Calışmanın, gayret gostermenin ve iş yapmanın zıddı tembelliktir. Tembellik pek cok kotuluğun de mayası ve anasıdır. Bunun icindir ki, Resûlullah (sas) tembellikten sık sık Allah’a sığınmıştır. Hz. Enes’in (ra) rivayet ettiği bir hadîs-i şerifte Resûlullah (sas) şoyle istiÂzede bulunuyor: “Allah’ım! Ben acizlikten, tembellikten, korkaklıktan, ihtiyarlık ve cimrilikten sana sığınırım. Kabir azabından ve hayÂt-memat fitnesinden de sana sığınırım” (Muslim, el-Cami’us-Sahih, 3, 2079) Gercek lezzetin ve hakîkî rahatın calışmakta olduğunu, maddî-mÂnevî ilerleme icin calışmanın şart olduğunu bilen ve hic kimsenin minneti altına girmeyen Efendimiz (sas), tembellik gibi ummetin en cok hassas olması gereken bir hususta ummetini defalarca îkaz ediyordu.
- Tembellik gibi şeylerden sık sık yuce Allah’a sığınmak mustehaptır.

2- Resûl-u Ekrem tembelliği hic sevmezdi. Kendisi de bunu İslÂm’ın yayılmasında yaptığı hizmet, icraat ve hummalı faaliyetiyle gostermiştir.

3- Herkes kendisine duşeni yapmak icin var gucuyle gayret gosterirken, yere cakılıp tembel tembel oturmak Musluman bir kimseye asla yakışmayan bir husustur.

4- Calışmayıp boş oturmakta zahmet ve sıkıntı vardır. İşsiz, tembel, istirahatla yaşayan ve rahatla doşeğinde uzananların coğu calışanlardan daha fazla zahmet ve sıkıntı cekerler. Nitekim işsizler surekli omurlerinden şikÂyet etmekte, “vakit gecmiyor” diye sızlanmakta ve vakitlerini gecirmek icin eğlence yollarına başvurmakta ve bununla vaktin cabuk gecmesini istemektedirler. Bu ise pek cok sıkıntıları doğuracak olan gereksiz, hatta zararlı oyalanmalardır. Calışan kimseye gelince; o, hayatından son derece memnundur. Cunku yapması gereken luzumlu işlerin farkındadır. Onları yapacak zamana ihtiyacı vardır. Onun icin de omrunun gecmesini istemez. İşte birbirine zıt olan bu iki hali buyuklerimiz veciz bir şekilde ne guzel ifade etmişlerdir: “Rahat zahmette, zahmet rahattadır.” Evet, yerinde durup curumekten, paslanmaktan ve sonunda verimsiz ve sevimsiz bir duruma duşmektense; calışıp yıpranmak ve verimli olup sevimli hÂle gelmek, aralarında kıyas goturmeyecek kadar son derece yuce bir haslettir.
__________________