hani cok uzaklarda bir dostumuz bir sevgilimiz olurda o bizi biz onu cok ozlemişizdir. ve buram buram tuter burnumuza. aklımızdan hic cıkmaz hani. hani o dostumuzdan sevgilimizden veya o akrabamızdan bir mektup aldığımızı duşunelim. yıllar sonra gelen bir mektup. nasıl heyecanlanırız. nasıl titreriz o mektubun uzerine. hani boyleeee ince ince nazik nazik acarız zarfıki icine zarar vermeyelim diye. hani once zarfın uztunu şoolee bi gozden geciririz. uzun uzun zarar vermeden acarız. icinndeki mektuptan bir parca kopmasın diye. kendimizden başaksınada actırmayız. en doğal hakkımızdır bu tabii. o mektubu okur okur okuruz ve okuduktan sona bile nazikce katlar saklarız. kac mektup gelirse gelsin. o icimize işler artık o mektupta anlatılmak istenen.

boyle bir dostun bir sevgilinin bir akrabanın mektubuna gosterdiğimiz ozenide bize yine kapalı zarfında gelen ve bizim okumamız gereken cocuklarımıza gostermeliyiz. onları allahın bize mektubu olarak kabul edip sevgi ile acıp sevgi ile okumalıyızki. ne anlatılmak isteniyor yaratılıştan ve yaşatandan.

biz o cocuğun yanında annesine kızdığımız zaman anne baba bağrıştığı zaman onun gonul dunyasında meydan gelen yıkıntıyı yapman ne caba istrer bilirmisiniz. peki bu cabayı gosteren varmı etrafımıza baktığımız zaman??

o cocuğa kızdığımız anda butun maneviyatı bozulur. ic dunyası değişir. alemler yıkılr icinde peki yıkılan bir alemi koca bir alemi bir şehri geri nasıl inşaa edeceğiz??

bir cocuğun yanında annesine bağrıldığı veya kardfeşine bağrıldığı anda o cocuğun yanında o kadının hic saygınlığı kalamz ilerleyen yıllartda oda başlar saygısızlığa. hani aile ici anlaşmazlıkların temel sebebi budur..
işte cocuğun alemini dunyasını yıkmakla esas kedi dunyamızda yıkılıyor cunki cocuğumuzla aynı dunyayı paylaşıyoruz. aynı kan aynı etten dolayı.

kızmayalım sevelim sevelim sevelim sevelim ve severek sevelim...

SELAM VE SEVGİLERİMLE
__________________