Bu konuda gelen hadisi şerifler vardır ki, Ebû Hureyre (r.a)’tan rivayet edilen bir hadisi şerifte, Peygamberimiz (s.a.v)’in şoyle buyurduğu nakledilmektedir:

“Acele etmediği muddetce her birinizin duasına icÂbet olunur. Ancak şoyle diyerek acele eden var: 'Ben Rabbime dua ettim duamı kabul etmedi.'

Muslim'in diğer bir rivÂyeti şoyledir:

“Kul, gunah talep etmedikce veya sıla-i rahmin kopmasını istemedikce, duası icÂbet gormeye (kabul edilmeye) devam eder.”

Yine Tirmizî'nin rivÂyetinde ise şoyledir:

“Allah'a dua eden herkese Allah icÂbet eder. Bu icÂbet, ya dunyada peşin olur, ya da ahirete saklanır, yahut da dua ettiği miktarca gunahından hafifletilmek suretiyle olur, yeter ki gunah talep etmemiş veya sıla-ı rahmin kopmasını istememiş olsun, ya da acele etmemiş olsun.”(1)


“Eğer desen: Bir cok defa dua ediyoruz, kabul olmuyor. Halbuki, Âyet umumîdir... her duaya cevap var ifade ediyor.' "

"Cevap vermek ayrıdır, kabul etmek ayrıdır. Her dua icin cevap vermek var; fakat kabul etmek, hem ayn-ı matlubu vermek Cenab-ı Hakk'ın hikmetine tÂbidir. MeselÂ: Hasta bir cocuk cağırır: 'Ya Hekim! Bana bak.' Hekim: 'Lebbeyk' der... 'Ne istersin?' cevap verir. Cocuk: 'Şu ilÂcı ver bana' der. Hekim ise; ya aynen istediğini verir, yahut onun maslahatına binaen ondan daha iyisini verir, yahut hastalığına zarar olduğunu bilir, hic vermez. İşte Cenab-ı Hak, Hakîm-i Mutlak hazır, nÂzır olduğu icin, kulun duasına cevap verir. Vahşet ve kimsesizlik dehşetini, huzuruyla ve cevabıyla unsiyete cevirir. Fakat insanın hevaperestane ve heveskÂrane tahakkumuyle değil, belki hikmet-i Rabbaniyenin iktizasıyla ya matlubunu veya daha evlÂsını verir veya hic vermez.”(2)



Dipnotlar:

(1) bk. BuhÂrî, DaavÂt, 22.

(2) bk. Sozler, Yirmi Ucuncu Soz, s.317.
__________________