Bakara 246:
Musa’dan sonra Israiloğullarının onde gelenlerini gormedin mi? Hani peygamberlerinden birine “Bize bir melik (yonetici) gonder de Allah yolunda savaşalım” demişlerdi. O “Ya uzerinize savaş yazıldığı halde savaşmayacak olursanız?” demişti. “Bize ne oluyor ki Allah yolunda savaşmayalım ki biz yurdumuzdan cıkarıldık ve cocuklarımızdan uzaklaştırıldık” demişlerdi...
Israiloğullarının nankor ve sozunden donek olduğunu bilen Hz. Ismail bu yuzden bu isteklerinde sebat edeceklerine ihtimal vermiyordu. Ama,
- Bizim icin duşmanla savaşmaktan başka hangi care var? diye ısrar eden Israiloğullarına Hz. Ismail Cenab-ı Hakk’ın emri ile Talut adlı birisini kumandan tayin etti. Israiloğullarının zengin ve kendini asil tayin etmiş olanları hemen itiraz ettiler.
Bakara 247:
Onlara peygamberleri dedi ki; “Allah size Talut’u (melik) olarak gonderdi” onlar: “Biz hukumdarlığa, ona gore daha cok hak sahibi iken ve ona bir mal (servet) bolluğu verilmemişken, nasıl bizi (yonetmek uzere) hukumdarlık onun olabilir?” dediler. O (şoyle) demişti: “Doğrusu Allah size onu secti ve onun bilgi ve bedenî gucunu arttırdı. Allah kime dilerse mulkunu verir; Allah (rahmeti ve gucu) geniş olandır, bilendir.”
Hz. Ismail Talut’un Allah tarafından tayin edildiğini, ona yapılan itirazın Allah’a yapılmış olacağını soyledi. Bir savaş sırasında Calut’a gecen ve Israiloğullarınca mukaddes sayılan, Kur’Ân’da da “tabut” olarak zikredilen bir sandukanın da Talut tarafından tekrar ele gecirileceğini haber verdi.
Bakara 248:
Peygamberleri onlara (şoyle) dedi: Onun hukumdarlığının belgesi size tabutun gelmesi (olacaktır ki) onda Rabb’inizden “bir guven duygusu ve huzur” ile Musa ailesinden ve Harun ailesinden arta kalanlar var; onu melekler taşır. Eğer inanmışlarsanız bunda şuphesiz sizin icin bir delil vardır.
Gercekten de tabutu Amalikalılar kotu bir yere atmışlar, cevresini de pisletiyorlardı. Cevrenin pisliğinden orada bulunan Amalikalılara oldurucu bir hastalık yayılmaya başladı. Israiloğullarının dinine hakaret etmek icin attıkları yerden tabutu alarak iki okuze yuklediler ve salıverdiler. Iki okuz Allah’ın bir mucizesi olarak tabutu Talut’un evine kadar getirdiler. Boylece tabut yine Israiloğullarına gecmiş oldu. Israiloğulları da Talut’u kumandanlığa ister istemez kabul ettiler.
Bundan sonra Talut bir ordu hazırladı.
Bakara 249:
Talut, orduyla birlikte ayrıldığında dedi ki; “Doğrusu Allah sizi bir ırmakla imtihan edecektir. Kim bundan icerse, artık o benden değildir ve kim de, eliyle bir avuc alanlar haric, onu tatmazsa bendendir.” Kucuk bir kısmı haric (hepsi sudan) icti. O, kendisi ile beraber iman edenlerle (ırmağı) gecince onlar (geride kalanlar) bu gun bizim Calut’a ve ordusuna karşı (koyacak) gucumuz yok, dediler. (O zaman) muhakkak Allah’a kavuşacaklarını umanlar (şoyle) dediler: “Nice kucuk topluluk daha cok olan bir topluluğa Allah’ın izniyle galip gelmiştir, Allah sabredenlerle beraberdir.”
Bakara 250:
Onlar Calut ve ordusuna karşı meydana, (savaşa) cıktıklarında dediler ki: “Rabb’imiz, uzerimize sabır yağdır, adımlarımızı sabit kıl (kaydırma) ve kÂfirler topluluğuna karşı bize yardım et.”
Iki ordu karşı karşıya geldi. Calut’un ordusu hem kalabalık, hem de donanımlı idi. Muminler sayıları az olmalarına rağmen gayretle savaşıyorlardı. Talut’un ordusunda bulunan Hz. DAVUD duşmanın kumandanı Calut’u oldurdu. Bunun uzerine Amalikalılar bozguna uğradı.
Bakara 251:
Boylece onları Allah’ın izniyle yenilgiye uğrattılar. Davud Calut’u oldurdu. Allah da ona mulk ve hikmet verdi; ona dilediğinden oğretti. Eğer Allah’ın insanların bir kısmı ile bir kısmını def’i olmasaydı, yeryuzu mutlaka fesada uğrardı. Ancak Allah, alemlere karşı buyuk fazl (ve ihsan) sahibidir.
Hz. Ismail’in Allah’ın emri ile kumandan olarak sectiği Talut boylece zafere ulaşmış oldu.
Calut’u olduren Hz. Davud Israiloğulları arasında saygı gormeye başladı. Talut’un olumunden sonra onlara hukumdar oldu. Ve Allah tarafından peygamberlik verildi. (En’am 84) Ayrıca Hz. Davud’a kavmini doğru yola iletmek uzere Zebur adlı mukaddes kitap verildi.
Isra 55:
Rabbin, goklerde ve yerde olan herkesi en iyi bilir. And olsun biz peygamberlerin bir kısmını bir kısmına ustun kıldık ve Davud’a da Zebur verdik.
Davud (A.S) her işinde Allah rızasını arayan salih bir kul ve peygamberdi ve Hz. Muhammed ummetine Kur’Ân-ı Kerim’de ornek gosterilmiştir.
Sad 17:
Sen onların soylediklerine karşı sabret ve bizim guc sahibi kulumuz Davud’u hatırla; cunku o (her tutum ve davranışında Allah’a) yonelen biriydi.
Cenab-ı Hakk Davud (A.S)’a pek cok mucize ve imkÂnlar bahşetti. Anlatma ve izah kabiliyeti cok yuksekti. Herkesi hayran bırakan bir sesi vardı.
Sebe 10:
And olsun biz Davud’a tarafımızdan bir fazl (ustunluk) verdik. “Ey dağlar! onunla birlikte (Beni tesbih edip) yankıyla ses verin! (dedik) ve kuşlara da (aynısını emrettik) ve ona demiri yumuşattık.”
Sesi tok ve guzel olanlara “davudî bir sesi var”, denmesinin sebebi Hz. Davud’a benzetmelerindendir.
Davud (A.S), peygamber olmasına rağmen kendi nafakasını kendi cıkarabileceği bir yol gostermesi icin Allah’a yalvardı.
Enbiya 80:
Ve sizin icin ona zorlu savaşınızda sizi korusun diye (madenî
giyim sanatını oğrettik. Buna rağmen siz şukredenlerden misiniz? Davud (A.S) gecimini Allah’ın oğrettiği bir ilim olan zırh yapmakla temin ederdi. Cenab-ı Hakk’ın lûtfuyla mucize olarak demiri yumuşatıp onu insan bedenine uygun, rahat, hareket etmeye mani olmayacak, kesici ve parcalayıcı aletlerin vucuda temas etmesini onleyecek bir kıvamda yapardı.
Sebe 10:
...... Ve ona demiri yumuşattık.
Sebe 11:
“Geniş zırhlar yap, (onları) duzenli bir bicime sok ve hepiniz salih ameller yapın! Gercekten Ben sizin yaptıklarınızı gorenim” diye vahyettik.
Davud (A.S) doneminde Israiloğulları zamanın en kuvvetli devleti haline geldi.
alinti: www.hidayetcagi.com
__________________