Uc cocuk annesi, emzikli kadın tek başına,
Koca berhÂneyi silsin de supursun de sana,
Yine sen bilmeyerek zalim onun kıymetini,
Dene bîcare kalkıp kolunun kuvvetini!"

Mehmed Akif Ersoy

İslam dunyasında modernleşme başladığında ilk akla gelen, kadın erkek eşitliği idi. Pek cok kimse, erkeğe fazla hak tanınıp, kadınlara aynı hakların tanınmadığı inancındaydı. Kadınlara da fazla hak tanınmalıydı(!)
Az once yolda gelirken gordum. PTT memuru hanım, cantasını tıka basa doldurmuş, o cantayı omzuna almış, kapı kapı dolaşıp urunleri dağıtıyor. Kadını ev hayatından, aile hayatından, analıktan uzaklaştırdılar... Bu, kadının ruhuna aykırıdır. Kadınla erkek eşit olsun diyorlar. Acaba kadının yapısı, demir dokum fabrikalarında calışmaya ne kadar musaittir?
Tuketim ekonomisi Allah'ın emrine karşı cıktı. Anaları yavrularından ayırdı! Gelirimiz giderimizi karşılamıyor. Asıl problem burada. Dunyanın butun ekonomistlerine sorun; gelir gider dengesini kuramayan aile mahvolur! Uretici olmak lazım, tuketici değil! Ucuz evde oturmayı, az eşyayla barınmayı nefsimize kabul ettirmemiz lazım...
Muhteşem apartmanlarda mobilyalar ve kıymetli eşyalar icinde bir kadın ağlıyorsa, buna medeniyet denebilir mi? Acı gercekler her mekanda yakalıyor o kadını... Anneannemiz, ninemiz hayatından cok memnundu halbuki. Allah'a şukreder, ibadetleriyle, işleriyle meşgul olurlardı. Şimdi ailedeki herkes bir arayış icinde! Aradıklarını da bir turlu bulamıyorlar.
Sokaklarda, işyerlerinde başkalarına dost olan eşler, evlerde birbirlerine yabancı! Makinelerdeki medeniyet, ailelere fazla bir şey getirmemiş!
Yıllar once, kızımı bir tiyatroya goturmuştum. Sahnede Hz. Omer'i canlandıran biri, kız cocuğunu toprağa gomuyordu! Kızım bana sarılıp hungur hungur ağladı... "Baba, korkuyorum!" Kızım tiyatroda bile bu tabloya dayanamadı!..
Bugun kız cocuklarını diri diri toprağa gommuyorlar amma...
Genelevde, barda, sokakta satılan kızlar bu memleketin evladı değil mi?.. Caddelerde, işyerlerinde katılarak ağlayan kadınlar, bu memleketin evladı değil mi?..
Bir şehrin kenarına buyuk bir dev gelmiş. Şehir halkı toplanmış, deve demişler ki; "Ne istiyorsun?" Dev demiş ki; "Hepinizi yiyeceğim!" Yalvarmışlar yakarmışlar, ne istersen soyle yapalım; ama bizi yeme!" demişler. Dev demiş ki, "Bana her sene bir kız cocuğu vereceksiniz!" Koyluler kabul etmişler.
"Her sene kura ceker bir kızı veririz!" Analar kanlı gozyaşı dokmeye başlamış, "Ya bizim kız cıkarsa" diye...
Bu masaldan hakikate gecelim. Bugunku sokaklar, caddeler birer devdir! Kimin kızı gidecek belli değil! Cemiyet, cahiliye devrini yaşıyor. O masallar gercek oldu!
Dunya Kadınlar Gunu. Kim sevindi? Hangi kadının dunya ve ahiretini cennet ettiniz?

03 Mart 2007, Cumartesi Zaman Gazetesinden Alıntıdır.
__________________