Yuce Allah mubarek kitabı Kur’an’da şoyle buyurur: “Allah, vakti gelen canları olumleri anında alır, henuz olum vakti gelmediği icin olmemiş olanları da uykularında bilinc kaybına uğratıp olmuş gibi bırakır. Boylece O, olumune hukmettiği canları alıp hayattan koparırken diğer canları belirli bir sure daha yaşatır. Elbette bunda iyice duşunenler icin ibretler ve alınacak dersler vardır.” (Zumer 39/42 )

Bu ayetten, insanların olum tecrubesini bir kere, olume yakın tecrubeleri ise bircok kez yaşayacakları sonucu cıkmakta; ona olume benzer tecrubeyi en sık yaşatan olayınsa uyku olduğu anlaşılmaktadır. Cunku canlının butun hayati gudulerinin yaşayan bedenden tamamen koparılıp alınmasına “olum”; tamamen değil de kısmen ve gecici olarak alınıp insanın bilinc kaybına uğramasına da “uyku” denir. Bu da olum ile uykunun aynı turden olaylar olduğunu gosterir. İşte uyku esnasındaki bu duyum ve bilinc kaybından dolayı uyku, olume benzetilmiş ve onun kardeşi sayılmıştır.

İnsanların olumle değilse de kardeşiyle, yani uykuyla araları cok iyi. Onunla iyi anlaşıyorlar. Cunku o insanı cok seviyor. Bu yuzden de hep onun yanında yer alıyor. İnsan geceleri televizyon izlerken, okulda ders dinlerken, araba kullanırken, bir iş yaparken, bir yerde oturup istirahat ederken o hep insanla beraberdir. Onunla yurur, onunla oturur. Bir sure insanın yanından ayrılıp gitse bile tekrar ona doner. İnsan yoruldukca ağır ağır sokulur ona. Hem de dostane tebessumu narkozla. İnsan da sever uykuyu. Cunku uyku her sabah elinden tutup mezarından kaldırır onu. Ote yandan insan onu bir gun gormese başına ağrılar girer, iki gun gormese damarlarından kan cekilir, uc gun gormese hayatı cekilmez hale gelir. Uykuya kızmak mı? Kimin haddine! Tam tersine insan hayatının yarısı bağışlar ona.

Gorulduğu gibi olumun kardeşi olan uyku benliğe hakkını iade eden sevimli eşkıya, varlığını da yokluğunu da en şiddetli şekilde hissettiren efsanevi kahraman ve Allah’ın mazlumdan da zalimden de esirgemediği hayat iksiri. Demek ki hem uykuya hem de uyanmaya ihtiyacı var insanın. Tıpkı oldukten sonra dirilmeye ihtiyacı olduğu gibi.

Sonuc olarak uyku, hem olumun kardeşi hem de bu dunyada aczin ortusu. Cunku o gelince insan uyumadan edemeyeceği gibi gelmeyince de uyuyamaz. Bu sebeple ancak kudret eliyle sıyrılabilir bu ortu. Zira her turlu eksiklikten uzak olan yuceler yucesi Allah uyumaz. Ayrıca O’nu uyuklama ve dalgınlıkta tutmaz. (krş. Bakara 2/255) Ote yandan insanlar bu dunyada bir bakıma uykudadır; onlar olunce gercek anlamda uyanırlar. Demek ki macerası hazin insanın… Cunku gercekten uyanabilmesi icin olmesi lazım.

Aslında her gece oluyor insan ve diriliyor her sabah. Uyumanın en guzel tarafı ise uyanmak…
__________________