Şukrun onemi


İslÂm Âlimleri şukru şoyle tarif etmişlerdir:

Şukur: Her ni'metin Allahtan geldiğini bilip dil ile de hamdetmektir. Allahu
teÂlÂnın emîrlerini yapıp yasak ettiklerinden sakınmak şukretmek olur.
İnsanların hidÂyeti icin calışmak, onları irşÃ‚d etmek de şukur sayılır.

Şukur, Allahın verdiği ni'metleri yerinde sarfetmek, gunahlardan
kacınmaktır. İnsan, Rabbin verdiği ni'metlerle gunah işlerse, nankorluk
etmiş olur.

Şukur, ni'meti değil, ni'meti vereni gormektir. Ni'meti vereni bilip
gereğiyle amel etmektir. Bu amel, kalb, dil ve diğer azÂlarla olur. Kalb ile
iyiliğe niyet eder. Dil ile hamdeder, şukrunu acıklar. Uzuvlarla şukur ise,
Allahu teÂlÂnın verdiği ni'metleri yerli yerinde kullanmaktır. Mesel gozun
şukru, muslumanların, arkadaşların kusûrunu gormemektir. Kulağın şukru,
soylenilen ayıpları duymamış olmaktır.

Şukur, Allahu teÂlÂnın verdiği ni'metleri O'nun sevdiği yerlerde
kullanmaktır. Allahu teÂl bir kula birbirini takip eden ceşitli ni'metler
verince, kul buna lÂyık olmadığını duşunup utanması da şukur olur. Şukurdeki
kusûrunu bilmesi de şukur olur. Şukredemiyoruz diye ozur beyÂn etmesi de
şukurdur. (Allahu teÂlÂ, kusûrlarımı ortuyor) demesi de şukurdur. Şukur
vazîfesini yerine getirmenin Allahu teÂlÂnın bir lutfu olduğunu duşunmek de
şukurdur. Hatt vÂsıtalara şukur de şukur olur.

Şukur, kendini o ni'mete lÂyık gormemektir. Şukur, İslÂmiyete uymak
demektir.

Şukur, yapılan iyiliği anarak ihsÂn edeni ovmektir. Ya'nî dil ile teşekkur
de şukurdur. Şu uc şeyi yapan tam şukretmiş olur:

1- Gelen her ni'meti Allahtan bilip şukretmek.

2- Allahın verdiği her şeye rÂzı olmak.

3- Ni'metlerden istifÂde edildiği muddetce, Allahu teÂlÂya isyÂn etmemek.

Şukur, hem eldeki ni'meti yok olmaktan kurtarır, hem de yeni ni'metlere
kavuşturur.
KurÂn-ı kerîmde meÂlen buyuruluyor ki:

(Bana şukredin, nankorluk etmeyin!) (Bekara 152)

(Şukrederseniz elbette ni'metimi artırırım.) (İbrÂhim 7)

Allahu teÂlÂ, şukredene bol bol ni'met verir. (FÂtır 30)

Hz.İbrÂhim, Rabbinin ni'metlerine şukretti, Rabbi de onu doğru yola iletti.
(Nahl 121)

CenÂb-ı Hak, kudretinin eseri olarak insanların istifÂdesi icin bircok
hayvan yaratmıştır. Kimine binilir, kiminin etinden, sutunden, yununden,
derisinden vesairesinden istifÂde edilir. Bu hayvanlar, şukretmemiz icin
istifÂdemize verilmiştir. (YÂsîn 71-73, Hac 36)
Allah, insanlara bol ni'met vermiştir; fakat insanların coğu şukretmez.
(Bekara 243)

Hadîs-i kudsîlerde buyuruldu ki:

(Beni anan şukretmiş, beni unutan nankorluk etmiş olur.) [Hatîb]

(Bir kimse, kendine verdiğim ni'meti benden bilip kendinden bilmezse,
ni'metlerin şukrunu ed etmiş olur. Bir kimse de, rızkını kendi calışması
ile bilip, benden bilmez ise, ni'metin şukrunu ed etmemiş olur.) [İ.GazÂlî]

Allahu teÂlÂnın, (Kendisine iyilik edene kotuluk eden, ni'metime nankorluk
etmiş olur, kendisine kotuluk edene iyilik eden de, bana şukretmiş olur)
sozunu dustur edinmelidir.

Namazı doğru kılan, Allahu teÂlÂnın sayılamıyacak kadar cok olan butun
ni'metlerine şukretmiş sayılır. Doğru namaz kılan şukretmiş olur. Namaz
kılmıyan ise, nankorluk etmiş olur.

Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:

(Kanaat eden, en cok şukredenlerden sayılır.) [İbni MÂce]

(KıyÂmette "Şukredenler gelsin!" diye seslenilir. Onlar bir bayrak altında
Cennete girer. Bunlar, darlık ve genişlikte, her hÂl-u kÂrda Allaha
şukredenlerdir.) [İ.GazÂlî]

(Bir ni'met icin, Elhamdulillah diyen, daha iyisine kavuşur.) [T.GÂfilîn]

(Yiyip ictikten sonra Elhamdulillah diyen Cennete girer.) [HÂkim]

(Bir ni'met icin Elhamdulillah diyen, ni'metin şukrunu ed etmiş olur.)
[Beyhekî]

(Cennetin bedeli "LÂ ilÂhe illallah", ni'metin bedeli "ElhamdulillÂh"dır.)
[Deylemî]

(İnsanlara teşekkur etmiyen kimse, Allaha şukretmez. Aza şukretmiyen de,
coğa şukretmez. Allahın ni'metini soylemek şukurdur, hic bahsetmemek ise
nankorluktur.) [Beyhekî]

(Ni'mete şukur, o ni'metin gitmesine karşı emandır.) [Deylemî]

(Ni'mete kavuşunca şukreden, belÂya uğrayınca sabreden, haksızlık yapınca af
dileyen, zulme uğrayınca bağışlayan, emniyet ve hidÂyettedir.) [TaberÂnî]

(İyiliği anmak şukur, iyiliği gizlemek nankorluktur.) [Ebû DÂvud]

Mu'min kabirde doğru cevap verince, hemen o anda kabrin sağ tarafından ay
yuzlu bir kişi cıka gelir. (Ben senin, dunyada, sabrından ve şukrunden
yaratıldım. KıyÂmete kadar, sana yoldaş olurum) der. Ne mutlu sabredip
şukredenlere...
__________________