"Kur’an okunduğu zaman ona kulak verip dinleyin ve susun ki size merhamet edilsin."
(A'raf Suresi, 204.ayet)

Kur'an-ı Kerim okunan bir yerde, okunan ayetleri, Kur'an'ı dinlemek,
farzdır. Bu durum, ayet-i kerime ile sabittir. O yuzden kişisel olarak Kur'an-ı Kerim okunduğu taktirde, eğer ki ortamda birileri daha var ise okumayı KENDİ DUYACAĞIMIZ bir sesle okunması gerekir. Yoksa kişisel işleri ile uğraşan, meşgul olan kişiler, yuksek sesle okunan Kur'an Kerime kendilerini verememe, oturup dinleyememe durumları vuku' bulabileceği icin, bu durum, onları mes'ul duruma sokabilir. O yuzden bizden başka kişilerinde bulunduğu bir ortamda Kur'an okunurken kendi duyacağımız kadar bir sesle Kur'an okunması gerekir.

Eğer ki ortamda başka kişiler yok ise şayet, yuksek sesle Kur'an okunur. Bu durum, uygundur.

Yapılan yanlışlardan biri de camilerde vakit namazlarının ahirinde okunan aşir-i şerifler sırasında yapılır. İmam hatip, duasını bitirdikten sonra tercihen sure/ayetler okuyabilir. Bu durumda cemaatin kalkıp gitme durumları vuku' bulabiliyor. Bu durum ise A'raf/204'e muhalif hareket etmektir. Yanlıştır. Kişiyi mes'ul duruma sokabilir. O yuzden Kur'an ayetlerini dinledikten sonra kalkmak uygun olandır. İmam hatip, Kuran okuduktan sonra, eğer okunan ayetlerin Turkce meallerini aktarmaya başlarsa, bu zaman diliminde kalkıp gitmekte mes'uliyet yoktur. Bu zaman diliminde kalkmak icap eder.
Eğer ki aciliyet gerektiren bir iş varsa, ya namaz biter bitmez ya da tesbihat biter bitmez, duadan once kalkmak gerekir ki;
Aşir okunurken kalkmak suretiyle mes'uliyet durumu kişiyi bulmasın.
__________________