Hepinize merhabalar sevgili kardeşlerim.Ben bu forumda ve internet ortamında uzun suredir vakit geciren 19 yaşında bir gencim.Benim kafamı karıştıran,allak bullak eden,en kucuk bir şeyde bile beni duşundurmeye yonelten pek cok şey var.Tabiki duşmanımız şeytanın da bizi turlu turlu şeyleri hoş gostererek bizi yoldan cıkarmaya calışması da var.
Once kişisel ozelliğimle ilgili bir şeyler de soyleyeyim ki beni daha iyi anlarsınız herhalde.
Ben kucuk yaşlarımdan beri sessiz,sakin,icine kapanık birisi olarak yetiştim.İlkokul,ortaokul ve lise hayatımda pek iyi gecmedi acıkcası.Ozellikle lise hayatım son derece berbattı.Ne yonden berbattı ? İleri seviyede sağlık sorunum olmadı cok şukur lakin ruh sağlığı diye de bir şey kalmadı artık bende ya da ben oyle duşunuyorum.
Anlatacaklarımı cok saptırmadan anlatayım.
Bilirsiniz sessiz tipleri,pek konuşmaya yatkın değildirler ve cekingen davranırlar.Ben de onceki zamanlarda oyleydim,yaşımın ilerlemesiyle az cok kendimi aşmaya başladım ama halen bu ruhsal gelişimimi tamamladığımı duşunmuyorum.
İlkokul ortamı cocukluk donemi gırgır şamata ile gecer coğu cocuğun.Ben ise karakterimden dolayı biraz daha ağırbaşlı,geri planda kalmayı sevenlerdendim.Ortaokul doneminde ise 13-15 yaş arası cocukların ergenlik doneminin başladığı zamanlar(ozellikle erkekler).O zamanlar beni rahatsız eden şeylerden bazıları da o yaştaki cocukların kufurlu konuşmaları ve de cinselliğe yatkın olmaları,sapıkca hareketler yapmaları idi.Ben bundan rahatsızdım elbet ama dışavurumcu olmadığım icin icimde eritmeye calışıyordum.
Lise hayatım ise ileri derecede sorunlu gecti.
Orta 3 te iken (o zamanın cocukluk duygusu diyelim) bir kızdan hoşlanmaya başlamıştım ama soyleyememiştim.(Benim gibi sakin,konuşkan olmayan birisi icin bu cok zordur diyebilirim.)
Sonra liseye başlarken o kız işle aynı okuldaydım bunun icin seviniyordum ama cok hata ettim işte.
Ortaokul son sınıftan liseden mezun olana kadar,ben o kıza acık bir şekilde hoşlandığımı,sevdiğimi her neyse soyleyemedim,artık okulda onu sevdiğimi bilmeyen kalmamıştı mudur bile biliyordu neredeyse
ama boşuna boşuna yaktım kalbimi işte ve bu bilincime cok ağır bir yara olarak girdi.Şu anki liseli cocukları da bilirsiniz son derece ahlaksızlaşmaya başladılar bunun nedeni sadece şu bu diyemeyiz her şeyin etkisi var,izlediğimiz televizyondan ailedeki davranışlara kadar vs vs.O tipteki sacma hareketleri olan genclerle aynı ortamda bulunmak da hic iyi gelmemişti bana.Ben lise hayatımda yalnız takılan birisiydim.Pek oyle samimi arkadaşım olmazdı.Her şeye burnumu sokmam,kendi kendime rahatca yaşarım hesabı.
Bu tur olumsuzlukların etkisiyle derslerim de cok iyi değildi malesef.Aslında hafızam gayet iyidir o donemde okuldaki bircok kişinin okul numarasını ezbere biliyordum.Eğer daha sorunsuz bir okul donemi gecirseydim derslerimde cok başarılı olabilirdim.Her neyse...
Bu konuyu neden buraya actım ?
İslam ve İnsan : İnsan olarak beni de icine aldığı icin ve de kurtuluşumun guzel dinim İslam ile olacağını duşunduğum icin.
Yani bu gunluk hayat cok fazla değişti.İnsanlar eskileri arar oldular.Bizim evdeki odaların coğunda televizyon var ve yemek yerken akşam otururken falan hep ona bakılıyor.Ben ise televizyon duşmanıyım artık diyebilirim.
Zaten o şeytani medyanın falan insanları ne hale getirdiğini bilirsiniz.Ya gunde 4-5 saat tv izlemek ne demek ? Bana cok sacma geliyor ve bu televizyon dediğimiz şey 21.yy'ın sacmalığı yani.Ben kucuk yaşımdan beri bilgisayar kullanıyorum ama bilgisayarda en azından ne yapacağıma ben karar verebiliyorum,televizyonda onumuze ne koyarlarsa o.
Gunumuz gencleri o kadar psikolojik sorunlu hale geldiler ki,dunyada her yıl kimbilir kac genc intihar ediyordur yaklaşık sayısını bilmiyorum ama cok fazla olduğundan eminim.Ben de intihar etmeyi duşunmedim mi cok duşundum ama yapamam işte,onu bile beceremem.Ve cozum olmadığını da biliyorum.Ama yaşayarak da zor geciyor.
Daha onceden birkac kez farklı farklı psikologlara,psikiyatrlara başvurdum ilac kullandım falan ama fayda etmedi.Ve beni tam olarak anlayamadılar.Bende tıp dilinde Manik Depresif Bozukluk denilen bir rahatsızlık var yani iki uclu duygusal durum bozukluğu.Bir gun cok mutluyum mesela ertesi gun moralsizim.Bu cok fazla olmaya başladı hayatımda.
Ben kısa bir şekilde,hayattan zevk alamıyorum cok kotuyum artık vs. demek de istemedim bunun nedenlerini aklımı kemiren her şeyi aklıma geldikce paylaşmak istiyorum burada.Basit veya zor her turlu sıkıntıya carenin Rabbim olduğunu da biliyorum ama gunumuzun etkisiyle tam olarak niyetlenemiyorum.Elhamdulillah musluman doğdum Allahın izniyle musluman oleceğim ama tam olarak dinime bağlı olduğumu duşunemiyorum.Onceki senelerde gunde 4-5 vakit namaz kılardım lakin namaz sırasında vesveselerden kurtulamazdım buna daha fazla dayanamadım ve bıraktım.(Keşke bırakmasaydım).
İcimdeki şeytanla olene kadar mucadele halinde olacağımı da biliyorum ama o fırsatını buldu mu kacırmıyor,her seferinde saldırıyor bize.Benim bir zayıf noktam ise cinsel yapımdan dolayı,cinsellik.Karşı koyabileceğim en zor şeylerden birisi.
Benim en buyuk isteğim,yaşamımı kontrol altına alabilmek.Şu anda o kadar plansız yaşıyorum ki cok dağıldım iki yonden de.
Ben her şeyi Rabbimden diliyorum.O,en merhametlimizdir.
Normalde bu yozlaştırılan toplumun icinde bir korkak olabilirdim.Ama kovulmuş şeytanın şerrinden ve şirkinden Allah'a sığınıyorum.
Aklıma geldikce yazmaya devam edeceğim.
Allaha emanetsiniz.
__________________