Delikanlı, katı yurekli bir kızı sevmiş ve onunla evlenmek istemiş. Ancak kız , korkunc bir şart ileri surerek:

-senin sevgini olcmek istiyorum, dedi.Bunun icin de kopeğime yedirmek uzere, bana annenin kalbini getireceksin.

Delikanlı, tuyler urperten bu teklif karşısında ne yapacağını şaşırmış ve uzun bir tereddutten sonra hislerine mağlup olup annesini oldurmeye karar vermişti. Annesi, belki de durumu fark ettiği icin oğluna fazla direnmedi. Ve cocuk, onu oldurerek kalbini bir mendile koydu.

Delikanlı, kızın isteğini yerine getirmiş olmanın heyecanı ile yolda koşarken, ayağı bir taşa takıldı. Kendisi bir tarafa, mendil icindeki kalp bir tarafa fırladı. Canının acısından, ister istemez “Ah anacığım!” diye bağırdığında, annesinin tozlara bulunan ve hala soğumamış olan kalbinden bir ses yukseldi:

-Canım yavrum, bir yerin acıdı mı?


ANNECİĞİM
Ak saclı başını alığ eline ,
Kara hulyalara dal anneciğim !
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tuy gibi sal anneciğim !
Sanma bir gun gecer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Cocuklar hıckırır, anneler ağlar,
Yaşlı gozlerinle kal anneciğim !
Gozlerinde aksi bir derin hicin,
Kanadın yayılmış cırpınmak icin;
Bu kış yolculuk var, diyorsa icin,
Beni de beraber al anneciğim !..

ANNEME
Anne girdin duşume !
Yorganın olsun duam,
Mezarında uşume!
Anlamam anlatamam;
Duşen duştu peşime,
Artık vÂdeler tamam....

NİNNİ
Melekler dolanır bu kuytu yerde,
Ey gun kadar guzel cocuğum, uyu!
Bir gun hasretiyle icin titrer de,
Anarsın, bu derin , bu tatlı uykuyu.
Uyuda gunduzler su gibi dinsin,
Menekşe gozune kirpikler insin;
Yarın, şafak vakti , icine sinsin,
Guneşler uyanan kuşların huyu..
Uyu yavrum, akşam seni uzuyor,
Artık gozlerini uyku suzuyor,
Uykunun golunde başın yuzuyor,
Dalgalandırmadan o durgun suyu...

Ustad Necip FAZIL
__________________