Ağlamaktan gozleriniz mi gormeyecek? Varsın gormesin!!!

Gulmekten kalplerimiz kararacağına, bırakalım gozlerimiz kor olsun ağlamaktan.

Ağlayıp da rahmet pınarlarına donsun goz pınarlarımız. Kim bilir belki de Allah o gozlerden cennet ehline ab-ı kevser icirir.

Ve der ki; “benim icin ağlayan gozler cennetin rahmet ceşmeleridir. Ben o gozlerden cennet ehline vuslat şarabı iciririm”

Evet, ağlamak cağrıdır sevgiliye, sessizce rahmetle... Ağlamak kesip yureğini kanını feda etmektir sevgili uğruna. Ağlamak, anlamaktır sevgilinin sırrını.

Gozyaşı cennettir. Dil ile susmak ama goz ile konuşmaktır ağlamak.

Gozlerin dilidir gozyaşı. Ve Allah(c.c) cok iyi bilir gozyaşının dilini.

Bu yuzden misafir olur ağlayan kalbe.

İşte bundandır ağlayıp rahatlamamız.

Gozyaşı rahmete cağrıdır. Allah’ın rahmet cağrısına rahmetle cevap vermektir ağlamak.

Gozyaşı, rahmet geldin diye, yıkamaktır yolları nefsaniyetten.

Cennetten esintidir gozyaşı.

Ve ne mutlu bizlere ki, ağlayan bir resulun ummetiyiz. Yaşarmayan gozden Allah’a sığınırım diyen Muhammedin ummetiyiz.

Bindortyuz yıllık hasretin varisiyiz bizler.
__________________