Allah'ın varlığı ve buyukluğu, kucucuk bir canlıdan uzaydaki dev galaksilere kadar her yerde gorulur.
Bu gerceği goren ve kavrayan insanlar, samimi olarak inananlardır. Onlar, Allah'tan korkup-sakınır ve hayatlarını, farkına vardıkları bu buyuk gerceğe gore duzenlerler. Allah, insanların yaratılış amacını bir Kuran ayetinde şoyle bildirir:

Ben, cinleri ve insanları yalnızca Bana ibadet etsinler diye yarattım. (Zariyat Suresi, 56)
Muslumanlar, bu ayetin hukmune gore yaşarlar. Diğerleri ise, Allah'tan "korkup-sakınmayanlar"dır.
Bu insanlar hayatlarının, kim tarafından, nasıl ve neden başlatıldığını gozardı ederler. Kendi zihinlerinde, icinde Allah'a ve O'nun dinine yer olmayan yeni bir hayat kurmaya calışırlar.
Kuran'da, boyle bir yaşamın boş ve curuk bir temele dayandığı, yıkımla bitmeye mahkum olduğu şu hikmetli benzetmeyle anlatılır:

Binasının temelini, Allah korkusu ve hoşnutluğu uzerine kuran kimse mi hayırlıdır, yoksa binasının temelini gocecek bir yarın kenarına kurup onunla birlikte kendisi de cehennem ateşi icine yuvarlanan kimse mi? Allah, zulmeden bir topluluğa hidayet vermez. (Tevbe Suresi, 109)
__________________