Bir insanın maddi her turlu imkÂnları olduğunu duşunelim amma canı sıkılıyor. Demek ki maddi olan şeyler insanın "canına" yetmiyor. Ustelik daha da sıkabilir. Her şeyi olan kişilere rastladım, "Beni sevindirecek bir şey bulamıyorum." diyor...

Demek ki, maddi imkÂnların dışında da bazı şeyler istiyor canımız... Aslında "can" dediğimiz, ruhumuzdur. Ruh, Allah'ın hayat sıfatındandır ve İslamiyet'le butunleşmezse işte o zaman kişide sıkıntılar başlar.

Mesela benim midem ağrıdığında, sinirlerim bozuk olduğunda, canım bir şeye sıkkın olduğunda, hemen kutuphanemdeki bir kitabı alır (ekseriyetle Risale-i Nur) okurum ve o sıkıntılarım gider. O zaman şoyle duşunurum: Boşuna mı yığmışım baş koşeme bu kitapları? Onlar benim ilacım. Ben bu ilacı herkese tavsiye ederim...

İnsan, zenginlikte, makamda, şohrette, eğlencede huzur bulsaydı derdi ki, "benim dine ihtiyacım yok". Allah, kullarının boyle bir soz soylememesi icin, dunyayı sadece İslamiyet'le cennet ediyor. Bunun orneği de pek coktur... Kotu alışkanlıkların insanı nasıl esir aldığını ve insanı nasıl perişan ettiğini komşularımızda, arkadaşlarımızda, sosyal hayatta gorebiliriz. O kotu hallere duşmemek icin İslam'a sarılmamız lazım...

Gecmiş yıllarda bir gun, Dolmabahce stadyumunun onunden geciyordum. Bir de baktım ki, kalabalık neredeyse caddeye inmiş.

Dokuz saat sonraki maca, şimdiden kuyruğa girmişler!..

O zaman dedim ki kendi kendime: "Bunların futbola bağlılığını ben de ibadete bağlılıkta gosterebilsem..." İbret almak icin o manzarayı bir sure seyrettim...

Dikkat ettiniz mi bilmem; copluklerde ici boş konserve kutuları vardır. Kutunun ustunde en meşhur bir marka yazılıdır. "İnsan" kelimesi ise en meşhur markadır... Ben, bazı insanları copluğe atılmış boş konserve kutusuna benzetirim. Kişi, manevi değerlerden uzaklaşmışsa, ici boş konserve kutusuna donmuştur.

İnsanlık tarihi boyunca pek cokları, cennet gibi guzel dunyayı, başına cehennem ederek gitmiştir. RuzgÂr nasıl cercopu alıp gotururse, ecel de onları alıp goturmuş, geride boşluk kalmamıştır. Olemediği icin yaşayanlardan, yaşamanın gayesini anlayamayanlardan insanlık zarar gormuştur. Zaten en tehlikeli şey, karşımızdakinin dindar olmasını beklemektir. Halbuki İslam'ı temsil eden, tebliğ edebilir. Temsilde de en onemli husus, İslam ahlÂkıyla ahlÂklanmaktır.

İnsan şehvetten, şohretten, maddiyattan ibaret değil ki bunlarla yetinsin... Beynini ilmin copluğu yapanlar, kalbini boş, batıl inanc ve fikirlerle dolduranlar, "ben nicin yaratıldım" sorusunun doğru cevabını bulamayanlar, hicbir zaman ve hicbir şartta mesut olamazlar!.. İclerinde hep bir eksiklik duygusu vardır.

İnsan denilen harika makinenin tarifnamesi İslamiyet'tir.

"Benim dunyam cehennem olmuş" diyen herkese iddia ediyorum, İslamiyet'i yaşayanın dunyası cennet olur...


Hekimoğlu İsmail

__________________