Omer yaralanınca yere seriliyor. Bu haliyle Abdurrahman bin Avf a işaret edip onu imamlığa geciriyor. Bakın, namaz borcunun kudsîliğine ki, ortada can cekişenler varken bile bırakılmıyor, hızlı hızlı kılınıyor ve ondan sonra yapılacak işlere girişiliyor.


Omer, kendisini yaralayanın Ebul Lu‘lu olduğunu oğrenince şoyle diyor:

- Hamd ederim Allaha ki, bana bu işi yapan Muslumanlık iddiasında biri değildir!

Evine kaldırıyorlar. Oğlu Abdurrahman‘a borclarının ne kadar olduğunu soruyor.

- 85 bin dirheme yakın...

- Malım yetişirse odeyiniz, yetişmezse aile kolumdan isteyiniz. Onlarınki de yetmezse Kureyş‘e başvurunuz! Başkalarından istemeyiniz!

Sonra, en buyuk dileğini bildiriyor:

- Gidiniz; Allah Resulunun yanına gomulmem icin, Muminlerin Annesi Ayişe‘den izin isteyiniz!

İzin geliyor ve Hazret-i Omer, o haliyle saadetinden ucacak gibi oluyor.

Kızı Hazret-i Hafasa gelip başında gozyaşı dokuyor. Sahabîler de dalgın dalgın gelip ziyaret etmekteler... Soruyorlar:

- Yerine kimi tavsiye edersin?

- Ben bu işi, Allah Resulunun kendilerinden hoşnut olduğu insanlara havale ediyorum. Toplanıp karar versinler...

- Oğlunu tavsiye etmez misin?

- Etmem! O ancak rey verici şûrada bulunabilir. Ve bazı tavsiyelerde bulunuyor.

Sonra oğluna hitap ediyor:

- Başımı yastıktan al da yere koy! Umulur ki, Allah beni bu halde gorup merhamet eder.

Son nefesinedek Allah ismini dudaklarından duşurmedi.

Gaslini, oğlu Abdullah yerine getirdi. Namazını Sahiyb-i Rumî kıldırdı. Naşı, Allahın Resulunu ve Ebu Bekir‘i taşımış olan sedye ile Nur Ravzasına getirilerek “Sıddîk-i Ekber‘in yanına gomuldu. Kabrine, oğlu Abdurrahman‘dan başka, Osman; Zubeyr, Abdurrahman bin Avf ve Saad bin Ebî Vakkas indiler.

Vefatı gununde guneş tutulması oldu.



Peygamber Halkası



Necip Fazıl Kısakurek
Buyuk Doğu Yayınları
__________________