Efendimiz’in (sav) değerli bir miras ve buyuk bir sermaye olarak ummetine bıraktığı o bereketli hayatına biz siyer yada tekil olarak siret diyoruz. Siyerin nasıl buyuk bir rahmet olduğunu, bizzat siyerin sahibi olan Allah Resulu (sav) İbn Mace’de gecen bir hadiste bize şoyle belirtir: “Allah’a yemin ederim ki, size gecesi gunduz kadar beyaz, yani aydınlık, genişce bir yol, yurunecek bir cadde ve takip edilecek bir gidişat bıraktım.”
İşte siyer dediğimiz zaman hemen zihin dunyamıza bu hadiste belirtilen hususları bunyesinde barındıran, tum ihtiyaclarımıza cevap verebilecek bir kudrette olan ve elbette takip edilince işin neticesinde sahili selamete vardıran; bir yoldan, bir gidişattan bahsetmiş oluruz. Hal boyle olunca “Neden Siyer Oğrenmeliyiz?” sorusu bile, fazladan sorulmuş bir soru olacaktır; ama yine de biz bu nebevi mirası hakkı ile anlayabilmek icin bu soruyu soracak ve nasıl buyuk bir nimet ve rahmet karşısında olduğumuzun farkına varmak icin gayret sarf edeceğiz.



Neden Siyer Oğrenmeliyiz?

Rabbimiz emrettiği icin.
Rabbimizi daha iyi, daha doğru ve daha kapsamlı anlamak ve tanımak icin.
Kur’an’ın ne dediğini ve ne demek istediğini daha iyi anlamak icin.
Siyerin sahibinin değer ve kıymetini doğru bir şekilde oğrenmek icin.
İslam’ın, imanının, ihsanın, ihlÂsın ve din binasının diğer anahtar kavramlarının tam anlamı ile değer ve kıymetini oğrenmek icin.
Hadisi, Sunneti ve Tarihi doğru bir şekilde anlamak icin.
İdeal bir insan olmanın ve ideal bir mumin olmanın yollarını oğrenmek icin.
Her zamanın, her mekÂnın ve her olayın karşısında en olgun ve en vakarlı duruşun ne olduğunu oğrenmek icin.
Siyerin sahibini hakkı ile sevebilmek ve hakkı ile O’nu (sav) takip edebilmek icin.
O’nun (sav) gibi terbiye olmak ve O’nun (sav) gibi terbiye etmek icin.
Rabbani yolun ve Nebevi metodun gerekliliğini ve yontemini oğrenmek icin.
Nebevi yolda ahlakın ne kadar onemli ve zorunlu olduğunu oğrenmek icin.
İnsanın en buyuk problemlerinden biri olan değerler sıralamasının en ideal halinin ne olduğunu oğrenmek icin.
Buyuk hedefler buyuk emellerle, buyuk emeller buyuk fedakÂrlıklarla kazanıldığını ve bu uğurda nasıl bir yol izlenileceğini oğrenmek icin.
Risaletin mesajının nasıl buyuk bir potansiyel ihtiva ettiğinin farkına varmak ve bu sermayeye rağmen başka şeylere tenezzul etmemenin bilincine ermek icin.
Umitlerin bir kez daha yeşermesini sağlamak, umudu imanın cocuğu olarak bilip, buna gore gayret etmek icin.
Gecmişten ilham alarak, bugunu ihya, yarını inşa etmenin yollarını oğrenmek icin.
Dunyayı inşa edecek imkÂnların ilkelerini oğrendiğimiz gibi, ahiretin mamur edilmesinin de yollarını oğrenmek icin.
Siyerin sahibi ile aramızdaki zaman ve mekÂn farklarına aldırmadan beraber yaşamanın yollarını bulabilmek icin.
Siyerin sahibi olan Efendimiz’e (sav) yuzlerce vefa borcumuzdan hic değilse bir kacını odeyebilmek icin.






Ve daha neler neler… İşte siyeri oğrenme yukumluluğumuzun farkına varmak icin bu kadar onemli sebepler onumuzde durmaktadır. Burada saydığımız bu noktaların hepsi bir tarafa, siyeri oğrenmeyi bizzat Rabbimizin bize emretmesi bile, onu oğrenme zorunluluğunun onemini ve gerekliliğini anlamak adına tek başına yetmez mi? Kur’an bize siyerin sahibini Usve-i Hasene olarak takdim ederken, aslında bir taraftan da; “O (sav) nasıl ki, hayatın her alanın ve her anın tartışılmaz modeliyse, size duşen o kutlu Nebi’nin hayatını iyice oğrenmektir” demiş olmaz mı?


Oyleyse siyeri oğrenmenin artık boynumuzun bir borcu ve imanımızın bize yuklediği bir yukumluluk olduğu hususunda herhalde herhangi bir şuphemiz kalmamıştır.


ALINTI
__________________