Bedir Harbine katılanlardan Ebû Useyd (r.a.) anlatıyor: Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ile beraber oturuyordum. Ensardan bir zat geldi ve “Y Resûlallah. Annem ve babam vefat ettikten sonra onlara yapabileceğim iyilik var mı?” diye sordu. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Evet, onlara du ve istiğfarda bulunmak, vasiyetlerini yerine getirmek, onların arkadaşlarına ikramda bulunmak, anne babanın akrabalarına sıla-i rahimde bulunmak. İşte yapman gerekenler bunlardır” buyurdular.

Ebû GassÂn (r.a.) anlatıyor: Bir gun babamla beraber mahallede yuruyorduk. Ebû Hureyre ile karşılaştık. Bana “Yanındaki kim? diye sordu. “Babam” dedim.

“Babanın onunde yurume. Ya arkasında veya yanında yuru. Babanla arana hic kimseyi alma. Birlikte yemek yerken babanın baktığı eti alma. Belki onu baban yemek isteyebilir.” dedi.

Evladın ana babasına karşı yapması vacip olan haklar:

1- Acıktıkları zaman onları doyurmak,

2- Elbisesiz kaldıkları zaman giydirmek,

3- Hizmetine ihtiyac duydukları zaman hizmet etmek,

4- Cağırdıkları zaman ‘efendim' diyerek koşmak,

5- Gunah olmayan bir şey emrettikleri zaman itaat etmek,

6- Onlara yumuşaklıkla, guzel soz ve lutufla konuşmak,

7- Kendisi icin razı olduğu şeylere onlar icin de razı olmak,

8- Onları kendine tercih etmek,

9- Kendisine her du ettiğinde onlar icin de du etmek.

Kim anne babasına duÂyı terk ederse AllÂhu TeÂl dunyada ona gecim sıkıntısı verir. İbn-i AbbÂs (r.a.) şoyle buyurdu: “Anne babaya iyilikten sonra AllÂhu TeÂlÂ’ya daha cok yaklaştıran başka amel bilmiyorum.”

Hz. Âişe (r.anhÂ) “ResûlullÂh'ın Ashabı icinde anne babasına en cok iyilik eden iki kişi Osman bin Affan ve HÂrise bin Nûman'dır.” buyurmuştur ...
__________________