlaşırlar. Tasavvufta her yolun kendine has edeb ve uyulması gereken usûlleri vardır. (Hacı Reşîd Paşa)

KÂdiriyye yolunun kurucusu olan AbdulkÂdir-i GeylÂnî buyurdu ki: "Şukrun esÂsı, nîmetin sÂhibini bilmek, buna; kalb ile inanıp dil ile soylemektir.
__________________