Zeyd b. Eşlem [r.a] anlatıyor: “Yine bir gece Omer b. HattÂb [r.a] şehri kolacan etmek icin dolaşmaya cıkmıştı. Gecenin bir vakti, evin birinde kandilin yanmakta olduğunu gordu ve yaklaştı. Yaşlı bir kadın evinde oturmuş hem yun oruyor hem de bir beyit okuyordu:


İyilerin salÂt-u selÂmı Muhammed‘in uzerine olsun, Butun secilmiş ve hayırlı kimseler sana rahmet okusun, . Sen geceleri sabahlara dek namaz kılar ağlardın, Keşke bir bilebilseydim olum ne denli ceşitlidir! Acep ahiret yurdu beni habibimle bir araya getirecek midir?!

Kadın bu kasideyi Hz. Peygamber [s.a.v] icin soyluyordu. Hz. Omer [r.a] [r.a] bu sozleri duyunca oturup ağlamaya başladı. Nihayet dışarıdan ağlama sesleri geldiğini işiten kadın kalktı ve kapıya geldi.

- Kim o, diye sordu.

- HattÂb oğlu Omer! dedi. Kadın,

- Benim Omer‘le ne işim olur! Hem Omer bu saatte burada ne yapıyor? Hz. Omer [r.a],

- Allah sana merhamet etsin! Ne olur kapıyı ac. Korkma bir şey olmaz! Bunun uzerine yaşlı kadın kapıyı actı, Omer [r.a] iceri girdi.

- Az once soylediğin beyitleri benim icin tekrarla, dedi. Kadın da ona az once okuduğu beyitleri okudu. Son mısraına geldiğinde Omer [r.a],

- İkinizin arasına beni de sokmanızı istiyorum, dedi. Bunun uzerine kadın şoyle okudu:

Acep ahiret yurdu habibimle bir araya getirecek mi?! Ey affı mağfireti bol olan! Omer‘i de bağışla!

Hz. Omer [r.a] bundan hoşnut oldu ve evine geri dondu.“



İbn Omer ve Enes‘in Resûlullah‘ı [s.a.v] Andıkları Zamanki Durumları

Âsim b. Muhammed, babasının şoyle dediğini rivayet etmiştir: “Ben, ibn Omer‘in yanında Resûlullah‘ın isminin anılıp da onun gozlerinden yaşlar boşaltmadığı hicbir zamanı gormedim.“

Musenn b. Saîd ez-ZÂrî, Enes b. MÂlik‘ten [r.a], “Resûlullah‘ı ruyamda gormediğim hicbir gece olmadı“ dediğini işittiğini ve bunu soyledikten sonra da ağladığını rivayet etmiştir.



O‘nu Boyle Sevdiler (s.a.v.)



M. Yusuf Kandehlevî
Semerkand Yayınları
__________________