- Seni yanlış anladılar..
- Onemi yok...
- Haklı olduğunu goster.
- Kime ve niye?.. boşver..
- Seni sırtından vurdular.
- Canları sağolsun.
- Şeref ve haysiyetinle oynandı.
- İyi eğlenceler dilerim.
- İftira etmişler.
- Kendilerine yazık etmişler.
- Gıyabında konuşuyorlar.
- Allah razı olsun.
- Senin olanı aldılar.
- Benim değildi, rabbimin emanettiydi.
- Cahil diyorlar.
- Haklılar.
- Nankor ve zalim diyorlar.
- Doğru, insan nankor ve zalimdir.
- Değerini bilmiyorlar, goster.
- Değerli değilim ki, neyi gostereyim?
- Kotu biriymişsin.
- Aynalar yalan soylemez.
- Delinin teki diyorlar.
- Normlarına uymuyorum, haksızlar mı?
- Seni sevmiyorlar.
- Ben herkesi seviyorum bu hepimize yeter.
- Nankorluk ediyorlar, yaptıklarını hatırlat.
- Kimse icin bir şey yapmadım, hepsi Allah icindi.
- Hic kimse seni umursamıyor.
- Hic bir şey olmadığım icindir.
- Kendini, yakınlarını ve sevdiklerini savunmayacak mısın?
- Hayır.
- Boyle itelenip kakalanıp susacak mısın?
- Evet.
- İyi ama neden?
- İrade sahibi Allah olduğu icin.
- Yokmusun sen be mubarek?
- Var mıyım?

Kişi, beklentilerine ulaşmanın cabası, sahip olduklarını korumanın kavgası ve değerinin anlaşılması gayretleriyle, ozgurluğu zihnen dahi tadamadan, tum varlığı (boyutları) prangaya vurulmuş bir esir gibi gelip gecer dunyadan... Ve artık sonsuza dek o prangalardan kurtulma şansını kaybetmiştir.

Esaret, herhangi bir anda potansiyelimizde bulunup acığa cıkan herhangi bir mÂn ile kayda girip, diğer bir mÂnÂya veya mÂnÂlara mazhar olamamaktan dolayı cekilen sıkıntı demektir. Yani, herhangi bir anda acığa cıkan bir mÂn ile kayıtlanan (o mÂnÂyı diğer anlara taşıyan) bilinc, bir sonraki anda acığa cıkması gereken bir başka mÂnÂya cıkış yolunu kapatmıştır bir bakıma ve gerekli olduğunda cıkması gereken ama acığa cıkamayan mÂnÂnın eksiliğinden dolayı bilinc sıkıntı yaşar. İşte bu duruma bilincin esareti denir. Bilincin ozgurluğu ise, oz gerceğinin farkına vararak, herhangi bir mÂn ile kayda girmemeye gayret etmesi ve dolayısıyla dilediği zaman dilediği mÂnÂyı acığa cıkararak sıkıntı yaşamama halidir.

Sonsuz sınırsız bir ozgurluk mu istiyorsun dostum? Once maddi veya manevi tamah illetini terket! Ne var ki değeri olanı terketmek zordur. O halde alemde maddi veya manevi hic bir şeyin gercekte bir değeri ve hukmu olmadığını farket, ki terketmen kolay olsun. Alemin senin gozunde bir hic olmasını istiyorsan, once sen alemin gozunde bir hic ol, ki senin gozunde de alem bir hic olsun. O vakit azabın da esaretin de biter. Zihnen seni bağlayan tum bağlardan azadesindir artık.. Sonra gun gelir zaten gozunde hic olup kıymeti kalmamış aleme ait zaman ve mekÂnın sınırlarını da kaldırır Rabbin.. İşte O AN gercek ozgurluğun ne olduğunu yakinen tatmış olursun. Sonra dilersen sınırlarını kendin belirlersin, ama belirlenmiş sınırlara mahkum yaşamazsın artık...
__________________