İnsanların en rahat davrananı, en kahramanı, en adÂletlisi, en cok affedeni, en comerdi idi.
Kendisinden bir şey istendiğinde, "yok" dediği gorulmemiştir.
İnsanların en doğru konuşanı idi.
Kendi evinde iken, tek başına kalkar, yiyeceğini alır yerdi. İstediği bir şeyi yemek icin evdekileri zorlamazdı.
Suyu oturarak, uc yudumda ve suzerek icerdi. Ağzını doldura doldura yutmazdı. Bunun icin şoyle buyururdu: "Ciğer hastalığı ağzını doldurup yutmaktan gelir." (El-HadÂik-ul-Verdiyye, Abdulmecîd HÂnî

Mefhar-i mevcûdÂt efendimiz, bir hadîs-i şerîflerinde şoyle buyurdular: "Peygamberlere minberler kurulacak uzerine oturacaklar. Benim minberim olacak, ben uzerine oturmayacağım. Rabbimin huzûrunda ayakta dikileceğim. Bunun uzerine Allahu teÂl şoyle buyuracak; "Ummetine ne yapmamı istiyorsun?" "Y Rabbî! HesÂblarını hemen goruver" diyeceğim. Hemen cağrılıp hesapları gorulecek; kimi O'nun rahmetiyle, kimi de benim şefÂatimleCennet'e girecek. ŞefÂat etmeye oylesine devÂm edeceğim ki, elime isimleri Cehennemliktir diye yazılı bir liste verilecek ve Cehennem hÂzini (bekcisi) şoyle diyecek: "Ey Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)! Ummetin hakkında Rabbimin gazabı icin, hicbir şey bırakmadın." (ŞifÂ-i Şerîf, MenÂhil)
Mefhar-i mevcûdÂt Muhammed-i MustafÂ'ya salevÂt. (SuleymÂn Celebi)
__________________