Gecmiş devirlerde insanlarla gunahlar arasında aşılması guc duvarlar orulmuş, toplumu tehdit eden kotulukler boylece bir cember icine hapsedilmişti.

Bu yuzden insanlar gunun her saatinde gunahlarla yuz yuze, goz goze gelmiyor; kalplerinde, gonullerinde kotu duygular filizlenmiyordu. Tertemiz bir kalp ve gonulle gunluk hayatını rahatca surdurup gidiyordu.

Zaman icinde durumlar değişmiş, gunahlarla insanların arasındaki duvarlar yıkılmış, artık insanlar gunun her saatinde gunahlarla yuz yuze, goz goze yaşamak zorunda kalmıştır. Hatta toplumun gunahlara karşı tepkisi de sıfırlanmış, boylece kotuluklerden koruyacak başka bir engel de kalmamıştır.

Bir tek şey mustesna: O da, Allah korkusundan başkası değildir.
Şayet Allah korkusu da etkili olmasa her an ve saat gunahlara duşmek işten bile değildir.
– Peki, ne mÂnÂya geliyor, insanları gunahlardan alıkoyan, haramlardan muhafaza eden Allah korkusu? Kuran–ı Kerim boylesine koruyucu Allah korkusuna sahip olanları nasıl anlatıyor, nereye gideceklerini nasıl haber veriyor?

Şayet bunu oğrenmek istiyorsanız buyurun hanımını boşadığını duşunen beye İmam–ı Şafii Hazretlerinin verdiği cevabı birlikte okuyalım da sorunun cevabını acıkca oğrenmiş olalım.

Hazret–i İmama gelen biri sıkıntısını şoyle anlatır:
– Hanımla tartışmaya girdik. O beni cehennemlik adam olmakla itham etti, ben de tam aksine onun cehennemlik, kendimin ise doğrudan cennetlik olduğunu soyledim, hatta, ben cennetlik değilsem benden boş ol, dedim. Ofkem gecince de pişman oldum; ama iş işten gecti. Kime sordumsa sen hanımını boşamışsın, dediler. Lutfen bir kurtarış yolu bulun, benim yuvam yıkıldı mı? Cennetlik sayılamaz mıyım ben?

İmam–ı Şafii Hazretleri adama şu soruyu sorar:
– Sen der yuz yuze, goz goze geldiğin gunahları işlemene hicbir mani olmadığı halde sırf Allah korkusundan dolayı o gunahtan uzak kaldın, haramı işlemekten nefsini men ettin mi? Boyle hallerin var mı?

Adam cevap verir:
– Efendim, beni gunahlardan alıkoyan Allah korkusundan başkası değildir. Nice defalar gunahlarla yuz yuze, goz goze geldim. Bir engel de kalmamıştır o gunahı işlemem icin. Ama kalbimde, gonlumde hissettiğim Allah korkusu beni alıkoymuş, nefsime mani olmuş, o gunahı işlememi onlemiştir!

Bunu duyan İmam–ı Şafii Hazretleri hemen cevabını vermiş:
– Bak demiş, NÂziÂt Sûresi Âyet 40–41de Rabbimiz buyuruyur ki: Kim Rabbinden korktuğundan dolayı kendini gunahlardan alıkoyarsa onun gideceği yer cennetten başkası değildir. Sen de madem Rabbinden korktuğundan dolayı gunahlardan uzak kalmışsın oyle ise Âyetin haber verdiği gibi gideceğin yer de cennetten başkası değildir. Soylediğin soz yalan sayılmaz. Aileni boşamış olmazsın, git evinde ailenle mutlu yaşa, vesveseye kapılma! Yeter ki bu Allah korkusunu kalbinde, gonlunde hissetmeye devam et.

Evet, Allah korkusundan dolayı gunahlardan uzak kalanlara Hazret–i Kuran boyle bakıyor, gidecekleri yeri de boyle haber veriyor. Şimdi daha iyi anılyoruz Allah korkusu insanları nereye goturuyor ve biz kendimizi kotuluklerden koruyan bu turlu Allah korkusuna ne kadar muhtacız?

Bizi koruyacak başka bir zırh da kalmamıştır zaten.
__________________