VÂsile bin Eska’ (r.a.) anlatıyor: Ben AshÂb-ı Suffe’den idim. Arkadaşlarım cok acıktıklarını soyleyip:

“ResûlullÂh’a git, bize yiyecek bir şeyler iste” dediler. Ben de ResûlullÂh’a gidip:

“YÂ Resûlallah! Arkadaşlarım cok acıktılar.” dedim. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) hemen:

“YÂ Âişe, yanında yiyecek bir şey var mı?” buyurdular.

Hz. Âişe: “YÂ Resûlallah! Yanımda sadece birkac ekmek parcası var.” dedi.

“Onları getir” buyurdular. Bir torbanın icinde getirdi. ResûlullÂh (s.a.v.) bir tabak istedi. Ekmekleri tabağa boşalttı. Eliyle ekmek parcalarını karıştırmaya başladı. Tabaktaki ekmekler coğaldı, nihÂyet tabak doldu. Sonra:

“YÂ VÂsile, git, arkadaşlarından on kişiyi cağır, seninle on kişi olsunlar” buyurdu. Ben de arkadaşlarımı cağırdım. Benimle beraber on kişi gittik. Peygamber Efendimiz (s.a.v.): “Buyurun, oturun. ‘Bismillah’ diyerek başlayın. Tabağın etrafından alın, ustunden, ortasından almayın. Zira bereket yemeğin ustune iner.” buyurdular. Yediler ve hepsi de doydu. Sonra kalktılar. Tabakta ResûlullÂh’ın ilk koyduğu kadar ekmek kaldı. Eliyle ekmek parcalarını tekrar karıştırmaya başladı. Tabak doluncaya kadar ekmekler coğaldı. Sonra:

“YÂ VÂsile, git arkadaşlarından on kişiyi cağır.” buyurdu. Ben on kişi daha getirdim. “Buyurun, oturun.” buyurdu. Onlar da oturup doyuncaya kadar yediler. Sonra kalkıp gittiler.

“On kişi daha getir’ buyurdu.” Ben de getirdim. Onlar da doyup kalktılar.

“Başka kimse kaldı mı?” buyurdular.

“Evet, on kişi kaldı.” dedim.

“Git, onları da cağır.” buyurdu. Gidip onları da cağırdım. “Buyurun, oturun?” buyurdular. Onlar da oturup doyuncaya kadar yediler. Sonra kalkıp gittiler. Tabakta yine ilk koydukları kadar kalmıştı. Bana:

“YÂ VÂsile, bunu Âişe’ye gotur.” buyurdular. (TaberÂnî, el-Mu’cemu’l-Kebîr)


Selam Olsun Allah'in Peygamberine Bizlerin Ummetinin Solmayan Gulune S.a.v Anam Babam Feda Olsun Kurban Oldugum Peygamberim
__________________