Yazar Ayşe Kulin’in aynı isimli romanından Ahmet Yurdakul’un senaryolaştırdığı Kopru’nun yapımcılığını KOLİBA FİLM “Ata Turkoğlu”, yonetmenliğini ise Sadullah Şenturk ustleniyor.

2003 yılında gecirdiği trafik kazasında hayatını kaybeden Vali Recep Yazıcıoğlu’nun yaşamından yola cıkılarak cekilen dizide, Vali’yi Erdal Beşikcioğlu canlandırıyor.

Hikayemiz, idealist bir valinin (FARUK YAZICI), merkeziyetci-burokratik yapının doğal sonucu olarak ‘soğuttuğu’, birbirinden uzaklaştırdığı, hatta kimi zaman kopardığı devlet-halk ilişkisindeki kısır donguyu kırma cabası uzerine odaklanır. Bu cabanın gorunurdeki somut hedefi ise, yaklaşık otuz yıldır, yukarıda sayılan sebeplerden oturu bir turlu yapılamayan bir KOPRU’dur. İktidarlar gelip gecer, o yoreden secilen milletvekilleri, her defasında birbir umutla Ankara’ya gonderilir, iclerinden bakanlar, başbakanlar cıkar. Sayısız, raporlar, projeler hazırlanır, ama kopru ne hikmetse bir turlu yapılamaz. Bu arada hastalar hastaneye yetişemez, cocuklar okuluna gidemez, bazıları Karasu’nun hışmına uğrayıp sulara kapılır, gencecik anneler, karınlarında cocuklarıyla olur.. isyan feryatları ayyuka yukselir… ve karşılık olarak koprunun ‘zarureti’ uzerine bir rapor daha tutulur.

Vali Faruk Yazıcı, şehre atandıktan kısa bir sure kopru sorununa el atar. Yaşadığı birkac trajik olay, ozellikle Başbağlar katliamı.. nehrin karşı yakasında teror orgutu insanları acımasızca oldururken, koprusuzluk yuzunden devletin, o insanların yardımına koşamayışı, zaten inatcı bir yapıya sahip olan Vali icin kopruyu, nerdeyse bir olum-kalım meselesi haline getirir. Şu cumle beynine ve ruhuna mıh gibi cakılmıştır: “GİDEMEDİĞİN YER SENİN DEĞİLDİR!” aynı sınırlar icinde yer almak, eğer ‘gidemiyorsan’ hicbir şey ifade etmez!

Vali, kopru icin cıktığı uzun ve cileli yolculuk, sayısız engelle doludur. Başta merkezi devlet ve onu temsil eden kurumların durağan yapısı. Faruk Yazıcı, buna karşı halkın kendi gucune başvurur. Bolge insanlarını orgutler, nerdeyse ‘imece’ sayılabilecek yontemlerle işe koyulur ama ‘burokratik cark’, kendi bir şey yapamadığı gibi, yapılanları da engellemek uzere devreye girmekte gecikmez. Kaldı ki Faruk Yazıcı, sıra dışı uygulamalarıyla oteden beri ‘mimli’ biridir ve belli cevreler onun başarısızlığını zaten dort gozle beklemektedir. Onun da otesinde, koprunun yapım sureci icinde, birlikte yola cıktığı insanlarla da zaman zaman derin goruş ayrılıkları yaşayacaktır. Butun bu cabalarında ona yakından destek veren iki kişi vardır. İlki, attığı her adımda yanında olan, onunla aynı idealleri paylaşan, omrunun en uzun yol arkadaşı, karısı MELEK… İkinci ise, hikayeye daha sonra dahil olan ve kopruyu akıl almaz metotlarla var edip, nehrin uzerine yerleştiren.. bir başka sıra dışı insan: Muhendis Tekin…

Tekin, vali gibi buyuk idealleri olan biri değildir. Dahası, o gune kadar sadece kendisi icin yaşamıştır. Koprulere aşıktır sadece.. bir de karısına. Ancak gun gelir, karısı kendisini başka bir erkek icin terk eder. Tekin’in hayatla arasındaki butun kopruler yıkılır! Oylesine ki, hayatına son vermeyi bile duşunur. Derken o sırada Vali cıkar karşısına. Sert bir karşılaşmadır. Bu karşılaşmadan birkac gun sonra Tekin, kendisi Elazığ’da bulur. Bir sure sonra da şehirdeki bir lisenin mudiresi Leyla ile tanışır. Leyla’da buyuk şehirlerin birinden, gerisinde hazin bir gonul hikayesi bırakarak gelmiş, kalbinin kapıları ‘epeydir’ dunyaya kapalı bir kadındır.Kim bilir, belki de Tekin’in yapımına başlayacağı Karasu nehri uzerindeki bu mutevazı kopru.. hem onların tek tek hayatla barışmalarını sağlayacak bir vasıtadır, hem de pek cok insanın birbiriyle ve hayatla yeniden kuracakları bir ilişkinin başlangıcı…
__________________